Midnight, Texas: καλοκαιρινή παρέα, χωρίς ιδιαίτερη έμπνευση
To Μίντναϊτ (Midnight=Μεσάνυχτα σε μετάφραση) είναι μια ήσυχη, μικρή ξεχασμένη πόλη του Τέξας, όπου μπορούν να βρουν ηρεμία και καταφύγιο πολλοί διαφορετικοί από τους υπόλοιπους ανθρώπους, δηλαδή με ιδιαίτερες ικανότητες αλλά και ελαττώματα. Εκεί τρέχει και ο πρωταγωνιστής μας, ο Μάνφρεντ ένας χαρισματικός ‘ενδιάμεσος’ από μεγάλη γενιά μέντιουμ (είναι αυτό που λέμε εδώ χαριτολογώντας «με κληρονομικό χάρισμα»). Τον οποίο Μάνφρεντ προτρέπει να πάει εκεί η νεκρή γιαγιά του, την οποία βλέπει συχνά μπροστά του σαν πνεύμα και έχουν συχνές κουβέντες -φανταστείτε το κάτι σαν τον «φανταστικό φίλο» που έχουν συχνά τα μικρά παιδιά. Η οποία γιαγιά είναι δε και από τις καλύτερες και πιο διασκεδαστικές εμφανίσεις της σειράς.
Κατά τα άλλα η πόλη διαθέτει τον τοπικό μαγαζάτορα Μπόμπο που έχει εξαιρετική δύναμη, χρήσιμος σε κάθε καυγά, την μάγισσα Φίτζι που μιλάει συχνά με το γάτο της (δε θα σας παραξενέψει τώρα αυτό, εδώ ο άλλος μιλάει με τη νεκρή γιαγιά του), την όμορφη αλλά και φονική Ολίβια που έχει ένα θεματάκι στο να συγκρατεί τα νεύρα της και τα έχει με τον Λέμιουελ. Ο Λέμιουελ πάλι είναι ένας …ενεργειακός βρικόλακας, δηλαδή που αντί να σκοτώνει ανθρώπους και να πίνει το αίμα τους, απλά τους ρουφά λίγο (ή πολύ) από την ενέργειά τους. Αν νομίζετε ότι αυτός είναι ο πιο παλαβός χαρακτήρας, καθίστε να σας πω για τον περίεργο -καουμπόη- ιερέα Εμίλιο Σίχαν, που εκ παραδρομής γίνεται και λυκάνθρωπος, ή τον έκπτωτο άγγελο Τζόε, ο οποίος εγκατέλειψε την ουράνια υπόσταση του για να ζήσει τον έρωτα του με τον γκέι φίλο του. Γενικά η ‘θρησκεία’ ως παράγοντας έχει μια πιο μοντέρνα και χλιαρή υπόσταση, μιας που αντλεί και από εκεί στοιχεία η σειρά αλλά θέλει να μπορεί να τα χρησιμοποιήσει όπως θέλει. Το περίεργο, ας πούμε, στον Τζόε είναι ότι όταν βγάζει φτερά, για να γίνει άγγελος, δεν έχει χέρια. Είναι κατά κάποιο τρόπο σαν να γίνεται άνθρωπος πουλί και τα φτερά να αντικαθιστούν τα χέρια του, πράγμα που ίσως δεν είναι τόσο εύχρηστο -πχ για να κρατάει κι ένα σπαθί καθώς πετάει, λέω εγώ τώρα. Ευτυχώς αυτή η ιδέα εγκαταλείπεται αργότερα στη σειρά. Γενικότερα χαρακτήρες θα ξεδιπλώνουν άλλες πτυχές και κρυμμένα πρόσωπα και ιδιότητες τους όσο προχωρά η σειρά. Επίσης, διόλου «φυσιολογικοί» δεν θα είναι και οι κίνδυνοι που θα αρχίσουν να συρρέουν στο Midnight μετά την έλευση του Μάνφρεντ που μοιάζει να τραβά σαν μαγνήτης τις σκοτεινές παρουσίες και μια μεγάλη μάχη θα έρθει που θα εκπληρώσει προφητείες κτλ.
Είναι κι αυτό μεταφορά από σειρά βιβλίων της Τσαλαίν Χάρις, που από μια άλλη σειρά της, το Sookie Stackhouse, ξεκίνησε το τηλεοπτικό True Blood. Τα σύμπαντα και οι χαρακτήρες στα βιβλία της Χάρις αλληλομπλέκονται κι έτσι τον χαρακτήρα του Μάνφρεντ συναντάμε και στη σειρά μυστηρίου Harper Connelly, ενώ ο χαρακτήρας του Μπόμπο στη σειρά βιβλίων Shakespear/Lily Bard. Αλλά και στους ηθοποιούς δεν υπάρχει μεγάλη ανανέωση, μιας που ο Πίτερ Μένσαχ εμφανιζόταν και στο True Blood, όπως και η Άριελ Κέμπελ (Ολίβια), η οποία εμφανιζόταν επίσης στο Vampire Diaries.
Η σειρά έρχεται σε ένα καλοκαίρι που δεν έχει πολλές εναλλακτικές να δει κανείς, για να εξυπηρετήσει το κοινό στο οποίο αρέσουν σειρές όπως Supernatural, Grimm, Priest, Outcast, the Strain οτιδήποτε έχει να κάνει με βρικόλακες True Blood, the Vampire Diaries και πάει λέγοντας. Βέβαια σαν χαρακτήρες δεν λάμπουν ιδιαίτερα κι έτσι αντί να επιχειρήσουν να το κάνουν σκοτεινό και σοβαρό, αντιμετωπίζουν κι οι ίδιοι τους εαυτούς τους χαλαρά -συχνά και με ελαφρώς κωμική διάθεση. Φυσικά, το μεγαλύτερο μέρος του κοινού και πάλι δε θα μείνει ιδιαίτερα ικανοποιημένο, από σενάριο κι ερμηνείες, αν και αν δεν έχει κανείς να κάνει κάτι καλύτερο το χαζεύει ευχάριστα.
Μια καλή λύση θα ήταν να άρχιζαν να γδύνονταν λίγο περισσότερο. Τι χαμογελάτε ειρωνικά; Το έκανε κατ’επανάληψη το Game of Thrones στους πρώτους κύκλους του (ιδίως μέχρι να καθιερωθεί) και αυτή τη στιγμή οι περισσότεροι το χαρακτηρίζουν …ότι πιο ποιοτικό έχει να παρουσιάσει η τηλεόραση!
Όπως και να έχει η σειρά ήταν να είχε ξεκινήσει να προβάλλεται πολύ νωρίτερα, μέσα στο 2016, τελικά υπήρξαν μπόλικες καθυστερήσεις και αναβολές και η μέχρι στιγμής παρουσία της κάνει αβέβαιη τη συνέχεια της και σε επόμενους κύκλους. Είναι από αυτές τις σειρές που κανείς δε παίρνει σοβαρά, αλλά αν κολλήσει το κοινό και έχουν έμπνευση οι σεναριογράφοι …μπορεί να φτάσουν τελικά οι ηθοποιοί να πάρουν σύνταξη από εκεί μέσα (βλέπε Supernatural – ή καλύτερα μη βλέπεις, φτάνει πια τόσους κύκλους το είδες!).
