Ληστεία στο Μουσείο (Museo)

Από την πραγματική ιστορία της ληστείας του Μουσείου Ανθρωπολογίας στο Μεξικό από δύο νεαρούς φοιτητές εμπνέεται η ταινία του Αλόνσο Ρουιθπαλάθιος -την είδαμε και στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας. Ο Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ ερμηνεύει τον Χουάν, τον «εγκέφαλο» της ληστείας που έλαβε χώρα το 1985.

Είναι ιδιοσυγκρασιακή η ταινία του Ρουιθπαλάθιος: το πρώτο μέρος της μοιάζει σχεδόν κρυπτικό και με το voice over ενός εκ των πρωταγωνιστών της ιστορίας φέρνει στο νου φιλμ νουάρ (χωρίς όμως να διαθέτει τα υπόλοιπα στοιχεία ενός φιλμ νουάρ). Το δεύτερο μέρος είναι μια πιο παραδοσιακή περιπέτεια που εξακολουθεί να διαθέτει ιδιαίτερα καδραρίσματα και πλάνα -όπως στη σκηνή όπου οι πρωταγωνιστές μιλούν και εμείς βλέπουμε ένα ενυδρίο με ψάρια.

Σίγουρα υπάρχουν στιγμές που κουράζει, κυρίως γιατί είναι δύσκολο στον θεατή να κατανοήσει σε τι ακριβώς σκοπεύει ο σκηνοθέτης. Και ο Μπερνάλ, παρ’ όλο που διαθέτει νεανικό πρόσωπο, είναι δύσκολο να πείσει πλέον ως νεαρός φοιτητής, αν και δεν μπορεί κανείς να τον κατηγορήσει ότι δεν προσδίδει την απαραίτητη ανεμελιά και ανευθυνότητα.

Αυτό που ο Ρουιθπαλάθιος θέλει από την αρχή να σχολιάσει είναι το ότι όλα έχουν καταντήσει αντίγραφα κάποιου άλλου πράγματος, μέχρι που και τα ίδια τα πράγματα χάνουν την αξία τους. Αυτό διαφαίνεται στη συνάντηση με τον πλούσιο Βρετανό συλλέκτη και όχι μόνο. Οι Αρχές μοιάζουν να μην γνωρίζουν την αξία των αντικειμένων που έχουν χαθεί και αυτό που ξεκινά ως μια προσπάθεια του Χουάν να σκοτώσει τον χρόνο του καταλήγει σε τραγωδία -με τις απαραίτητες κωμικές στιγμές.