Κάννες 2015: Mi Madre
Ανταπόκριση από τις Κάννες: Charesma
Άλλη μία ημι-αυτοβιογραφική ταινία από τον Νάνι Μορέτι, η οποία περιστρέφεται γύρω από τη ζωή μιας νευρωτικής μεσήλικης ιταλίδος σκηνοθέτιδος, της Μαργκερίτα (Μαργκερίτα Μπάι), η οποία γυρίζει ένα κοινωνικό δράμα με το μεγάλο όνομα του Χόλιγουντ (έτσι πιστεύει τουλάχιστον η ίδια) Μπάρι Χάγκινς (Τζον Τορτούρο). Η μητέρα της έχει μια πολύ σοβαρή αρρώστια και μαζί με τον αδελφό της τον Τζιοβάνι, θα πρέπει να τη φροντίσουν.
Μπήκα στην ταινία ελπίζοντας να δω ένα πνευματώδες, τρυφερό και ειρωνικό είδος σινεμά και βγήκα σκεπτόμενη ότι οι Κάννες δεν κρύβουν το γεγονός ότι προωθούν κάποιους σκηνοθέτες. Ίσως τα πράγματα κάποτε αλλάξουν, αλλά μέχρι τότε θα πρέπει να υπομείνουμε την αυταρέσκεια του Νάνι Μορέτι, την οποία προσπαθεί να καλύψει με μία ψεύτικη σεμνοτυφία.
- Διαβάστε επίσης το Ημερολόγιο Καννών: Καθημερινή Ανασκόπηση του Φεστιβάλ
Στα επιτυχημένα στοιχεία της ταινίας -ίσως το μοναδικό- είναι η κωμική ιστορία που αφορά τον χαρακτήρα του Τζον Τορτούρο, μιας υπερβολικής προσωπικότητας που είναι ταυτόχρονα εξοργιστική και προσφιλής. Η ερμηνεία του Τζον Τορτούρο ξεχωρίζει σε αυτή την κατά τα άλλα ρηχή ιστορία. Ο Μορέτι έχει υψηλές φιλοδοξίες, αλλά η ταινία του δεν ξεπερνά τη μετριότητα και οι σκηνές με τον Μπάρι δεν καταφέρνουν να αποζημιώσουν τον θεατή για την πλήξη που προκαλούν οι υπόλοιπες.
Στην καρδιά του προβλήματος βρίσκεται η ίδια η Μαργκερίτα, τόσο η ηρωίδα, όσο και η ηθοποιός. Το σενάριο είναι τόσο αδιάφορα γραμμένο και η Μαργκερίτα Μπάι ερμηνεύει τον ρόλο της με τόσο αδιάφορο τρόπο (μοιάζει να επαναλαμβάνει ρόλους που έχει παίξει και στο παρελθόν), ώστε ο θεατής αδυνατεί να συμπάσχει μαζί της. Τα ηθικά μηνύματα που προσπαθεί να περάσει ο Μορέτι με ατάκες όπως ότι η μητέρα της ιστορίας ήταν και μητέρα για τους μαθητές της, ταιριάζουν καλύτερα σε μία τηλεταινία προορισμένη να ξεχαστεί γρήγορα.
Charesma
