ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ (LA PASSION DE DODDIN BOUFFANT)

1885 στά άδυτα μίας κουζίνας που ούτε καν γνωρίζουμε που ανήκει. Η Εζενί, απαράμιλλου ταλέντου μαγείρισσα, δουλεύει για τον διάσημο γκουρμέ Ντοντέν. Η συνεργασία αυτών των δυο καλλιτεχνών της μαγειρικής γέννησε μια σειρά από πιάτα, υπό την έμπνευση του Ντοντέν και την αριστοτεχνική εκτέλεση της Εζενί. Οι δημιουργίες είναι η μία πιο θεσπέσια από την άλλη και αφήνουν με το στόμα ανοιχτό και τους πιο διάσημους σεφ. Παράλληλα όμως δημιουργείται και μία ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα τους που η σημαντικότητα της υπογραμμίζεται από την απόλαυση του φαγητού αλλά και από μία μεγάλη σκιά που υποβόσκει.

Με μία καλλιτεχνική αισθητική υψηλού επιπέδου, βραβευμένο με βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών και επίσημη πρόταση της Γαλλίας στα όσκαρ (απόλυτα κατανοητό γιατί οι γνώστες Γάλλοι άφησαν την βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα υπερτιμημένο ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΜΙΑΣ ΠΤΩΣΗΣ έξω από τη υποβολή στα Όσκαρ, εφόσον ήταν απλά μία φεστιβαλική ταινία που κινηματογραφικά δεν είχε τίποτα να δώσει παρά ηθικά δειδάγματα) η ταινία του Βιετναμέζου Τραν Αν Χουγκ, που κάπου εκεί στα 90s είχε κάνει το αξιομνημόνευτο ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΑΠΑΓΙΑΣ και είχε διεκδικήσει ξενόγλωσσο όσκαρ, είναι μία εξαιτερική Γαλλική ταινία, φαγητού, τέχνης της μαγειρικής συγκεκριμένα, των αισθήσεων, των συναισθημάτων, του έρωτα και της αφοσίωσης.

Χωρίς πολλά λόγια αλλά με πολύ ουσία, η ταινία ξεκινάει με ένα εικοσάλεπτο που σε παρασύρει με την παρασκευή ενός γεύματος και διαφόρων εδεσμάτων που προκαλούν τόσο οπτικό όσο και κινηματογραφικό θαυμασμό. Από το πως ο σκηνοθέτης καθοδηγεί την κίνηση των ηθοποιών και τους συντονίζει, η κάθε λεπτομέρεια είναι προσεγμένη και τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη του. Η κάμερα είναι σαν να αιωρείται στον αέρα και να κολυμπάει μέσα από συγκλονιστικά τράβελινγκς, η φωτογραφία και τα σκηνικά είναι υψηλού επιπέδου, μέχρι και που ένας από τους κορυφαίους σεφ του κόσμου, ο πολυβραβευμένος με αστέρια Michelin, Πιέρ Γκανιέρ έχει τη γαστρονομική επιμέλεια της ταινίας. Η οποία γαστρονομία οδηγεί στους δύο ηθοποιούς, την Ζιλιέτ Μπινός και τον Μπενουά Μαζιμέλ, που η χημεία τους είναι αποδεδειγμένη αλλά και ερμηνευτικά δείχνουν να εμπνεύστηκαν και να παρέδωσαν όλον τον επαγγελματισμό τους.

Από την Νορβηγική ομελέτα μέχρι το δάκρυ που φέρνει η ευτυχία και η τέχνη της δοκιμής ενός φαγητού, και την αφοσίωση σε κάτι που αγαπάς μέχρι και τον πόθο ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που μοιράζονται την αγάπη για το ίδιο πράγμα (εδώ την γαστρονομία) , το ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ είναι πρωτίστως μία ταινία με θέμα το φαγητό και τον αγνό έρωτα μεταξύ δύο ανθρώπων. Η μουσική απουσιάζει εσκεμμένα σε όλη την ταινία, διότι η όποια υπογράμμιση είναι απλά περιττή σε κάτι τόσο μεγαλειώδες, και μαζί με το θρυλικό ΓΕΥΜΑ ΤΗΣ ΜΠΑΜΠΕΤ που Γκαμπριελ Άξελ που είχε κερδίσει για την Δανία το ξενόγλωσσο Όσκαρ το 1988, αποτελούν τις δύο πιο καλλιτεχνικές και γεμάτες συναίσθημα ταινίες που έχουμε δει (το Chocolat το αφήνουμε εκτός, εκεί είχαμε γλυκό και συγκεκριμένα την σοκολάτα) με θέμα φαγητό και άνθρωποι. Υπέροχη ταινία, εξαιρετική αισθητική, διεύθυνση ηθοποιών στα καλύτερα της, συναίσθημα και καθολοκληρία επιτυχία.

Η ταινία κυκλοφορεί 9 Νοεμβρίου σε διανομή Rosebud 21