«Η Δουλειά της» του Νίκου Labôt στο Φεστιβάλ του Τορόντο

«Η Δουλειά της», η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Νίκου Labôt θα κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο, που θα πραγματοποιηθεί φέτος από τις 6 έως τις 16 Σεπτεμβρίου.

Η ταινία εξασφάλισε μια θέση στο πρόγραμμα “Discovery” του Φεστιβάλ, το οποίο μέσα στα χρόνια έχει φιλοξενήσει σπουδαία ντεμπούτα σκηνοθετών όπως οι Christopher Nolan, Steve McQueen, Lynne Ramsay, Kathryn Bigelow και Joachim Trier μεταξύ πολλών άλλων.

Εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα, “Η Δουλειά της” διηγείται την ιστορία μιας γυναίκας που, σχεδόν κατά λάθος, καταλήγει να αμφισβητήσει τις ιδιότητες των ρόλων της ως συζύγου και μητέρας και να χρησιμοποιήσει την ανισορροπία του συστήματος για να βρει νέα πατήματα στη ζωή. Με αφορμή την ιστορία της Παναγιώτας, “Η Δουλειά της” μιλάει για όλους εκείνους τους ανθρώπους που συνεχίζουν να προχωράνε ακόμα κι όταν όλα γύρω τους καταρρέουν.

Στον ρόλο της Παναγιώτας η Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου.

Η ταινία είναι μια συμπαραγωγή μεταξύ Ελλάδας (Homemade Films), Γαλλίας (Sister Productions) και Σερβίας (Sense Production), με την υποστήριξη του Ελληνικού (EKK), του Γαλλικού (CNC) και του Σέρβικου (FCS) Κέντρου Κινηματογράφου, ενώ στην παραγωγή συμμετέχουν ακόμη η ΕΡΤ και η Cineventure 3.

Σύνοψη

Λίγο πριν τα 40 η Παναγιώτα, μια σχεδόν αναλφάβητη νοικοκυρά και μητέρα δυο παιδιών, θα χρειαστεί να αναζητήσει για πρώτη φορά δουλειά, όταν ο άντρας της χάσει τη δική του. Έχοντας ελάχιστα εφόδια θα προσληφθεί για λογαριασμό μιας ιδωτικής εταιρείας καθαρισμού σ’ ένα νέο πολυκατάστημα. Εκεί, παρά τις συνθήκες εκμετάλλευσης και εργασιακής απαξίωσης, θα βιώσει μια πρωτόγνωρη αίσθηση οικονομικής και συναισθηματικής ανεξαρτησίας και θα σταθεί για πρώτη φορά στα πόδια της. Ό,τι κι αν ακολουθήσει από κει και μετά, εκείνη δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια…

Σημείωμα Σκηνοθέτη

«Η Δουλειά της είναι μια προσωπική ματιά πάνω σε μια γυναίκα που λίγο πολύ θα θυμίσει στον καθένα κάτι οικείο. Ακολούθησα σε όλη την πορεία έναν γνώμονα: να καταφέρω να διακρίνω και να μεταδώσω το συναίσθημα που βιώνει μια γυναίκα φοβισμένη, σχεδόν αναλφάβητη αλλά συγχρόνως ρομαντική και καλοπροαίρετη, όταν έρχεται αντιμέτωπη με τέτοιες εξαντλητικές και ταπεινωτικές καταστάσεις που θα περίμενε κανείς να τη λυγίσουν και να την κάνουν να γυρίσει «πίσω στην κουζίνα της». Ενδεχομένως κάποιος να εκνευριστεί, ή να τη λυπηθεί ή να θέλει να της φωνάξει “ξύπνα”. Παραδόξως η Παναγιώτα προχωρά αθόρυβα σε αντίθετη τροχιά από τον υπόλοιπο κόσμο, σε μια πορεία ανοδική! Ζει δηλαδή ενός τύπου χειραφέτηση στα 38 της χρόνια, ξεφεύγει από την μονοτονία του σπιτιού και βρίσκει νέο νόημα στη ζωή. Για να συμπορευτώ με τον συναισθηματικό κόσμο της Παναγιώτας αποφάσισα ότι σε αυτήν την ταινία οι άνθρωποι πρέπει να βρίσκονται πάντα σε πρώτο πλάνο. Ο θεατής ανακαλύπτει στον ίδιο χρόνο με την ηρωίδα τις εξελίξεις. Εξελίξεις που αλλοιώνουν βήμα βήμα, ανεπαίσθητα και σταθερά την πορεία της…»

Σημειώνεται επίσης ότι στο διαγωνιστικό τμήμα Short Cuts του ίδιου φεστιβάλ επιλέχθηκε η ταινία «Έκτορας Μαλό: Η τελευταία μέρα της χρονιάς» της Ζακλίν Λέντζου (Ελλάδα 2018), ήδη βραβευμένη στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών 2018.