ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινεμά

Τα Μυστικά του Δάσους (Into the Woods)

three-half-popcorn

into-the-woods

Ένα ζευγάρι χωρικών μαθαίνει ότι μία μάγισσα το έχει καταραστεί να μην κάνει παιδιά. Για να λύσει την κατάρα η μάγισσα τούς ζητά κάποια μαγικά αντικείμενα, τα οποία η ίδια δεν μπορεί να αγγίξει. Μία λευκή αγελάδα, μία κατακόκκινη κάπα, ένα χρυσό γοβάκι και μερικές τούφες μαλλιών στο χρώμα του άχυρου. Έτσι το ζευγάρι θα αναγκαστεί να μπει στο δάσος, όπου συναντά πολλά από τα πλάσματα των παραμυθιών: από την Κοκκινοσκουφίτσα και τον κακό λύκο, μέχρι τον Τζακ της φασολιάς και την Σταχτοπούτα με τον πρίγκιπά της.

Το διάσημο μιούζικαλ μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη ο Ρομπ Μάρσαλ. Η ταινία είναι η χαρά του σκηνογράφου. Το δάσος είναι πότε ένα υπέροχο μέρος, πότε τρομακτικό, πότε μαγικό, πότε απειλητικό. Η ταινία ελάχιστες φορές φεύγει από αυτό. Άλλωστε εκεί μόνο μπορούν να συναντηθούν όλοι οι ήρωες των παραμυθιών.

into-the-woods-005into-the-woods-006

Πλήθος διάσημων σταρ εμφανίζονται στην ταινία και δεν είναι μόνο η Μέριλ Στριπ (που για άλλη μία φορά είναι υπέροχη), αλλά και οι άλλοι ηθοποιοί. Η Έμιλι Μπλαντ είναι εξαιρετική ηθοποιός, αλλά πολύ καλός είναι και ο Τζέιμς Κόρντεν. Για άλλη μία φορά (μετά το Αφεντικά για Σκότωμα 2), ο Κρις Πάιν απέδειξε ότι διαθέτει και κωμικό ταλέντο, ενώ η αλήθεια είναι ότι η Άννα Κέντρικ συνεχίζει και με ενοχλεί –για κάποιον απροσδιόριστο λόγο. Όσο για τον Τζόνι Ντεπ, αυτός παίζει 3 λεπτά όλα κι όλα, αλλά το τραγούδι του το λέει.

into-the-woods-002

Η ταινία είναι σχετικά μεγάλη σε διάρκεια. Υπάρχουν στιγμές που όλο αυτό το τραγούδι σε κουράζει και η ταινία δεν μοιάζει να κλείνει. Μπορεί σε μία θεατρική παράσταση κάτι τέοιο να λειτουργεί, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο και στο σινεμά, όπου λίγη περισσότερη οικονομία θα ήταν απαραίτητη. Παρ’ όλα αυτά, η σκοτεινή πλευρά του παραμυθιού (θάνατοι, μερικοί εγωιστές πρίγκιπες) είναι καλοδεχούμενη μετά τις γλυκανάλατες μεταφορές παραμυθιών που έχουμε δει στη μεγάλη οθόνη.

into-the-woods-003

Επίσης, η ταινία διαθέτει χιούμορ. Φαίνεται σε αρκετά από τα τραγούδια, αλλά κυρίως στο Agony όπου οι δύο πρίγκιπες μοιράζονται με το κοινό τις… αγωνίες τους.

Τελικά να τη δω;

Μπορεί λίγο να σας κουράσει, αλλά διαθέτει ωραία σκηνικά, πολύ καλούς πρωταγωνιστές και ωραία τραγούδια. Αυτά αν σας αρέσουν τα μιούζικαλ.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *