ΚΑΝΝΕΣ 2022: Top Gun Maverick – Στα Φτερά της νοσταλγίας
Ανταπόκριση στις Κάννες: M.G. Vagenas
Είναι δύσκολο να φανταστεί κάποιος που δεν έζησε τη δεκαετία του 1980 την τεράστια επιτυχία που είχε τότε το Top Gun του Tony Scott, ειδικά για το νεανικό κοινό. Το Top Gun, μια ταινία για μια ομάδα νεαρών πιλότων, μιλούσε για τα όνειρά τους, τις φιλοδοξίες τους, τους φόβους τους, τις αντιπαλότητές τους. Φιλία, ανταγωνισμός, αγάπη, αίσθηση του καθήκοντος, φόβος της αποτυχίας, ηρωισμός και μια τρελή ενέργεια ήταν τα συστατικά αυτής της ταινίας, που με τον χρόνο έγινε cult, αλλά που ακόμη και τότε, είχε τεράστια απήχηση, μετατρέποντάς τον 24χρονο τότε Τομ Κρουζ σε παγκόσμιο σταρ και σε είδωλο για όλα τα νεαρά κορίτσια εκείνης της εποχής. Αξέχαστος δίπλα του ήταν ένας άλλος εξαιρετικός ηθοποιός, 27 ετών τότε, ο Βαλ Κίλμερ, ο ανταγωνιστής του Τομ Κρουζ, στο ρόλο του Iceman. Λέγεται πως ο ίδιος ο Τομ Κρουζ ήταν αυτός που θέλησε τότε τον Βαλ Κίλμερ στο καστ και χρειάστηκε να επιμείνει πολύ για να τον πείσει να συμμετάσχει στην ταινία.
Η ανάμνηση αυτής της αύρας που συνόδευε την ταινία όταν πρώτοκυκλοφόρησε συνδέεται άμεσα με ένα τραγούδι, το Take my breath away, οι πρώτες νότες του οποίου αρκούν για να φέρουν στο μυαλό την εικόνα του νεαρού και χαμογελαστού Τομ Κρουζ με ένα ζευγάρι γυαλιά Rayban στο πρόσωπο. Το Top Gun, που είχε μια τεράστια εμπορική επιτυχία, προτάθηκε για τέσσερα Όσκαρ αλλά κέρδισε μόνο ένα, αυτό για το καλύτερο πρωτότυπο τραγούδι -το Take my breath away σε μουσική Giorgio Moroder και στοίχους Tom Whitlock.
Το Top Gun Maverick του Joseph Kosinski, είναι ένα έργο που πετάει με τα φτερά της νοσταλγίας.
Η ταινία προβλήθηκε στις Κάννες σε παγκόσμια πρεμιέρα ,παρουσία του ίδιου του Τομ Κρουζ καθώς και του σκηνοθέτη και ενός μεγάλου μέρους του καστ που αποτελείται από τους: Μάιλς Τέλερ, Τζον Χαμ, Τζένιφερ Κόνελι, Γκλεν Πάουελ και Τζέι Έλις, σε μια ατμόσφαιρα πανηγυρική και ενθουσιώδη που έκανε ολόκληρη την αίθουσα του Grand Theatre Lumiere να αντηχεί από θερμά και παρατεταμένα χειροκροτήματα πριν, μετά και πολύ συχνά και κατά τη διάρκεια της ταινίας. Πριν από την προβολή είδαμε ένα μοντάζ αποσπασμάτων από όλες τις ταινίες του ηθοποιού, ενώ του απονεμήθηκε και ένας Χρυσός Φοίνικας για το σύνολο της καριέρας του, ενώ μετά τέλος της προβολής ο Τομ Κρουζ δεν μπορούσε πλέον να κρύψει τη συγκίνησή του.
Το Top Gun Maverik μάς φέρνει αντιμέτωπους με τον χρόνο πέρασε για όλους εκείνους τους νέους ηθοποιούς της δεκαετίας του 80, πρώτος από όλους ο Tom Cruise – που σήμερα, τριάντα περίπου χρόνια αργότερα, έχουν μεγαλώσει και ωριμάσει μαζί με το ίδιο τους το τότε κοινό. Το βλέμμα όσων είδαν το Top Gun όταν πρωτοπροβλήθηκε, δεν μπορεί παρά να είναι σήμερα κάπως νοσταλγικό.
