Micro μ Festival 2020: Το “MILKYWAY” του Λευτέρη Γιαννακουδάκη

Αναμένοντας την δέκατη διοργάνωση του Micro μ Festival, γνωρίζουμε τους σκηνοθέτες και τις ταινίες τους που παίρνουν μέρος στο Διαγωνιστικό Μέρος του φεστιβάλ.

Λευτέρης Γιαννακουδάκης – MILKYWAY │Δράμα

Νύχτα. Ένα αγόρι κλέβει ένα αυτοκίνητο το οποίο σταματάει έξω από ένα φαρμακείο. Στο πίσω κάθισμα, σκεπασμένο μ’ ένα λευκό σεντόνι, βρίσκεται ένα κορίτσι. Το αγόρι και το κορίτσι πραγματοποιούν μία ονειρική διαδρομή η οποία θα τους φτάσει έως το MILKYWAY.

Ο Λευτέρης Γιαννακουδάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο. Έχει σπουδάσει υποκριτική, σενάριο και σκηνοθεσία σε ιδιωτικές σχολές, ενώ έχει μεταπτυχιακό στη δημιουργική γραφή. Έχει γράψει πέντε βιβλία που έχουν εκδοθεί. Διδάσκει δημιουργική γραφή και σενάριο. Το MILKYWAY είναι η τρίτη ταινία μικρού μήκους που γράφει και σκηνοθετεί.

– Τι αποτέλεσε έμπνευση για εσάς ώστε να θελήσετε να μας αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;

Το ζήτημα του θανάτου και του έρωτα, του θανάτου του έρωτα ή του έρωτα για τον θάνατο, είναι κάτι που πάντα με απασχολούσε, έτσι κι αλλιώς αυτά τα δύο αποτελούν διαχρονικά κυρίαρχα θέματα της τέχνης. Η ιδέα για το σενάριο μου ήρθε σταδιακά, πρώτα σκέφτηκα την εικόνα ενός άντρα που περιμένει  στην άκρη ενός δρόμου κι έπειτα χτίστηκαν τα υπόλοιπα, οι πρώτες ιδέες πάντα έρχονται αυτόματα, το χτίσιμο του σεναρίου μετά είναι μια άλλη διαδικασία που απαιτεί αρκετές συνειδητές επιλογές. Σε όλο αυτό συνέβαλλε και η προσωπική εμπειρία από τις νύχτες στις παραλίες της Νότιας Κρήτης με μόνο το Milky Way να με σκεπάζει. Το πόσο μικρός αλλά και σημαντικός ένιωσα εκείνες τις ώρες, το πόση ομορφιά υπάρχει εκεί έξω κι εμείς κοιτάμε μόνο μέσα μας. Μια παραλλαγή της ρήσης του Όσκαρ Ουάιλντ είναι η ταινία, «είμαστε όλοι μέσα στο βούρκο, αλλά μερικοί κοιτάμε τα άστρα».  Αυτό κάνουν οι ήρωές μου, έστω για τον μικρό χρόνο που έχουν στη διάθεσή τους.

– Τι συναισθήματα / προβληματισμούς θα θέλατε να δημιουργήσετε στον θεατή μετά την θέαση της ταινίας σας;

Θα ήθελα να συγκινηθεί. Να νιώσει ότι σ’ αυτή τη μικρή μας διαδρομή σε αυτόν τον κόσμο, από το πίσω μέρος ενός αυτοκινήτου, που μας μεταφέρει εν αγνοία μας, έως την απεραντοσύνη του Milky Way, μπορεί να υπάρξει πολύ ομορφιά και πολύ αγάπη κι ότι σε κάθε περίπτωση η διαδρομή αξίζει τον κόπο. Θα ήμουν ευτυχής αν ο θεατής έφευγε από την αίθουσα μ’ ένα δάκρυ κι ένα χαμόγελο και μια διάθεση να ζήσει και να ερωτευτεί, έχοντας τη γνώση της ματαιότητας που αυτό εμπεριέχει.

– Παρά τις δυσκολίες που κυριαρχούν σε παγκόσμιο επίπεδο, τα κινηματογραφικά φεστιβάλ δηλώνουν την παρουσία τους στο κινηματογραφικό τοπίο. Ποια είναι η γνώμη σας πάνω στο θέμα αυτό;

Τα κινηματογραφικά φεστιβάλ είναι θεμελιώδη για την ύπαρξη του κινηματογράφου. Όλοι οι σκηνοθέτες, ειδικά στην Ευρώπη, έχουν «βγει» μετά τη συμμετοχή τους στα φεστιβάλ. Η συναναστροφή με το κοινό, αλλά και με τους ανθρώπους του χώρου είναι πάρα πολύ σημαντική. Ειδικά για τις ταινίες μικρού μήκους τα φεστιβάλ είναι ο μοναδικός τρόπος να υπάρξουν, να φτάσουν στους θεατές και να μεταφέρουν το μήνυμά τους. Πρέπει όλοι μαζί, διοργανωτές και δημιουργοί να αγωνιστούμε για την διατήρηση και ανάπτυξή τους. Φυσικά η πολιτεία πρέπει να στηρίξει, αλλά ποιος περιμένει τίποτα από την πολιτεία στο ζήτημα του πολιτισμού πλέον;

-Τι σημαίνει το Micro μ Festival για εσάς;

Αγαπώ πάρα πολύ το Micro μ. Όχι μόνο γιατί ήταν το πρώτο που αγκάλιασε με τόσο αγάπη την πρώτη μου ταινία, το «Μικρός που είναι ο κόσμος», αλλά και γιατί είναι ένα φεστιβάλ που δίνει τη δυνατότητα στις ταινίες να προβληθούν σ’ ένα πολυάριθμο κοινό, με την ταυτόχρονη προβολή τους σε πολλές πόλεις στην Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό. Επιπλέον, τα αποτελέσματα του διαγωνιστικού βγαίνουν μέσα από την ψηφοφορία του κοινού. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό για κάθε δημιουργό, που μπορεί να δει άμεσα τον αντίκτυπο που έχει το έργο του στον κόσμο. Τα βραβεία από μία επιτροπή φυσικά είναι σημαντικά, αλλά συχνά έχουν κι άλλα κριτήρια. Κάνουμε όμως ταινίες για τον κόσμο, όχι για μια επιτροπή και το Micro μ είναι από τα ελάχιστα φεστιβάλ που μπορούν να μας υποστηρίξουν στην επιλογή μας αυτή.