Οταν το Pi δεν είναι το π
Υπάρχουν μερικές ταινίες που είναι φτιαγμένες για θέαση μόνο σε 3D, το Life of PI είναι μια από αυτές. Ο σκηνοθέτης Ang Lee αλλά και ο συντάκτης της ταινίας Tim Squyres σε πρόσφατες συνεντεύξεις τους αποκαλύπτουν ότι ότι η ταινία γυρίστηκε προϋποθέτοντας ότι ο θεατής την βλέπει 3D στερεοσκοπικά. Ο σκηνοθέτης δε, αναφέρει ότι αν δεν υπήρχε το 3D που προσδίδει μια επιπλέον διάσταση μάλλον δεν θα μπορούσε να υλοποιήσει το όραμα του. Ακόμα και ο James Cameron εκθειάζει τον τρόπο που χειρίστηκε ο Ang Lee το 3D, αλλά και όλες τις νέες τεχνολογικές εξελίξεις που έφερε ο ίδιος μέσω του Αβαταρ, σε αυτή την ταινία.
Αδιαμφισβήτητα τα εφέ και CG (computer generated) γραφικά είναι εκπληκτικά αλλά αυτό που σε εντυπωσιάζει ιδιαίτερα είναι το πως υλοποιήθηκε ο τίγρης (Richard Parker), ο οποίος στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας βρίσκεται σε μία βάρκα μαζί με τον πρωταγωνιστή. Όπως αναφέρει ο υπεύθυνος των VFX (visual effects) Bill Westenhofer απο το στούντιο Rhythm & Hues, το Life of Pi ήταν μια από τις πιο απαιτητικές δουλειές που είχε αναλάβει ποτέ. Μελετήθηκαν εκατοντάδες ώρες ταινίας από ένα πραγματικό ζώο και ο εικονικός τίγρης υλοποιήθηκε καθ’ ομοίωση του από πάνω από 15 καλλιτέχνες ανά τον κόσμο (Los Angeles, India, Vancouver, Kuala Lumpur) οι οποίοι επιμελήθηκαν εκτός από την εμφάνιση, την κίνηση αλλά και τις δέκα εκατομμύρια τρίχες του! Παρόλα αυτά όπου ήταν δυνατόν χρησιμοποιήθηκαν λήψεις από το πραγματικό ζώο με αποτέλεσμα από σκηνή σε σκηνή ο εικονικός τίγρης να εναλλάσσετε με τον πραγματικό χωρίς να το καταλαβαίνει ο θεατής. Όσο για τις σκηνές τις βάρκας όπως θα παρατηρήσετε και στα βίντεο γυρίστηκαν όλες με μια τεράστια μπλε πισίνα με μπλε φόντο ώστε να εισαχθούν τα εικονικά περιβάλλοντα αργότερα.
Η ταινία έχει βγει σε πληθώρα φορμά 3D, 2D, IMAX, film, 2D digital, 2D film, ενώ για τον ήχο υποστηρίζεται το 7.1, 5.1, Dolby Atmos, near-field for TV speakers με αποτέλεσμα οι απαιτήσεις παραγωγής να αυξάνονται εκθετικά. Ο συντάκτης της ταινίας Tim Squyres αναφέρει πόσο πιο δύσκολα είναι τα ειδικά εφέ όταν γυρίζεις σε 3D, όπου όλα τα λάθη φαίνονται κατευθείαν, σε σχέση με το παραδοσιακό 2D και ότι υπάρχουν 23 σκηνές σε όλο το έργο όπου εμφανίζετε ο πραγματικός τίγρης. Τονίζει επίσης κάτι που μου έκανε εντύπωση αν και είναι απολύτως λογικό, ότι η νέα τεχνολογία των 48 καρέ και το 3D προσδίδουν ρεαλιστικότητα μειώνοντας την εικαστική αφαίρεση (abstraction) από την οποία οι ταινίες γενικά επωφελούνται. Εννοώντας δηλαδή ότι η αστοχία και οι τεχνολογικές ατέλειες του κινηματογράφου όπως τον ξέραμε βοηθούσαν την φαντασία μας να δούμε νάνους και ξωτικά αντί για ντυμένους ηθοποιούς. Οπότε μεγάλο ρόλο θα παίξει η προτίμηση του κοινού στην καθιέρωση του 3D HFR. Για παράδειγμα οι Αμερικάνοι είναι οι πιο διστακτικοί στην υιοθέτηση του 3D ενώ οι Κινέζοι δεν θέλουν να βλέπουν τίποτα άλλο πια. Στην άκρως ενδιαφέροντα συνέντευξη του περιγράφει τις δυσκολίες που συναντήσανε στην ταινία αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να αντικατασταθούν οι πραγματικοί ηθοποιοί από ψηφιακούς. http://www.theverge.com/2012/12/15/3758926/life-of-pi-editor-tim-squyres-challenge-shooting-3d-cg-tigers
