ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινεμά

Πως να εκπαιδεύσετε το Δράκο σας 2

Oι πολύχρωμοι δράκοι επιστρέφουν δυναμικά!

Το αναμενόμενο επόμενο βήμα τους κάνουν οι δημιουργοί του Πώς να Εκπαιδεύσετε το Δράκο σας με το δεύτερο μέρος της σειράς. Έχουν περάσει μερικά χρόνια από το πρώτο animation όπου ο μικρός βίκινγκ Ψάρης ανακαλύπτει το μελανόδρακό του και γίνονται φίλοι. Πλέον το χωριό έχει αποδεχτεί τους δράκους, όχι ως εχθρούς, αλλά ως πιστά και ευγενικά όντα που συμβιώνουν μαζί τους ειρηνικά. Ενώ ο ξέγνοιαστος νεαρός δέχεται πιέσεις από τον πατέρα του για να εκπαιδευτεί ως μελλοντικός αρχηγός του χωριού, μια άλλη απειλή φαίνεται ότι ξεπηδά από το παρελθόν από έναν μοχθηρό δρακοαφέντη που θέλει να αιχμαλωτίσει όλους τους δράκους αλλά και τους ανθρώπους υπό την εξουσία του.

Με ιδιαίτερα προσεγμένο σχέδιο τόσο στις εκφράσεις των ηρώων όσο και στο φυσικό τοπίο το How to train your Dragon 2 έχει σαφώς καλύτερα γραφικά από το πρώτο. Όσο προχωρά η τεχνολογία τόσο εξελίσσεται και το τελικό αποτέλεσμα σε παραγωγές που προσέχουν την λεπτομέρεια. Παρά τα πιο στρογγυλοποιημένα, περισσότερο παιδικά μοτίβα χαρακτήρων και αντικειμένων που ενισχύουν το οπτικό αποτέλεσμα του 3D (από τις ελάχιστες φορές που είναι αξιοπρεπές η προβολή για τους λάτρεις του), οι ρεαλιστικές λεπτομέρειες και η σεναριακή πλοκή κάνουν την ταινία προσιτή και για μεγαλύτερες ηλικίες.

Παιχνίδια στον αέρα, επικές μάχες αλλά και αστεία γεγονότα καλύπτουν το κομμάτι της δράσης. Οι χαρούμενοι βίκινγκς θα θυμίσουν το αγαπημένο γαλατικό χωριό του Αστερίξ, ενώ οι δράκοι θα προσφέρουν ένα χιουμοριστικό ιπτάμενο παιχνίδι που φέρνει στη μνήμη το του Χάρι Πότερ. Στους δράκους η φαντασία των σχεδιαστών αφέθηκε ελεύθερη και κρατώντας την βάση του όντος δημιούργησαν όμορφες και πολύχρωμες παραλλαγές, με αναφορές σε άλλα όντα μυθικά και μη. Στις μάχες τα βαριά πυροβολικά κινούνται περισσότερο προς την ιαπωνική σχολή κλείνοντας το μάτι στον Γκοτζίλα που είδαμε πρόσφατα.

Εκτός μαχών, βλέπουμε τα εφηβικά διλήμματα, τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα και μικροφλέρτ στην παρέα, σε προσεγμένα ευτυχώς παιδικά επίπεδα. Στα νοήματα εκτός του νεαρού και του δράκου του, που μεγαλώνοντας πρέπει να αρχίσουν να αναλαμβάνουν ευθύνες και να γίνουν υπεύθυνοι, δίνει ένα όμορφο σχόλιο για άτομα με αναπηρίες. Τέσσερις κεντρικοί χαρακτήρες φέρουν κάποια μορφή αναπηρίας, σωματικά τραύματα που δεν τους εμποδίζουν όμως να είναι δραστήριοι και να ζουν έντονα τη ζωή τους. Ο νεαρός, που έχει χάσει το πόδι του με τον αγαπημένο του δράκο που έχει κομμένο πτερύγιο στην ουρά του, είναι σπάνιο δίδυμο ηρώων οι οποίοι όχι μόνο δεν άφησαν το πρόβλημα τους να τους καταβάλλει αλλά το προσπέρασαν δείχνοντας ότι είναι περισσότερο ικανοί και με μεγαλύτερη ψυχή από τους υπόλοιπους άρτιους σωματικά χαρακτήρες.

Το Πώς να εκπαιδεύσετε το Δράκο σας 2 είναι διασκεδαστικό και γεμάτο χρώματα και σίγουρα θα διασκεδάσει τους μικρούς ηλικιακά φίλους του. Ο καχύποπτος θεατής ίσως γκρινιάξει για το ρεαλιστικό λανσάρισμα εικόνων που αποβλέπουν στην μελλοντική εμπορική εκμετάλλευση, παιχνιδιών και αυτοκόλλητων που θα κυκλοφορήσουν σύντομα. Η πλοκή σε ένα κομβικό σημείο κρατά το μελό στοιχείο λίγο περισσότερο από όσο χρειάζεται, ενώ η μουσική ένδυση της ταινίας θα μπορούσε να είναι αρκετά καλύτερη. Παρόλα αυτά, η ελληνική μεταγλώττιση είναι αρκετά προσεγμένη. Αξίζουν τα εύσημα στην ελληνική ομάδα που παρευρέθηκε στα μπροστά καθίσματα της χθεσινής πρεμιέρας. Αρκετοί από αυτούς είδαν για πρώτη φορά τη δουλειά τους ολοκληρωμένη, αφού (πρωτοφανές;) για να προλάβουν έπρεπε να δουλέψουν χωρίς να έχουν το τελικό οπτικό υλικό. Ένα μικρό παράπονο απορίας που εξέφρασαν τα παιδιά στη μετέπειτα κουβέντα ήταν αν θα μπουν τα ονόματα τους στους τίτλους τέλους και στο dvd όταν θα κυκλοφορήσει. Όπως και να έχει, Βαγγέλη Ευαγγέλου, Ιφιγένεια Στάικου, Νίκο Παπαδόπουλε, Ηρ.Μπέζου, Βασίλη Μήλιε, Δημήτρη Χαβρέ, Γιώτα Μιλίτση, είμαι σίγουρος ότι τα ονόματα σας θα εμφανιστούν στα προγράμματα και στις αφίσες.

Αντώνης Γκούμας

Θα μπορούσε να ζήσει εξίσου ευχάριστα στη Μέση Γη όσο στη Metropolis, από τα πιο ρεαλιστικά πλάνα στα πιο σουρεαλιστικά συννεφάκια. Μπαίνοντας στις αίθουσες παθιάζεται αμετανόητα κάθε φορά που σβήνουν τα φώτα. Στα Φεστιβάλ που καλύπτει αντί για τις πολυαναμενόμενες ταινίες προτιμά να ανακαλύπτει άγνωστα μικρά διαμαντάκια που ίσως να μην δούμε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες. Συνήθως καλοπροαίρετος, προσέξτε, όμως, όταν κραδαίνει το «τσεκούρι» του.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *