It was Oscar night

Σε μία κατά γενική ομολογία ιδιαιτέρως βαρετή οσκαρική βραδιά, χωρίς εκπλήξεις, χωρίς απρόοπτα, όπου τα πάντα κυλούσαν βιαστικά, ελάχιστα ήταν τα highlight. Τα βασικά βραβεία πήγαν στον Λόγο του Βασιλιά (ταινίας, σκηνοθεσιας, πρωτότυπου σεναρίου, Α’ Ανδρικού ρόλου), αφήνοντας πίσω το Social Network (κέρδισε βραβείο μουσικής, διασκευασμένου σεναρίου και μοντάζ), τέσσερα Όσκαρ στο Inception (δύο για τον ήχο, ένα για οπτικά εφέ και ένα για φωτογραφία), τα βραβεία των Β’ ρόλων πήγαν στο The Fighter, ενώ από δύο βραβεία κέρδισαν η Αλίκη του Τιμ Μπάρτον και το Toy Story 3. Με ένα -εκείνο της Νάταλι Πόρτμαν- έμεινε ο Μαύρος Κύκνος, που φαίνεται πως η υπερβολή του… τρόμαξε την Ακαδημία.

Μόνη ίσως έκπληξη το γεγονός ότι έχασε ο Μπάνγκσι. Φοβήθηκε η Ακαδημία μήπως κάνει καμιά περίεργη εμφάνιση; Ποιος ξέρει. Το εξαιρετικό του Exit Through the Gift Shop έμεινε πάντως χωρίς Όσκαρ.

Χωρίς Όσκαρ -αλλά σίγουρα όχι χαμένος- έμεινε ο Κυνόδοντας του Λάνθιμου (κάτι που άλλωστε ήταν αναμενόμενο). Η ταινία ελπίζει να ανοίξει μια «παράδοση» ελληνικών ταινιών που θα παίρνουν τη θέση που τους αξίζει σε διεθνείς βραβεύσεις.

Όσο για τις καλές στιγμές;

• Η Αν Χάθαγουεϊ. Αστεία, φρέσκια, άνετη. Αντίθετα με τον συμπαρουσιαστή της Τζέιμς Φράνκο. «Παλιά αρκούσε να γδυθείς για να είσαι υποψήφια για Όσκαρ. Όχι πια»: μία από τις ατάκες που πέταξε και μας έκαναν να γελάσουμε. Κατά τα άλλα το δίδυμο δεν κατάφερε να σε κρατήσει και πραγματικά σε έκανε να νοσταλγείς τον Ρίκι Τζερβές. Καυστικός (ίσως ακόμα και προσβλητικός), μπορεί. Βαρετός όμως όχι.
• Ο Μπίλι Κρίσταλ. Από τη σκηνή του Kodak Theater απέδειξε γιατί κανείς δεν μπορεί να τον φτάσει στην παρουσίαση της τελετής. Δικαιολογημένο το παρατεταμένο χειροκρότημα.
• Οι Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ και Τζουντ Λο. Ήδη πολλοί, σχολιάζοντας την εκπληκτική τους χημεία, ζητούν να είναι αυτοί που θα παρουσιάσουν του χρόνου την τελετή απονομής.
• Η Σάντρα Μπουλοκ. Κούκλα και τρομερά αστεία. Ποιος είπε ότι αυτή η γυναίκα δεν είναι cool;
• Η ατάκα του Κόλιν Φερθ όταν τον ρώτησαν στο κόκκινο χαλί πως άλλαξε η ζωή του. «Δεν είναι αυτή η ζωή μου. Αυτή είναι απλά μια ακόμα εμπειρία».
• Η μνήμη της Νάταλι Πόρτμαν. Πώς κατάφερε να χωρέσει όλους αυτούς σε έναν ευχαριστήριο λόγο; Αλλά πάλι το υψηλό IQ δεν είναι τυχαίο.