Ένας άντρας, έξω καρδιά

ΟΟ βασικός λόγος που είχα δει το Iron Man I , ήταν βεβαιως ο αναγεννημένος Robert Downey jr. Ποιός ήταν λοιπόν ο κύριος Σταρκ; Τι είδαμε στην πρώτη ταινία(να τολμήσω να πώ)της σειράς ταινιών ή βιάζομαι; Είδαμε πως, ένας τρισεκατομμυριούχος βιομήχανος, κατασκευαστής οπλικών συστημάτων τελευταίας τεχνολογίας, από καπιταλόσκυλο με στρατοκαυλικές απόψεις, ή έστω  ανοχή και κατανόηση  για τους έχοντες τέτοιες απόψεις, bon viveur, γυναικάς και επιδειξιομανής κληρονόμος μιάς μεγάλης επιχείρησης, λόγω ένος σχεδόν θανατηφόρου “ταρακουνήματος” στο πεδίο της μάχης, το οποίο επείχε θέση κλονιστικού βιώματος για τις πεποιθησεις του, μετατρέπεται σε σωτήρα της υδρογείου και υπερασπιστή της παγκόσμιας ειρήνης. Ο κύριος Σταρκ, όπως αποκάλυψε αν θυμάστε, στο τέλος εκείνης της ταινίας, ήταν και ο Σιδερένιος ‘Ανθρωπος.
Τι βλέπουμε στο sequel  Iron Man II ;Τι θα μπορούσε να μας κρατήσει 2 σχεδόν ώρες μπροστά στην οθόνη, συνοδεία της δυνατής μουσικής των AC/DC; Ο κύριος Robert βεβαίως, αλλά- εκπληξάρα!- και μία ομάδα εξαιρετικών ηθοποιών (βλ. Sam Rockwell στο ρόλο του εξίσου επιδειξιομανή, πάμπλουτου και ομοίως οπλοβιομηχανου, Τζάστιν Χάμερ, ανταγωνιστή του Σταρκ, ή τον πάρα πολύ καλό Mickey Rourke στο ρόλο του cool και διψασμένου για εκδίκηση Ρώσου, Φυσικού επιστήμονα ‘Ιβαν Βάνκο, ή την χάρμα οφθαλμών Scarlett Johansson, ως Νάταλι, δικηγόρο των επιχειρησεων Σταρκ, δυνάμει προσωπική του γραμματέα, ικανότατη, αποτελεσματικότατη ,γλωσσομαθή και ταυτόχρονα Νατάσα Ρομανώφ μυστική πράκτορα άσσο στις πολεμικές τέχνες( η σεκάνς όπου η Νατάσα εισβάλλει στα γραφεία της επιχείρησης του Χάμερ και αφοπλίζει ΟΛΟΥΣ τους ειδικά εκπαιδευμένους φρουρούς, είναι απολαυστική).
Ξέχασα κάποια; Βεβαιως- την εντελώς απαράδεκτη, πιστεύω σ’αυτη την ταινία, Gyeneth Paltrow, ως την πρώην συνεσταλμένη και αθόρυβα αποτελεσματική Πέπερ Ποτς, προσωπική γραμματέα του μορφονιού Σταρκ. Και λέω  πρώην  επειδή όσο τη συμπάθησα στην πρώτη ταινία, αλλο τόσο ήθελα να την σουτάρω απ΄το πλάνο στη δέυτερη. Οχι, δεν τη σώζει η κομψή σιλουέτα της και τα ψηλοτάκουνα…Εν πάσει περιπτώσει, θεωρώ οτι η ταινία μπορεί να σταθεί και χωρίς την κυρία Paltrow.
Τι μένει όμως στον πυρήνα της, αν αφαιρέσουμε αυτό το γοητευτικο επιτελείο ηθοποιών; Μένει η ανησυχητική , κατ’εμέ, ιδέα της “ιδιωτικοποίησης της παγκόσμιας ειρήνης” όπως επαίρεται , ο έμπορος κατ’ ουσίαν, Τόνι Σταρκ. Μ’ ενόχλησε ιδιαίτερα αυτος ο εμετικός συνδυασμός αμερικανιάς, στρατιωτικής hi-tech υπεροχής, και ασύστολου marketing. Προσέξτε τις σκηνές των υποτιθέμενων εκθέσεων προϊόντων των Σταρκ και Χάμερ,και θα καταλάβετε τι εννοώ. Η ταινία αναδίνει μυρωδιά άκρατου νεοφιλελευθερισμού. Κι αυτό το θεωρώ εξόχως προβληματικό, στο μέτρο που έχουμε συγκέντρωση της εξουσίας σ’ ενα πρόσωπο, έστω και για την επίτευξη ενός μόνο στόχου.
Ο Σταρκ εγκαλείται απ΄την αρμόδια Επιτροπή της Γερουσίας των Η.Π.Α σε ζητήματα εξοπλισμου και άμυνας, και το παρατηρούμε να χαριεντίζεται, ειρωνεύεται τον Πρόεδρό της, στο τέλος βέβαια και αφού έχει κάνει θρύψαλα το σύμπαν, πάντα για καλό σκοπό μην ξεχνιόμαστε, παρασημοφορείται κιόλας απ΄αυτόν. Ο Σταρκ εχει τη δύναμη να μας κάνει να τον συμπαθήσουμε μέχρι ενός σημείου, αλλά θεωρώ πως αν αφαιρέσουμε το γοητευτικό του περιτύλιγμα, το εντυπωσιακό και όλο power ένδυμα της ταινίας, βλέπουμε την επικίνδυνη καρδιά της, σαν αυτή από παλλάδιο που φοράει ο πρωταγωνιστής της: τη διείσδυση του ιδιωτικού τομέα στον δημόσιο, σε ένα πεδίο που υποτίθεται πως το Κράτος έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Υπό την έννοια του προστάτη μας απ΄τον εχθρό… Γιαυτό άλλωστε δεν έχουν δημιουργηθεί τα Κράτη;
Εδώ τι έχουμε; Έναν δυνάμει υπεράνθρωπο, με όλες τις αδυναμίες των κοινών ανθρώπων, εμ πολλα, παρα πολλά λεφτά, και με τρομερά όπλα στα χέρια του, τα οποία όμως ισχυρίζεται πως πλέον εξυπηρετουν ένα και μοναδικό σκοπό: τηνπροάσπιση της παγκόσμιας ειρήνης. Ανακύπτει όμως το εξής ερώτημα, το ίδιο που ανακύπτει κάθε φορά που έχουμε συγκέντρωση δύναμης σ’εναν άνθρωπο: ποιός θα μας σώσει απ΄τον σωτήρα μας, άν αυτός καβαλήσει το καλάμι/τρελαθεί απ΄την ίδια του τη δύναμη/ στραφεί εναντίον μας;
Ισως, ο πάντα ψύχραιμος και προσγειωμένος Τζάρβις(με τη φωνή του Paul Bettany), το σούπερ-ρομπότ- δεξί χέρι του πανέξυπνου Τόνι, να έχει την απαντηση. Μεχρι να μας την πεί,
“God bless America”, οπως αναφωνεί ο κύριος Χάμερ;

Φράνσις

ε