Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ (LA REGLE DU JEU)

Μετά την ολοκλήρωση μίας δύσκολης πτήσης πάνω από τον Ατλαντικό, ένας πιλότος εκφράζει την δυσαρέσκεια του επειδή ένα συγκεκριμένο πρόσωπο δεν ήρθε στο αεροδρόμιο να τον υποδεχθεί. Η Κριστίν, που είναι παντρεμένη με έναν πλούσιο συλλέκτη πουλιών, μετά από την προτροπή ενός κοινού τους φίλου, αποφασίζουν να καλέσουν στο εξοχικό τους για κυνήγι τον πιλότο, μαζί με τους υπόλοιπους καλεσμένους, συμπεριλαμβανομένης και της ερωμένης του συζύγου. Όλα αυτά συμβαίνουν στον πάνω όροφο, αφού στον κάτω το υπηρετικό προσωπικό. ζει ταυτόχρονα την δική του πραγματικότητα. Η συγκέντρωση αυτή θα έχει όμως μία αναπάντεχη εξέλιξη.

Μετά τις επιτυχίες Η ΜΕΓΑΛΗ ΧΙΜΑΙΡΑ και ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΤΗΝΟΣ, ο Γάλλος Ζαν Ρενουάρ το 1939 αποφάσισε να κάνει μία απεικόνιση της μπουρζουαζίας όπως περιέγραφε ο ίδιος την ταινία και τα προβλήματα με τα οποία έρχεται αντιμέτωπη. Η ψυχρότητα και η ελαφρότητα με τα οποία η υψηλή κοινωνία αντιμετωπίζει θέματα όπως εργασία, φιλία, έρωτα και γάμο αλλά και το πιστό υπηρετικό προσωπικό που ζει σχεδόν την ίδια πραγματικότητα αλλά από την άλλη πλευρά του καθρέφτη. Το εξαιρετικά, αν και φλύαρο σε σημεία, σενάριο που έγραψε ο ίδιος ο Ρενουάρ, συνδυάζει τους δύο διαφορετικούς κόσμους με μία μαεστρία καταλήγοντας σε έναν…καταλάθος πυροβολισμό και μία παράπλευρη απώλεια.

Οι ερμηνείες είναι υπέροχες και πολύ προχωρημένες για την εποχή, όπως και όλη η ιστορία. Ούτως ή άλλως βρισκόμαστε λίγο πριν ξεσπάσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, και η μπουρζουαζία συνεχίζει ακάθεκτη. Η ταινία όταν προβλήθηκε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1939, γνώρισε τεράστια εμπορική αποτυχία, μπήκε αρκετές φορές στο μοντάζ αλλά και πάλι το κοινό δεν ήταν έτοιμο. Στην περίοδο του πολέμου που ακολούθησε, η ταινία απαγορεύτηκε ως επικίνδυνη για την ηθική του λαού, ενώ τις δεκαετίες που ακολούθησε ο Αντρέ Μπαζέν και το Cahiers Du Cinema επεσήμαναν συνέχεια την ταινία ως πρόδρομο του μεταγενέστερου σύγχρονου κινηματογράφου, με αποτέλεσμα το 1956 η ταινία να αποκτήσει την πλήρη μορφή της (113 λεπτά) και να παραμείνει στο πάνθεον ως μία από τις σημαντικότερες ταινίες της Γαλλίας αλλά και του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου.

Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ είναι μία ιδιαίτερη ταινία με κύριο προσόν της, το πόσο μπροστά ήταν τόσο σκηνοθετικά όσο και σεναριακά. Εισήγαγε καινοτομίες που αποτέλεσαν βάσεις για τις μετέπειτα παραγωγές, χαρακτήρες μεσάζοντες που για να καλύψουν το κενό της ύπαρξης τους ασχολούνται με τις ζωές των άλλων, διαθέτει ένα τέταρτο του παραλογισμού και κλείνει με την διαπίστωση πως τίποτα τελικά δεν πρέπει να ταράζει την επιφάνεια των πραγμάτων. Ο βασικός κανόνας του παιχνιδιού δηλαδή.

Η ταινία κυκλοφορεί σε επανέκδοση 25 Ιουλίου σε διανομή Carousel Films