Ο απόλυτος οδηγός για το Interstellar

Το Interstellar έχει βγει στις αίθουσες και έχει ήδη προκαλέσει συζητήσεις. Σε άλλους αρέσει, σε άλλους όχι, «τι εφέ ήταν αυτά» λένε κάποιοι, «μα ήταν αφελές» απαντούν άλλοι, «τις μαύρες τρύπες τις είδες;» – «εσύ τις σεναριακές τρύπες τις είδες;» Και κάπως έτσι συνεχίζεται η συζήτηση για την ταινία που έχει διχάσει περισσότερο από όλες τις άλλες της φετινής σεζόν.

Οι Cinεπιβάτες έφτιαξαν ένα πλήρες λεξικό-οδηγό που αναφέρεται σε πολλές από τις έννοιες με τις οποίες ασχολείται η ταινία, με όλα όσα θέλετε να ξέρετε γύρω από το σύμπαν του Interstellar.

Προσοχή. Περιέχει mild spoiler.

Αγάπη. «Η αγάπη είναι το μοναδικό πράγμα που διαπερνά τον χρόνο και τον χώρο», λέει η δρ. Μπραντ στο πλήρωμα της αποστολής. Η αγάπη επανέρχεται συχνά ως θεματική στην ταινία, είτε πρόκειται για την ερωτική αγάπη, είτε για την αγάπη πατέρα-κόρης. Ποιος ξέρει πώς μετριέται το συναίσθημα στο διάστημα; Ο Κρίστοφερ Νόλαν δίνει μία μάλλον φιλοσοφική και συμβολική απάντηση, αγνοώντας στην περίπτωση αυτή τους περιορισμούς του χώρου και του χρόνου.

Βαρύτητα. Ένας από τους βασικούς παράγοντες για τον αποικισμό σε άλλους πλανήτες. Ο δρ. Μπραντ (τον ερμηνεύει ο Μάικλ Κέιν) ερμηνεύει τον επιστήμονα που προσπαθεί να λύσει μία προχωρημένη εξίσωση που θα επιτρέψει στους ανθρώπους να χειρίζονται φυσική των πέντε διαστάσεων -κυρίως της βαρύτητας. Εάν η εξίσωση λυθεί, τότε η NASA θα μπορέσει να βάλει σε τροχιά στο Διάστημα έναν τεράστιο διαστημικό σταθμό που θα περιλαμβάνει ολόκληρο τον πληθυσμό της γης (όσους έχουν επιβιώσει).

Γη. Στο μέλλον ο πλανήτης μας κινδυνεύει από έναν βλαβερό μύκητα που εξαπλώνεται και έχει καταστρέψει τις σοδειές του σιταριού και της μπάμιας. Στην ταινία γίνεται αναφορά στον περονόσπορο (ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τον λιμό της πατάτας στην Ιρλανδία. Ο σκηνοθέτης επηρεάστηκε από τις αμμοθύελλες και την καταστροφή που αυτές προκάλεσαν στη βόρεια Αμερική τη δεκαετία του 1930. Οι αμμοθύελλες αυτές είχαν ως αποτέλεσμα την ερήμωση τεράστιων εκτάσεων και τις εκτοπίσεις πεινασμένων πληθυσμών.

Διαστάσεις. Το ανθρώπινο είδος μπορεί να κατανοήσει τρεις διαστάσεις, ωστόσο η ταινία κάνει αναφορά σε πλάσματα που μπορούν να χειριστούν μέχρι πέντε διαστάσεις. Με την τέταρτη διάσταση να είναι ο χρόνος, η ώρα περνά διαφορετικά για αυτά τα όντα.

Εφέ. Υπεύθυνος των ειδικών εφέ στην ταινία είναι ο Πολ Φράνκλιν. Αν και ο ίδιος δηλώνει ότι ο αριθμός των εφέ δεν ήταν πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που χρησιμοποιήθηκε στο The Dark Knight Rises ή στο Inception, τα εφέ δημιουργήθηκαν πρώτα, έτσι ώστε να μπορούν να προβληθούν πίσω από τους ηθοποιούς. Αυτό επέτρεψε στους ηθοποιούς να παίζουν μπροστά σε ένα περιβάλλον που έμοιαζε πιο ρεαλιστικό από μία green screen.  «Στην παραγωγή, δεν χρησιμοποιώ ποτέ green screens», χαμογελάει ο Νόλαν. «Προσπαθούμε να διατηρούμε το ρεαλιστικό στοιχείο όσο περισσότερο γίνεται, κυρίως για την εμπειρία του καστ. Απλά εφέ, όπως αντανακλάσεις στα διαστημικά κράνη, δίνουν στους ηθοποιούς την αίσθηση πως ο κόσμος στον οποίο πρωταγωνιστούν είναι αληθινός και χειροπιαστός».

