Micro μ Festival 2020: Ο Κωνσταντίνος Γουργιώτης μας αφηγείται τι συνέβη “That Night”

Αναμένοντας την δέκατη διοργάνωση του Micro μ Festival, γνωρίζουμε τους σκηνοθέτες και τις ταινίες τους που παίρνουν μέρος στο Διαγωνιστικό Μέρος του φεστιβάλ.

Κωνσταντίνος Γουργιώτης – That Night │Τρόμου / Θρίλερ

Ένα 20χρονο κορίτσι ζει μόνο του σε ένα τεράστιο απομονωμένο ξύλινο σπίτι στο δάσος. Κατά τη διάρκεια μιας κρύας χειμερινής νύχτας, παρατηρεί έναν ξένο άντρα να τριγυρίζει στον κήπο της. Συνειδητοποιεί ότι θέλει να εισβάλει στο σπίτι της. Ο φόβος για την επιβίωσή της κλιμακώνεται. Η ζωή της απειλείται τώρα. Ο φόβος και η αδρεναλίνη την οδηγούν στα άκρα και την μετατρέπουν σε έναν από τους χειρότερούς της φόβους.

Ο Κωνσταντίνος Γουργιώτης είναι Ελληνοαμερικανός βραβευμένος παραγωγός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος  ταινιών. Είναι ιδρυτής της εταιρείας Ace House Productions και είναι απόφοιτος κινηματογραφικών σπουδών στο University Of Greenwich του Λονδίνου. Οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ τον κόσμο.

– Τι αποτέλεσε έμπνευση για εσάς ώστε να θελήσετε να μας αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;

Γενικότερα το είδος του τρόμου και το θρίλερ είναι κάτι που από μικρό παιδί με συναρπάζε και ήταν ο βασικότερος λόγος που με έκανε να ασχοληθώ με τον κινηματογράφο. Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολουμε με την συγκεκριμένη θεματική που έχει η ταινία μου αυτή. Η εισβολή στο σπίτι, δηλαδή η παραβίαση του προσωπικου χώρου του ήρωα, είναι για μένα ένα από τα χειρότερα συναίσθημα που μπορεί να βιώσει κάποιος στην ζωή του. Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες που ασχολούνται με την ψυχολογία, η εισβολή (ενός αγνώστου) στο σπίτι σου, σου δημιουργεί σχεδόν την ίδια αίσθηση με έναν βιασμό. Έχοντας λοιπόν βιώσει μικρός και εγώ μια εισβολή στο σπίτι μου οταν ήμουν στην ηλικία των 10 ετών, ένιωσα πως είναι, και όντως είναι κάτι που δεν μπορεί να διαγραφεί εύκολα από το μυαλό σου. 

– Τι συναισθήματα / προβληματισμούς θα θέλατε να δημιουργήσετε στον θεατή μετά την θέαση της ταινίας σας;

Οι λογοι που έκανα αυτήν την ταινια είναι δύο. Αρχικά ήθελα να δείξω στον κόσμο που θα δει την ταινία μου, ποσο εύκολα ένα άτομο μπορεί να χάσει τον έλεγχο και να μεταμορφωθεί στον χειρότερο του φόβο, όταν η ζωή του (και όχι μόνο) βρίσκεται σε κίνδυνο.

Ο δεύτερος λόγος που έκανα την ταινία ήταν για να αφήσω ένα προσωπικό σχόλιο ως προς την ελληνική νομοθεσία που προστατεύει αρκετές φορές περισσότερο τον θύτη πάρα το θύμα σε τέτοιες περιπτώσεις, όπου σε δεσμεύει και σε αναγκάζει κατά κάποιο τρόπο να παραδωθείς στον θύτη σου. 

– Παρά τις δυσκολίες που κυριαρχούν σε παγκόσμιο επίπεδο, τα κινηματογραφικά φεστιβάλ δηλώνουν την παρουσία τους στο κινηματογραφικό τοπίο. Ποια είναι η γνώμη σας πάνω στο θέμα αυτό;

Δυστυχώς η χρονιά αυτή είναι μια πολύ δύσκολη χρονιά για όλο τον κόσμο, ανεξαρτήτος κλάδου. Είναι πολύ σημαντικό όμως να μην το βάζουμε κάτω, και να παλεύουμε για το μέλλον και να συνεχίσουμε να παλεύουμε για αυτά που έχουμε κτίσει με μεγάλο κόπο. Τα περισσότερα κινηματογραφικά φεστιβάλ θα διεξαχθούν κανονικά, δηλαδή δεν θα ακυρωθούν, θα γίνουν κανονικά όπου επιτρέπεται, διαφορετικά θα γίνουν online, όπου πιστεύω αυτό κάποιες φορές έχει και τα καλά του, σε περίπτωση που κάποιος έτσι και αλλιώς δεν θα μπορούσε να επισκεφτεί το φεστιβάλ, θα έχει την δυνατότητα να “βρίσκεται” εκεί μέσω του υπολογιστή του. Είναι πάντως πολύ ενθαρρυντικό που τα περισσότερα φεστιβάλ θα διεξαχθούν, και δεν θα “αφήσουν” τόσες ταινίες που έχουν παραχθεί το 2019-2020 να περιμένουν μέχρι το 2021. Το να διοργανώνεις ένα φεστιβάλ έχει πολλές δυσκολίες, οπότε είμαι σίγουρος οτι με τα φετινά δεδομένα τα πράγματα θα έχουν δυσκολέψει ακόμα περισσότερο, οπότε θα ήθελα και εγώ από την δική μου πλευρά να πω ένα μεγάλο μπράβο σε όλα τα κινηματογραφικά φεστιβάλ που συνεχίζουν το έργο τους απερίσπαστα.

-Τι σημαίνει το Micro μ Festival για εσάς;

Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω στο Micro μ Festival, και είμαι πολύ χαρούμενος γι αυτό, καθώς βλέπω ότι μαζί μου διαγωνιζονται πολύ όμορφες και δυνατές ταινίες. Όμως χαίρομαι ιδιαιτέρα πολύ για τον λόγο του τα ελληνικά φεστιβάλ που δέχονται όλα τα κινηματογραφικά είδη, έχουν δείξει μέχρι τώρα ότι δεν συμπαθούν πολύ τις ταινίες τρόμου και τα θρίλερ, το οποίο είναι κάτι που με λυπεί αρκετά. Θεωρώ ότι είμαστε πολύ πίσω σε αυτό το είδος στην Ελλάδα, καθώς τις περισσότερες φορές που κάποιος κάνει μια τέτοια ταινία ή ψάχνει για χρηματοδότηση για ταινία που ανήκει στο είδος του τρόμου και του θρίλερ, θα βρει τις πόρτες κλειστές, κάτι το οποίο το θεωρώ ανόητο, λόγο του ότι κάθε χρόνο βλέπουμε ότι στις περισσότερες χώρες οι ταινίες τρόμου είναι από τις πιο κερδοφόρες στα box office. Οπότε εύχομαι η επιλογή της ταινίας μου στο φεστιβάλ σας, να είναι η αρχή μιας καλύτερης αντιμετώπισης των ταινιών που ασχολούνται με τον τρόμο στην Ελλάδα.