Αφιερώματα

Κινηματογραφικός απολογισμός: οι επιλογές της Ματίλντα

Η χρονιά φεύγει, ο χρόνος προχωρά και οι ωραίες στιγμές μένουν. Τώρα που άλλη μια χρονιά έφτασε αισίως στο τέλος της, εμείς ανασκοπήσαμε τις κινηματογραφικές αναμνήσεις της χρονιάς και φτιάξαμε ο καθένας το δικό του μοναδικό top 10.

(Η σειρά είναι τυχαία)

  1. Αγάπη
  2. Ο Εξαιρετικός Κύριος Lazhar
  3. Ο έρωτας του φεγγαριού
  4. Holy Motors
  5. To Κυνήγι
  6. Το Λιμάνι της Χάβρης
  7. The Master
  8. Shame
  9. Σώμα με Σώμα
  10. Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο
  • Η σκηνοθετική έκλπηξη της χρονιάς:

Δώδεκα χρόνια μετά το «Pola X», το ζωηρό παιδί του γαλλικού σινεμά, Λεό Καράξ, επέστρεψε σπάζοντας με κρότο την 13χρονη απουσία του. Το «Holy Motors» αποθεώθηκε από τους κριτικούς, δίχασε το κοινό και θεωρήθηκε διαμάντι γνήσιου Σινεμά. Ο 52χρονος σκηνοθέτης- τον οποίο πολλοί βιάστηκαν να χαρακτηρίσουν ξοφλημένο- πήρε με το«Holy Motors» ολοταχώς το δρόμο για τις Κάννες, όπου και κέρδισε το Βραβείο Νεότητας. Το αριστούργημα του, αυτή η 24ωρη σουρεαλιστική οδύσσεια ενός άντρα που ζει τη ζωή του μέσα από δανεικούς ρόλους, αφήνει περισσότερα περιθώρια συμβολισμών και ερμηνειών απ΄όσα μπορεί να φανταστεί κανείς και αποτελεί μια κατάθεση ψυχής πάνω στη ζωή, στο θάνατο, στην εξέλιξη αλλά και στο σινεμά εν γένει. Και ο Ντενί Λαβάν φαντάζει ο πιο κατάλληλος ενσαρκωτής ενός τόσο φιλόδοξου κινηματογραφικού εγχειρήματος.

  • Οι κινηματογραφικές διαψεύσεις της χρονιάς:

Τις περιμέναμε με αγωνία να βγούν στις αίθουσες, αλλά τελικά μας απογοήτευσαν. Αυτές είναι οι ταινίες που δεν κατάφεραν να φτάσουν στο ύψος των προσδοκιών μας:

Προμηθέας

Συμβαίνει και στους καλύτερους: Και μόνο η υπογραφή ενός σκηνοθέτη του βεληνεκούς του Ρίντλεϊ Σκοτ, δημιούργησε ένα απίστευτο hype γύρω από την ταινία. Τελικά όμως ήταν πολλά λόγια για το τίποτα.

Η αγελάδα που έπεσε από τον ουρανό

Η ταινία αυτή μας δίχασε κάπως. Μερικοί τη θεώρησαν μια γλυκιά, αλλόκοτη και διαφορετική ιστορία. Από αυτά τα απίστευτα που καμιά φορά συμβαίνουν στη ζωή και που μοιάζουν με σενάριο ταινίας. Και όμως η αγελάδα που έπεσε από τον ουρανό, ήταν μια ιστορία βγαλμένη από την πραγματική ζωή. Παρά το γεγονός όμως ότι στηρίχθηκε σε μια σεναριακή «συνταγή», δεν κατάφερε να μας εντυπωσιάσει.

Επτά Ψυχοπαθείς

Η πολυαναμενόμενη μαύρη κωμωδία του ΜακΝτόνα υπέφερε από έλλειψη ελέγχου, σεναριακή ισορροπία και «μαύρο χιούμορ».