Ζωή. Η αναζήτηση ενός πλανήτη που να μπορεί να φιλοξενήσει ζωή είναι το ζητούμενο για τους αστροναύτες του Endurance. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι τόσο εύκολα, καθώς από τους 12 επιστήμονες που ξεκίνησαν για μακρινούς πλανήτες, μόνο τρεις φαίνεται να διαθέτουν τις προοπτικές και ακόμα και σε αυτή την περίπτωση οι ήρωες αναμένεται να αντιμετωπίσουν αρκετά προβλήματα.

Ηθοποιοί. Τον ρόλο του Κούπερ ενσαρκώνει ο Μάθιου ΜακΚόναχι, ενώ της κόρης του ερμηνεύουν τρεις ηθοποιοί (η μεσαία είναι η Τζέσικα Τσαστέιν). Στον ρόλο της δρ. Μπραντ βρίσκουμε την Αν Χάθαγουεϊ και σε εκείνη του πατέρα της τον Μάικλ Κέιν, ενώ σε πιο μικρούς ρόλους συναντάμε τους Κέισι Άφλεκ, Τόφερ Γκρέις και Ουές Μπέντλεϊ.

Θορν Κιπ. Πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους ειδικούς στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν. Ο Κιπ Θορν διετέλεσε επιστημονικός σύμβουλος (όπως είχε κάνει και στο Contact του Ρόμπερτ Ζεμέκις), αλλά και παραγωγός της ταινίας. «Τα πράγματα που μου αποκάλυψε ήταν πολύ πιο εξωτικά και συναρπαστικά από οτιδήποτε θα μπορούσα να φανταστώ ως σεναριογράφος» δήλωσε ο Κρίστοφερ Νόλαν στο New Scientist.

Ισλανδία. Εκεί πραγματοποιήθηκε μέρος των γυρισμάτων της ταινίας. Ο Νόλαν και το συνεργείο του είχαν γυρίσει στην Ισλανδία και τμήμα του Batman Begins. Η τοποθεσία ήταν ιδανική και «επική» όπως τη χαρακτηρίζει ο Νόλαν, αφού έβγαζε την αίσθηση του μακρινού και του ξένου, όπως είναι ο παγωμένος πλανήτης στον οποίο ταξιδεύουν ο ΜακΚόναχι, η Χάθαγουεϊ και η υπόλοιπη ομάδα των εξερευνητών, με σκοπό να σώσουν την ανθρωπότητα. «Όσο πιο ασυνήθιστο και ακραίο θα ήταν το μέρος όπου θα γυρίζαμε την ταινία, τόσο πιο αληθινό θα ήταν το αποτέλεσμα» σχολιάζει ο Νόλαν.

Κρίστοφερ Νόλαν. Ο Νόλαν είναι ένας ιδιότυπος σκηνοθέτης. Αντιστέκεται στο 3D και γυρίζει ταινίες μόνο σε φιλμ. «Είναι πάντα ήρεμος και έχει στο μυαλό του κάθε λεπτομέρεια, σε σημείο που μπορεί να απαντήσει ερωτήσεις για τα πάντα, από τους χαρακτήρες μέχρι τα ειδικά εφέ» αναφέρει η παραγωγός Έμα Τόμας.

Λογοτεχνία. Ο ρόλος της είναι μεγάλος στην ταινία. Ακούμε τους στίχους του ποιήματος του Ντίλαν Τόμας, ενώ σημαντικό ρόλο παίζει και η βιβλιοθήκη –ανάμεσα σε άλλα συμβολίζει τη γνώση και την ανθρώπινη συνειδητότητα- που βρίσκεται στο δωμάτιο της Μερφ, της κόρης του Κούπερ. Γράφοντας για το The Wrap, ο Νόλαν είπε ότι η βιβλιοθήκη περιλαμβάνει τα εξής βιβλία: The Wasp Factory του Ιαν Μπανκς, Gravity’s Rainbow του Τόμας Πίντσον, Emma της Τζέιν Οστιν, A Wrinkle in Time της Μαντλέν Λ’Ενγκλ, Labyrinths του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Flatland: A Romance in Many Dimensions του Εντουιν Αμποτ, Selected Poems του Τ.Σ. Ελιοτ, The Stand του Στίβεν Κινγκ, The Go-Between του Λ.Π. Χάρτλεϊ.

