Τα μιούζικαλ του Ελληνικού Κινηματογράφου
«Οι θαλασσιές οι χάντρες», «Κάντε υπομονή» , «Είμαι γυναίκα του κεφιού» και πολλά ακόμα τραγούδια είναι ένα μέρος της κληρονομιάς που μας άφησε ο παλιός Ελληνικός Κινηματογράφος. Πολλά από τα τραγούδια του παλιού ελληνικού σινεμά έκαναν την εμφάνισή τους σε ταινίες μιούζικαλ. Συνόδευαν άρτια την όλη πλοκή, αποτελώντας ένα ευχάριστο μουσικό διάλειμμα, θα μπορούσαμε να πούμε. Φανταχτερά και προκλητικά για την εποχή κοστούμια, χορευτές με εξαιρετικά κορμιά και τραγουδοποιοί-σταθμός για την ελληνική μουσική, συνέβαλλαν στο να δοθεί διαφορετική «γεύση» στην κάθε ταινία.
Πρωτού παρουσιάσουμε κάποιες από τις πιο γνωστές ταινίες, ας δώσουμε έναν ορισμό για το μιούζικαλ.
Μιούζικαλ: Θεατρικό είδος που περιλαμβάνει τραγούδια, διαλόγους και χορό. Εκτός από το χώρο του θεάτρου, μπορεί να προσαρμοστεί και στον κινηματογράφο. Στα ελληνικά δεδομένα, ο Φιλοποιμένας Φίνος ήταν από τους πρώτους που προσάρμοσε το είδος αυτό και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία.
Στην Ελλάδα, το είδος αυτό μπορεί να μην αναπτύχθηκε όσο σε άλλες χώρες του εξωτερικού (κυρίως στο αμερικανικό σινεμά), αλλά αξίζει να σημειώσουμε ότι ορισμένες σχολές χορού στο εξωτερικό, παρακολουθώντας μιούζικαλ από διάφορες χώρες του κόσμου, βλέπουν τις ταινίες του Δαλιανίδη και θαυμάζουν ιδιαίτερα τη Μάρθα Καραγιάννη.
Οι ταινίες:
«Μερικοί το προτιμούν κρύο», 1962
Μια οικογένεια που αποτελείται από δύο νεαρά κορίτσια, έναν αδελφό και μια ανύπαντρη μεγάλη αδελφή αντιμετωπίζει το γνωστό πρόβλημα εκείνης της εποχής, όπου για να αποκατασταθούν οι υπόλοιποι πρέπει πρώτα να παντρευτεί η μεγάλη αδελφή. Όμως η μεγάλη έχει βρει ήδη κάποιον και σιγά-σιγά, μετά από πολλές ξεκαρδιστικές περιπέτειες όλοι αποκαθίστανται. Το σενάριο υπογράφει ο Γιάννης Δαλιανίδης και τη μουσική ο Μίμης Πλέσσας. Ρένα Βλαχοπούλου, Ζωή Λάσκαρη, Μάρθα Καραγιάννη, Ντίνος Ηλιόπουλος και Κώστας Βουτσάς δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας και τραγουδιού – με πιο γνωστά «Η πρώτη μας νύχτα» και «Σαν ξημερώνει Κυριακή» – συνοδευμένα πάντα με χιούμορ και αξέχαστες ατάκες.
Κάτι να καίει», 1964
Μια ώριμη γυναίκα ανεβαίνει μαζί με τη μικρότερη αδελφή της στη Θεσσαλονίκη για να πείσει έναν παιδικό της φίλο να παντρευτούν, ώστε να μπορέσει να πάρει μια μεγάλη κληρονομιά. Εκεί γνωρίζονται με μια παρέα νεαρών μουσικών και όλοι μαζί κατεβαίνουν στην Αθήνα προσπαθώντας να βρουν έναν τρόπο είτε να πάρουν την κληρονομιά είτε «να πιάσουν την καλή». Σενάριο του Γιάννη Δαλιανίδη και μουσική Μίμη Πλέσσα. Όσο για τους ηθοποιούς; Ντίνος Ηλιόπουλος, Ρένα Βλαχοπούλου, Μάρθα Καραγιάννη, Έλενα Ναθαναήλ και Κώστας Βουτσάς με το αξέχαστο «Fffst Boing» είναι οι «γνωστοί άγνωστοι» που προσφέρουν απλόχερα το χιούμορ τους. Ας μη ξεχνάμε και τον Τόλη Βοσκόπουλο, ο οποίος , με τη μαγική του φωνή, ταξιδεύει τους θεατές.