Η Αγριότητα

Μια βίαιη, χοντροκομμένη ναρκοπεριπέτεια με ερωτικά τρίγωνα στον αριθμητή, βία και ναρκωτικά στον παρανομαστή και το φάντασμα του Ταραντίνο να στοιχειώνει την ταινία από την αρχή μέχρι το τέλος.

Cosmopolis

Πρόκειται για την κινηματογραφική μεταφορά ενός αδιασκεύαστου κινηματογραφικά βιβλίου. Το πρόβλημα δεν είναι ότι στην ταινία αυτή ο Κρόνενμπεργκ επιχείρησε να κάνει μια πιστή μεταφορά του βιβλίου του ΝτεΛίλο στη μεγάλη οθόνη, αλλά μια κυριολεκτική μεταφορά, με αποτέλεσμα να προκύψει μια ταινία φλύαρη, κλειστοφοβική και συμβολικά μετέωρη.

  • Ταινίες που έμειναν χωρίς διανομή

Δυστυχώς πολλές ταινίες από αυτές που είδαμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, δεν κατάφεραν να πάρουν το δρόμο προς τις αίθουσες. Εμείς σας προτείνουμε μερικές που δεν πρέπει με τίποτα να χάσετε:

Μόνη μου

Ένα κορίτσι απαγάγεται από τα οχτώ της μέχρι και την ενηλικίωση της και σιγά σιγά μαθαίνει να συζεί με τον απαγωγέα της. Όταν όμως κάποια στιγμή καταφέρνει να δραπετεύσει και να επιστρέψει στην οικογένεια της, συνειδητοπιεί πως είναι και πάλι μόνη της. Φοβερό σάουντρακ!

Μια νύχτα

Ένα οδοιπορικό απόδρασης τριών φίλων από την Αβάνα ως τη γη της επαγγελίας, το Μαϊαμι πάνω σε μια σχεδία. Συνήθως οι ταινίες είναι αυτές που εμπνέονται από τα παράξενα συμβάντα της ζωής. Εδώ όμως συνέβη το αντίθετο, αφού οι δύο κουβανοί ηθοποιοί το έσκασαν μετά τα γυρίσματα της ταινίας και ζήτησαν πολιτικό άσυλο στην Αμερική.

Searching for Sugar Man

Το ντοκιμαντέρ που βραβεύτηκε στο 18ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας και κατάφερε να αναστήσει έναν ξεχασμένο μουσικό θρύλο των ΄70s, αυτόν του Ροντρίγκεζ.

Μια υπεραπλούστευση της ομορφιάς της

Το πρώτο ολοκληρωμένο κινηματογραφικό ντεμπούτο του Τέρενς Ναν είναι σίγουρα ο ορισμός του χιπ. Αναμειγνύοντας διάφορες τεχνικές ο Ναν σπάει τις κινηματογραφικές νόρμες, σκιάζοντας τα όρια μεταξύ ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας. Ένα μεταμοντέρνο φιλμικό προϊόν, δύστροπο και αυτοαναφορικό, που κάποιοι θα λατρέψουν και άλλοι θα μισήσουν.

Το πρόσωπο της χρονιάς

Από το «Hunger» μέχρι τους «X-Men» και από τον ψυχαναλυτή στο «Μια Επικίνδυνη Μέθοδος» μέχρι αυτόν που χρήζει ψυχαναλυτικής βοήθειας στο «Shame» του Στιβ Μακουίν, ο Μάϊκλ Φασμπέντερ μας απέδειξε πως είναι ένας «υποκριτικός χαμελέοντας», φέρνοντας εις πέρας από χολγουντιανές υπερπαραγωγές μέχρι σινεφίλ πρότζεκτ. Και μάλλον έχει πολλά ακόμα να μας δείξει. 

cinepivates

Συντακτική ομάδα

Μια σκέψη για το “Κινηματογραφικός απολογισμός: οι επιλογές της Ματίλντα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *