Η Μπαλάντα του Μπάστερ Σκραγκς

Μια ανθολογία έξι ιστοριών που εκτυλίσσονται στην Άγρια Δύση είναι Η Μπαλάντα του Μπάστερ Σκραγκς, η συνεργασία των αδελφών Κοέν με την πλατφόρμα ψυχαγωγίας Netflix.

Η ταινία είναι δομημένη σε «κεφάλαια» ενός βιβλίου που θυμίζει τα κλασικά εικονογραφημένα. Κοινό σημείο δεν υπάρχει πέρα από την χρονική περίοδο και την τοποθεσία -όλες εκτυλίσσονται στην Άγρια Δύση. Μερικές δοσμένες με χιούμορ, άλλες με θλίψη και πάντα με λυρισμό, οι ιστορίες αυτές αποτελούν ματιές σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια, αλλά εξακολουθεί και συναρπάζει τους κινηματογραφιστές.

Δεν είναι όλες οι ιστορίες της ταινίας ισάξιες. Κάποιες δεν κουβαλούν τον χαρακτήρα του σημαντικού που κουβαλούν άλλες, αποτελούν μια ενδιαφέρουσα -αλλά μέχρι εκεί- απόπειρα των Κοέν να διασκεδάσουν οι ίδιοι -και ο θεατής. Είναι επίσης κάτι που έχουμε ξαναδεί και στο ίδιο το σύμπαν των Κοέν, αλλά και σε ταινίες άλλων δημιουργών.

Η ταινία ξεκινά με την μπαλάντα του Μπάστερ Σκραγκς που χαρίζει τον τίτλο της και στην ταινία. Έχει ως κεντρικό ήρωα έναν μάλλον φαφλατά τραγουδοποιό που είναι γρήγορος τόσο στον στίχο, όσο και στο πιστόλι. Είναι μια ευχάριστη νότα που θα ολοκληρωθεί με μια σκληρή διαπίστωση για τη ζωή και την ανθρώπινη μοίρα. Είναι μια διαπίστωση που διατρέχει όλες τις ιστορίες της ταινίας, είτε είναι πιο ανάλαφρες, είτε πιο σκοτεινές.

Τόσο την πρώτη όσο και τη δεύτερη ιστορία (με τη ληστεία της τράπεζας και τον Τζέιμς Φράνκο πρωταγωνιστή), τις παρακολουθείς ευχάριστα, χωρίς όμως να αισθανθείς ότι έχουν κάτι παραπάνω να σου προσφέρουν. Είναι η τρίτη ιστορία που απογειώνει την ταινία, της προσδίδει έναν σκληρό και καταθληπτικό τόνο, είναι εξαιρετικά ερμηνευμένη από τους Λίαμ Νίσον και Χάρι Μέλινγκ (ναι, ο Ντάντλι των ταινιών Χάρι Πότερ!), στους ρόλους δύο γυρολόγων, ο ένας εκ των οποίων στήνει παραστάσεις με τον δεύτερο (χωρίς χέρια και χωρίς πόδια) να ερμηνεύει κλασικά κείμενα, από Σαίξπηρ μέχρι Σέλλεϋ. Τα λίγα αυτά λεπτά που διαρκεί η ιστορία οι Κοέν καταφέρνουν να μιλήσουν για τα πάντα: για την σκληρότητα της ζωής και του ανθρώπου, για την συμπόνια, για την τέχνη.

Στην τέταρτη ιστορία ο Τομ Γουέιτς ερμηνεύει έναν χρυσοθήρα που αναζητά μια φλέβα χρυσού -είναι βασισμένη σε ιστορία του Τζακ Λόντον. Ιδανικός ρόλος, ιδανικός ερμηνευτής, σε μια ιστορία συγκινητική. Ακολουθεί η ιστορία μιας γυναίκας που ταξιδεύει με το καραβάνι και τον αδελφό της με προοπτική έναν γάμο. Όταν ο αδελφός της πεθαίνει, εκείνη θα κληθεί να επαναπροσδιορίσει τις προτεραιότητες και τη ζωή της.

H τελευταία ιστορία διατηρεί γρήγορο το ρυθμό και το μυστήριο, καθώς πέντε επιβάτες μιας άμαξας ξεκινούν μια συζήτηση με ένα δυσοίωνο τέλος. Η ταινία θυμίζει αρκετά το πρώτο μέρος των Hateful 8 του Κουέντιν Ταραντίνο και ίσως να μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση εάν η ομοιότητα δεν ήταν τόσο εμφανής.

Οι ιστορίες μοιράζονται την υπέροχη φωτογραφία του Μπρουνό Ντελμπονέλ (Amelie, Inside Llewyn Davis), ο οποίος μάς παρουσιάζει την απεραντοσύνη της Δύσης, τη αγριότητα της φύσης, υπέροχα φωτισμένα μικρά θεατράκια στο ύπαιθρο. Τις εικόνες συνοδεύει ιδανικά η μουσική του Κάρτερ Μπάργουελ, σταθερού συνεργάτη των Κοέν.

Ίσως εάν η Μπαλάντα του Μπάστερ Σκραγκς είχε αναπτυχθεί ως μίνι σειρά, όπως είχε σχεδιαστεί αρχικά, τότε πιθανώς να άφηνε περισσότερο χώρο στους χαρακτήρες και στην πλοκή να αναπτυχθούν. Οι αδελφοί Κοέν -που κέρδισαν βραβείο Σεναρίου στη Βενετία- μένουν, πάντως, πιστοί στο προσωπικό τους όραμα, χαρίζοντάς μας όχι μία από τις καλύτερες στιγμές της φιλμογραφίας τους, αλλά σίγουρα μια άξια λόγου προσθήκη σε αυτήν.

* Η ταινία είναι διαθέσιμη στο Netflix.