ΟΥΤΕ ΚΑΝ (NOPE)
Στο Haywood Hollywood Ranch, μία φάρμα που προμηθεύει εκπαιδευμένα άλογα στην βιομηχανία του θεάματος, κάτι περίεργο συμβαίνει. Ο OJ και η Emmy που έχουν κληρονομήσει την φάρμα από τον πατέρα τους και είναι απόγονοι του πρώτου μαύρου τζόκεϊ στις κινούμενες εικόνες του 1878 THE HORSE IN MOTION (η πρώτη από τις πολλές άχρηστες πληροφορίες της ταινίας), αντιλαμβάνονται πως κάποιο άγνωστο αντικείμενο αιωρείται-και όχι μόνο-πάνω από την περιοχή, απειλητικό και με κακές διαθέσεις. Στο γειτονικό Λούνα Παρκ με θέμα την Αγρια Δύση που διαχειρίζεται ο Jupe (πρώην αστέρας και επιζήσαντας από ένα τηλεοπτικό σόου στο οποίο ένας χιμπαντζής έπαθε παράκρουση και ξεκλήρισε όλο το πλατό-δεύτερη άχρηστη πληροφορία της ταινίας) θα στηθεί μία επιχείρηση για να εκμεταλλευθεί οικονομικά το γεγονός με το άγνωστο αντικείμενο. Η καταστροφή δεν θα αργήσει να έρθει και τότε ο OJ και η Emmy, με την βοήθεια ενός υπαλλήλου ηλεκτρολογικού υλικού και ενός βετεράνου κινηματογραφιστή, θα αναλάβουν δράση προκειμένου να α) δαμάσουν αυτό το πράγμα που δεν ξέρουν τι είναι; β) να το εκμεταλλευτούν οικονομικά και να πάνε αποδείξεις στην Όπρα΄΄; γ) να σωθούν; ή δ) να ολοκληρωθεί απλά η ταινία για να πει ο Τζόρνταν Πιλ αυτά που θέλει να πει μέσω…Λαμίας.
Και είναι πολλά αυτά που θέλει να πει ο σκηνοθέτης σαν να θέλει να κάνει προπαγάνδα και διάφορα άλλα τα οποία αποδυναμώνουν την ίδια του την ιστορία. Φυσικά δικό του το σενάριο, δικιά του και η σκηνοθεσία. 130 λεπτά δανεικού sci fi, το οποίο φλερτάρει με το γουέστερν αλλά δεν είναι, φλερτάρει και λίγο με το horror αλλά και πάλι δεν είναι με τίποτα, φλερτάρει με την λυκειακού επιπέδου κωμωδία ( ο χαρακτήρας της Emmy είναι ο γνωστός μαύρος εξυπνακίστικος) αλλά επίσης δεν είναι και έτσι το ΟΥΤΕ ΚΑΝ ( NOPE) ένας από τους χειρότερους τίτλους στην ιστορία του σινεμά και αν είναι δυνατόν που θα πρέπει να ψάξουμε να μάθουμε ακόμα και για τον τίτλο της ταινίας.
Η φωτογραφία του Hoyte Van Hoytema (υποψήφιος για Oscarγια το επίτευγμα της ΔΟΥΝΚΕΡΚΗΣ του Κρίστοφερ Νόλαν) σώζει όλη την ταινία προσδίδοντας της ένα επικό φινίρισμα και διάφοροι άλλοι παραλληλισμοί με Σπίλμπεργκ και ογκόλιθους του είδους προκαλούν απλά γέλιο. Το μεγαλύτερο μείον της ταινίας είναι πως ενώ σου ανοίγει συνέχεια την κινηματογραφική όρεξη πως θα δεις κάτι, αυτό το κάτι δεν έρχεται ποτέ. Δημιουργεί συνέχεια ερωτήματα που δεν έχουν καμία απάντηση, δημιουργεί ένα παζλ από ασύνδετα πράγματα και στο τέλος ο αχταρμάς δίνει την θέση του στην απλή πλάκα. Υπάρχουν και θετικά στο φιλμ, μεμονωμένες σκηνές που τραντάζουν (το εσωτερικό του αντικειμένου) αλλά είναι πολύ λίγα για να κρατήσουν την όποια ένταση ή κορύφωση που δεν έρχεται ποτέ. Η μεγαλύτερη κακοφωνία, η καλλιτεχνική παρουσίαση του αντικειμένου που θυμίζει εφέ επιπέδου Supergirl (1984) ή κάτι σε lounge εγκατάσταση.
Μία πλάκα το NOPE, αν δεν έχεις απαιτήσεις και θέλεις απλά να δεις κάτι έτσι για να πεις ότι είδες κάτι αξιοπερίεργο, λειτουργεί. Απλά το αξιοπερίεργο στο σινεμά πρέπει να είναι και γοητευτικό. Και το NOPE απέχει χιλιόμετρα μακριά από οποιαδήποτε γοητεία. Από εμένα είναι NOPE!
H ταινία κυκλοφορεί στις αίθουσες 25 Αυγούστου σε διανομή TULIP