Μαύρες Τρύπες. Οι μαύρες τρύπες είναι ανωμαλίες στον χωροχρόνο που έχουν στην καρδιά τους ένα σημείο άπειρης πυκνότητας. Το βαρυτικό πεδίο είναι τόσο δυνατό, ώστε η ταχύτητα διαφυγής κοντά του ξεπερνά την ταχύτητα του φωτός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ότι τίποτα, ούτε καν το φως, δεν μπορεί να ξεφύγει από τη βαρύτητα της μαύρης τρύπας. Η ύλη εκτιμάται ότι συγκεντρώνεται σε ένα εξαιρετικά θερμό και γρήγορα περιστρεφόμενο δίσκο γύρω από τη μαύρη τρύπα, πριν εισέλθει σε αυτή. Το αποτέλεσμα ονομάζεται δίσκος προσαύξησης. Η θεαματική άλως που βλέπουμε στην ταινία προέκυψε μετά από τους υπολογισμούς του Κιπ Θορν και της ομάδας του, σχετικά με το τι επίδραση μπορεί να έχει μια μαύρη τρύπα στο φως που είναι κοντά της. Έτσι δημιουργήθηκε το αποτέλεσμα που βλέπουμε στην ταινία. Όσον αφορά το τι συμβαίνει μέσα σε μία μαύρη τρύπα, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το ανθρώπινο σώμα θα υφίστατο «σπαγγετοποίηση» (λόγω της διαφοράς στη βαρύτητα ανάμεσα στα πόδια και στο κεφάλι, η μαύρη τρύπα θα τον τέντωνε σαν μακαρόνι). Επίσης, η ταινία φαίνεται να αγνοεί τις υψηλές θερμοκρασίες που θα αναπτύσσονταν από την προσέγγιση κοντά στον δίσκο προσαύξησης.

Nasa. Σε μία μελλοντική –σχεδόν κατεστραμμένη- Γη, η Nasa εξακολουθεί να λειτουργεί μυστικά, προσπαθώντας να βρει τρόπο να σώσει τους εναπομείναντες κατοίκους του πλανήτη. Ο Κούπερ θα βρεθεί στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή για να ηγηθεί της αποστολής στο διάστημα.

Ξένοι πλανήτες. Οι αστροναύτες φτάνουν στον Γαλαξία με την μεγάλη μαύρη τρύπα, τον Γαργαντούα και έχουν τρεις επιλογές για πλανήτες που εκφράζουν μία πιθανότητα να είναι κατοικίσιμοι. Ανάμεσά τους είναι ένας πλανήτης με τεράστια κύματα και ο άλλος είναι ένας παγωμένος πλανήτης.

Οδύσσεια του Διαστήματος. Ο Κρίστοφερ Νόλαν δεν έχει κρύψει το γεγονός ότι η ταινία του Κιούμπρικ υπήρξε τεράστια πηγή έμπνευσης. Ο Νόλαν έχει μιλήσει για την επιρροή που είχε η ταινία πάνω του όταν την είδε σε ηλικία 7 ετών. Τα ρομπότ θα σας θυμίσουν τον μονόλιθο, το σκάφος μοιάζει με εκείνο του 2001, ενώ το τελευταίο μέρος σχεδόν αποτελεί ευθεία απάντηση στον μεγάλο Στάνλεϊ.

Περονόσπορος. Η ασθένεια που έχει πλήξει τα φυτά. Πλέον μόνο οι σοδιές από καλαμπόκι έχουν επιβιώσει και οι άνθρωποι είναι εξαρτημένοι από αυτές, καθώς τεράστια κύματα σκόνης «πνίγουν» συχνά πυκνά τα σπίτια και τις πόλεις.

Ρομπότ. Δύο είναι τα βασικά ρομπότ που βλέπουμε στην ταινία: ο CASE και ο TARS έχουν ρυθμίσεις για ειλικρίνια και χιούμορ (ίσως παραπάνω από ότι θα ήθελε ο Κούπερ. Αντί να δημιουργηθούν ψηφιακά, τα ρομπότ κατασκευάστηκαν από τον ηθοποιό Μπιλ Έργουιν, μέλος του καστ, ο οποίος ειδικεύεται στο να «δίνει ζωή» σε άψυχα αντικείμενα.