Το Top Gun Maverick σίγουρα έχει όλα τα συστατικά της επιτυχίας: ένα καλογραμμένο σενάριο, γρήγορο ρυθμό, αγωνία, απίστευτες υπερηχητικές πτήσεις γυρισμένες ζωντανά χωρίς την παρεμβολή ψηφιακών εικόνων, εξαιρετικό καστ και μουσική και, πάνω απ’ όλα, πολύ συναίσθημα. Θα καταφέρει άραγε να ενθουσιάσει τους νέους του σήμερα όσο η πρώτη ταινία είχε συνεπάρει την νεολαία των eighties;
Η ιστορία της παραγωγής της ταινίας είναι εξίσου περιπετειώδης, αν όχι πιο περιπετειώδης από την ίδια την ταινία. Μια πρώτη προσπάθεια είχε γίνει ήδη το 2010 από την Paramount, με σκηνοθέτη τον Tony Scott, που οραματιζότανε μια εντελώς διαφορετική πλοκή σε έναν ριζικά αλλαγμένο κόσμο, όπου την θέση των πιλότων θα έπαιρναν μη επανδρωμένα αεροσκάφη και ο χαρακτήρας του Maverick – Tom Cruize θα είχε δευτερεύουσα θέση. Η αυτοκτονία του Tony Scott το 2010 σταμάτησε το project. Κυρίως ωθούμενη από το ενδιαφέρον του ίδιου του Τομ Κρουζ και του Βαλ Κίλμερ, η παραγωγή της ταινίας παίρνει ξανά μπρος το 2017, με τον Τζόζεφ Κοζίνσκι σαν σκηνοθέτη και μια ομάδα νέων σεναριογράφων που φαντάζονται την πλοκή σαν συνέχεια της ιστορίας του Top Gun, με κάποιες παραλλαγές. Ενώ τα γυρίσματα έχουν ήδη ουσιαστικά ολοκληρωθεί από το 2020, η πανδημία σταματάει και πάλι την κυκλοφορία της ταινίας στους κινηματογράφους για σχεδόν δύο χρόνια.
Στο Top Gun Maverick ο χαρακτήρας του Τομ Κρουζ καλείται να εκπαιδεύσει μια νέα ομάδα πιλότων για μια σχεδόν αδύνατη αποστολή. Ανάμεσά τους βρίσκεται και ο νεαρός Rooster (Miles Teller), ο γιος του αδικοχαμένου φίλου του Nick ‘Goose’ Bradshaw.
Στο Top Gun Maverick ο άξονας της αφήγησης περιστρέφεται γύρω από τον εκπαιδευτή Maverick, ενώ η ομάδα των νεαρών πιλότων αποτελεί ένα σχεδόν καρικατουρίστικο σύνολο χωρίς ουσιαστική σκιαγράφηση των διαφόρων προσωπικοτήτων τους. Tα φαντάσματα των χαρακτήρων της παλιάς ταινίας αιωρούνται σαν ένα πέπλο που καλύπτει κατά καιρούς εκείνους της σημερινής. Το μοντάζ ενσωματώνει μια σύντομη σεκάνς από το Top Gun, στην οποία βλέπουμε ολόκληρη την οικογένεια Bradshow καθώς ο Goose παίζει και τραγουδάει το “Great Balls of Fire” στο πιάνο. Η σκηνή αυτή επαναλαμβάνεται και στο Top Gun Maverick, αλλά τώρα είναι ο Rooster Bradshow, ο γιος του Goose που παίζει και τραγουδάει το ίδιο τραγούδι ανάμεσα στους συναδέλφους του. Η μετάβαση από τη μια γενιά στην επόμενη φαίνεται να γίνεται μέσω της μουσικής. Στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας επικρατεί ένα soundtrack σε στιλ δεκαετίας του 1980, δημιουργώντας μια αίσθηση αναχρονισμού και μια νοσταλγική ατμόσφαιρα. Μόνο στο τελευταίο μέρος της ταινίας η μουσική γίνεται σύγχρονη και κορυφώνεται με το Hold my hand, ένα τραγούδι που γράφτηκε ad hoc και ερμηνεύεται από τη Lady Gaga.
Ο χρόνος έχει περάσει για τους ηθοποιούς-ήρωες της δεκαετίας του ’80 και σε κάποιους έχει αφήσει πολύ βαθιά σημάδια. Η σκηνή της συνάντησης του Maverick με τον παλιό του ανταγωνιστή τον Ice- Val Kilmer μας ραγίζει την καρδιά.
