Μαθήματα Χρυσού Φοίνικα : 1984-37o Φεστιβάλ Καννών

Στο 37ο Φεστιβάλ Καννών το 1984, οι ταινίες επιλέχθηκαν με γνώμονα την διαχρονικότητα που θα είχαν και την αναγνώριση των δημιουργών τους. Τουλάχιστον έτσι ήθελαν να πιστεύουν…

Με πρόεδρο της επιτροπής τον Dirk Bogarde και με Isabelle Huppert, Ennio Morricone, Stanley Donnen μέσα στην επιτροπή ο Χρυσός Φοίνικας πήγε στο εναλλακτικό και περίεργο όπως είχε χαρακτηριστεί road movie Παρίσι, Τέξας του Γερμανού Wim Wenders αφήνοντας πίσω το Μια Κυριακή στην Εξοχή του Bertrand Tavernier, το Another Country του Marek Kanievska, τον Henry IV του Marco Bellocchio με Mastroianni και Cardinale, το Κάτω από το Ηφαίστειο του John Huston, το Μαχητή του IRA του Pat O’Connor και το Ταξίδι στα Κύθηρα του Θεόδωρου Αγγελόπουλου.

Εκτός Διαγωνιστικού το μεγάλο χαρτί του Φεστιβάλ ήταν το Κάποτε στην Αμερική του Sergio Leone έπειτα από δέκα χρόνια απουσίας του σκηνοθέτη, το Ατσίδας του Broadway του Woody Allen, το Μετά την Πρόβα του Ingmar Bergman και το προκλητικό Choose me του Alan Parker. Bergman και Allen δεν επισκέφτηκαν την Κρουαζέτ.

To φεστιβάλ άνοιξε με το τρίωρο έπος του Alain Corneau Fort Saganne, που προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού με πρωταγωνιστές τους Gerard Departieu, Sophie Marceau και Catherine Deneuve. H προβολή της ταινίας όμως στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία λόγω τεχνικών προβλημάτων στον ήχο του Palais de Festival με αποτέλεσμα να αρχίσουν τα κλασσικά σφυρίγματα και γιουχαίσματα. Μεγάλο πλήγμα για την έναρξη του Φεστιβάλ που είχε ήδη κατηγορηθεί για τα τεχνικά προβλήματα της προηγούμενης χρονιάς. Για την τελετή λήξης το Βounty με Mel Gibson και Anthony Hopkins του Roger Donaldson. Λίγοι το θυμούνται…

Στο διαγωνιστικό τμήμα και o 28χρονος τότε Lars Von Trier με το Στοιχείο του Εγκλήματος την πρώτη του ταινία, θα ξεκινούσε την παράδοση που τον ήθελε περσόνα του Φεστιβάλ μέχρι και το 2012 που χαρακτηρίστηκε persona non grata λόγω αντισημιτικών δηλώσεων του. Στην πρεμιέρα της ταινίας του  έδωσε το παρόν ο ίδιος αλλά και δύο θεατές ντυμένοι καμηλοπάρδαλη κάτι που μας κάνει να πιστεύουμε πως το marketing για την φεστιβαλική προβολή του Trier, είναι κάτι που υπήρχε από την day one!

Η ταινία του Trier έτυχε θερμής υποδοχής από τους Γάλλους κριτικούς που υποστήριζαν εκείνη την χρονιά κάθε είδους controversial ταινία αφού διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την απουσία της ταινίας του Andrzej Zulawski La Femme Publique από το διαγωνιστικό τμήμα, επισημαίνοντας μάλιστα σαν λάθος επιλογή την ταινία του Tavernier!

Στα υπόλοιπα βραβεία που αξίζουν αναφοράς, φυσικά το βραβείο Σεναρίου και Fipresci για το Ταξίδι στα Κύθηρα του Θόδωρου Αγγελόπουλου, το βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στην Helen Mirren για τον Μαχητή του IRA, τεχνικό βραβείο στον Trier, σκηνοθεσία στον Tavernier και βραβείο νεότητας στον πρωτοεμφανιζόμενο τότε Leos Carax (Οι εραστές της Γέφυρας, Pola X, Holly Motors ) με την απόλυτα σινεφίλ ταινία Boy meets Girl.

Φοίνικας: 3,5 στα 5. Έγινε cult, απέκτησε φανατικούς οπαδούς, η μουσική του Ry Cooder σήμα κατατεθέν αλλά δεν αποτελεί και την πιο αγαπημένη μας επιλογή από τους Φοίνικες. Ωστόσο είναι ταινία με διαχρονική αξία.
Διαγωνιστικό Τμήμα: 4 στα 5. Αγγελόπουλος, Trier, Tavernier, Wenders, Bellocchio και Skolimowski. Κάτι ξεκινούσε τότε για το Φεστιβάλ….
Glamour: 2 στα 5. Σχεδόν κανείς δεν πάτησε το πόδι του…πάλι καλά που η Catherine Deneuve, o Gerard Departieu και η Sophie Marceau έδωσαν το παρών στην έναρξη αλλά ακόμα και εκεί με τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν το glamour πήγε περίπατο! Ένα πέρασμα για βουτιές στην Κρουαζέτ έκανε και ο Stephen Spielberg λίγο πριν γίνει ακόμα πλουσιότερος με την δεύτερη ταινία του Indiana Jones!