Σκουληκότρυπες. Βασικό κομμάτι της ταινίας, οι -θεωρητικές- σκουληκόπτρυπες είναι υποθετικές σήραγγες  μέσα στον χωροχρόνο, οι οποίες συνδέουν τμήματα του Σύμπαντος που βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση το ένα από το άλλο. Ουσιαστικά ο ταξιδιώτης «κόβει δρόμο» διαμέσου του χωροχρόνου. Ο χαρακτήρας του Μάθιου ΜακΚόναχι ταξιδεύει μέσα από μία τέτοια. Ωστόσο, ο Κρίστοφερ Νόλαν παίρνει αρκετές ελευθερίες, καθώς -ακόμα και αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν σκουληκότρυπες- δεν είναι γνωστό εάν θα μπορούσε να υπάρχει μια αρκετά σταθερή σκουληκότρυπα μέσα από την οποία να μπορούσε να ταξιδέψει ο άνθρωπος.

Τόμας Ντίλαν. Το ποιήμα του Ντίλαν Τόμας «Do Not Go Gentle Into That Good Night» ακούγεται αρκετές φορές στην ταινία. Διαβάστε το παρακάτω:

Do not go gentle into that good night
Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.
Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.
Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.
Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.
Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.
And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.

Υδωρ. Πηγή ζωής αλλά και κίνδυνος για τους ήρωες της ταινίας. Οι αστροναύτες αναζητούν έναν κόσμο που να περιλαμβάνει νερό (άρα να μπορεί να φιλοξενήσει ζωή). Στον θαλάσσιο πλανήτη μπορεί να αλλάξουν άποψη.

Φάντασμα. Το φάντασμα της Μερφ παίζει σημαντικό ρόλο στην ταινία. Καθώς θεωρείται μία μαγνητική ανωμαλία, είναι αυτό που οδηγεί την Μερφ και τον Κούπερ στη Nasa, απ’ όπου θα αρχίσει η αποστολή του. Η Μερφ είναι πεπεισμένη ότι το φάντασμά της της μιλά με σήματα Μορς.

Χρόνος. Ο χρόνος μετράει διαφορετικά στο διάστημα. Ένα από τα βασικά θέματα του Interstellar είναι ότι οι χαρακτήρες μπορούν να γερνούν με διαφορετικές ταχύτητες ανάλογα με το πού στο σύμπαν βρίσκονται. Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια. Το 1912, ο Αϊνστάιν προέβλεψε ότι η βαρύτητα μπορεί να επηρεάζει τον χώρο και τον χρόνο. Όσο μεγαλύτερη η ταχύτητα κάποιου και όσο μεγαλύτερη η βαρυτική επίδραση που υφίσταται, τόσο μεγαλώνει η επιβράδυνση του χρόνου. Αν όπως οι ήρωες της ταινίας βρεθεί κοντά σε μια μεγάλη τρύπα, τότε ο χρόνος θα κυλάει πιο αργά.

Ψυχρός Πλανήτης. Αλλιώς ονομάζεται Μαν από τον πρώτο άνθρωπο που προσγειώθηκε σε αυτόν. Έχει ημέρες 67 ωρών και νύχτες 67 ωρών. Δεν υπάρχει επιφάνεια στον πλανήτη, μόνο παγωμένα βουνά και χαράδρες. Η βαρύτητα του είναι το 80% της γήινης βαρύτητας. Αν και ο πλανήτης διαθέτει νερό και ατμόσφαιρα και τα δύο αυτά είναι γεμάτα αμμωνία που τα καθιστά θανατηφόρα όταν ο άνθρωπος έρχεται σε επαφή μαζί τους.

Ώρα. Όπως είπαμε, ο χρόνος (βλ. Παραπάνω) περνά διαφορετικά για τον Κούπερ από ότι για αυτούς που βρίσκονται στη Γη. Έτσι, όταν ο ΜακΚόναχι και η Χάθαγουεϊ πηγαίνουν στον πλανήτη της Μίλερ, για αυτούς έχουν περάσει μόλις λίγες ώρες. Ωστόσο, επιστρέφοντας βρίσκουν τον συνταξιδιώτη τους Ρόμιλι 26 χρόνια μεγαλύτερο.

Διαβάστε επίσης:

Την κριτική των Cinεπιβατών για το Interstellar

Διαστημικά ταξίδια πριν από το Interstellar

Τι γνωρίζουμε για το Interstellar του Κρίστοφερ Νόλαν