«Μια κυρία στα μπουζούκια», 1967
Τρία αδέλφια προσέχουν την αδερφή τους με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Εργάζονται στο λιμάνι και ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, για χάρη του οποίου εμπιστεύονται το κορίτσι σε έναν στενό τους φίλο, ο οποίος είναι ερωτευμένος μαζί της. Κάποια στιγμή προτείνεται στην κοπέλα να λάβει μέρος στα καλλιστεία, αλλά στο μεταξύ έχουν μπει στη ζωή τους μια πλούσια κυρία που ενδιαφέρεται για τον στενό φίλο των παιδιών και η υπηρέτρια της, που παριστάνει την κυρία της για να γοητεύσει τον αδελφό της κοπέλας. Η Φίνος Φιλμ επιλέγει και πάλι τον Γιάννη Δαλιανίδη και τον Μίμη Πλέσσα για την ταινία αυτή, στην οποία πρωταγωνιστούν οι Ζωή Λάσκαρη, Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, Μαίρη Χρονοπούλου, Φαίδων Γεωργίτσης, Χρόνης Εξαρχάκος και Γιάννης Βογιατζής. «Του αγοριού απέναντι», «Είμαι γυναίκα του γλεντιού» και «Μη του μιλάτε του παιδιού» είναι κάποιες από τις επιτυχίες που ακούστηκαν στο φιλμ και που θυμόμαστε μέχρι σήμερα.
«Κορίτσια για φίλημα», 1964
Η Ρένα, διευθύντρια τουριστικού γραφείου στη Νέα Υόρκη, έρχεται στην Ελλάδα μαζί με την ανιψιά της, τη Τζένη, για να ξαναστήσει εκ νέου τη δουλειά της. Στην Αθήνα, ο αδελφός της Ρένας την παρακαλεί να παραστήσει την εκπρόσωπο κάποιων Αμερικανών μεγαλοεπενδυτών στον πλούσιο επιχειρηματία κ. Ράμογλου, από τον οποίο έχει ζητήσει χρήματα. Έτσι, καταλήγουν όλοι στη Ρόδο, όπου εκεί καταφτάνει και μια ομάδα νέων ηθοποιών, ένας εκ των οποίων είναι και ο γιος του Ράμογλου, που ερωτεύεται την Τζένη και της λέει ψέματα σχετικά με το όνομα και την οικονομική του κατάσταση. «Αψού! Γείτσες!» και «Γελά γαλάζιος ουρανός» χαρακτηρίζονται ως διαχρονικά κομμάτια για την ελληνική μουσική.
«Ραντεβού στον αέρα», 1966
Στο Παρίσι γίνεται διαγωνισμός ομορφιάς και η Μαίρη, η οποία λαμβάνει μέρος στο διαγωνισμό, γνωρίζει και ερωτεύεται τον Δημήτρη, ο οποίος όμως αναχωρεί ξαφνικά για την Ελλάδα. Λίγο αργότερα ο Δημήτρης, που υπηρετεί στην αεροπορία, μαζί με δύο φίλους του, θα συναντήσει την Μαίρη μαζί με δύο φίλες της και έτσι θα δημιουργηθούν τρία ζευγάρια. Τα αγόρια, για να μπορούν να βλέπονται συχνότερα με τις κοπέλες τους, πείθουν τον διοικητή τους να διοργανώσουν μια παράσταση για την αεροπορία, στην οποία του υπόσχονται ότι θα συμμετέχει και η αγαπημένη του ηθοποιός, Ρένα Βλαχοπούλου. Έτσι πείθουν την αδελφή της Μαίρης, η οποία μοιάζει εκπληκτικά με την γνωστή ηθοποιό, να υποδυθεί την Βλαχοπούλου και έτσι αναπτύσσεται ένα ακόμα ειδύλλιο. Η Ρένα Βλαχοπούλου, με την εκπληκτική της φωνή και με την καθοδήγηση του Μίμη Πλέσσα, μας χαράσσει στη μνήμη τη στιγμή που το playback χαλάει και εκείνη προσπαθεί να συντονιστεί, κάνοντάς μας να ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια. Ενώ, ο Γιάννης Βογιατζής με τα τραγούδια «Ένας ουρανός με αστέρια» και «Νύχτα καλοκαιριού» έρχεται να αποδώσει τον απαραίτητο ρομαντισμό με τη φωνή του στις σκηνές που το απαιτούν.
«Γοργόνες και Μάγκες» , 1968
Κάποιοι Αθηναίοι καταφτάνουν σε ένα μικρό νησί για να αγοράσουν κτήματα, έχοντας πληροφορηθεί πως μια μεγάλη ελβετική εταιρεία έχει αποφασίσει να το αξιοποιήσει τουριστικά. Αλλά οι νησιώτες, με επικεφαλής την αρχόντισσα του νησιού και τον εγγονό της, αποφασίζουν να τους εμποδίσουν, ενώ στο μεταξύ διάφορα ερωτικά μπερδέματα διαταράσσουν την ησυχία του νησιού. Καθαρόαιμο μιούζικαλ με τη Μαρινέλλα και τον Γιάννη Πουλόπουλο να σημειώνουν τεράστια επιτυχία με τραγούδια, όπως «Καμαρούλα μια σταλιά», «Θα πιω απόψε το φεγγάρι» και «Άνοιξε πέτρα».
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Φιλοποιμένα Φίνο και τη Finos Film πατήστε εδώ.
Για περισσότερες ατάκες του Ελληνικού Κινηματογράφου, πατήστε εδώ.