ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ (NOSFERATU)
Γερμανία 1835. Ο Τόμας Χάτερ πρόσφατα παντρεμένος με την Έλεν, αναζητά καλύτερο μισθό για τον ίδιο και την γυναίκα του. Ο εργοδότης του, ένας μεσίτης, τον στέλνει στην Τρανσυλβανία για να ολοκληρώσει μια συμφωνία αγοράς για μια τοπική έπαυλη που ο Κόμης Ορλόκ θέλει να αγοράσει. Εν αγνοία του ο Τόμας, και παρά τις αντιρρήσεις της Έλεν, θα κάνει το ταξίδι στα Καρπάθια αλλά μόλις συναντήσει τον περίεργο Κόμη θα καταλάβει πως ένα αρχέγονο κακό θέλει να ελευθερωθεί αλλά και πως η γυναίκα του διατρέχει μεγάλο κίνδυνο.
Το ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ του Ρόμπερτ Έγκερς (Ο ΦΑΡΟΣ, Η ΜΑΓΙΣΣΑ, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΡΡΑ) είναι μία ταινία που δεν προκαλεί τον θεατή να κοιτάξει μέσα στο κακό αλλά τον βυθίζει μέσα στο ίδιο το κακό. Εστιάζοντας περισσότερο στα ψυχοσεξουαλικά της Έλεν και θεωρώντας την υπεύθυνη για το ξύπνημα του κακού (κάτι που το ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ του Χέρτζογκ υπονοούσε απλά γιατί προτιμούσε να εστιάζει στον ρόλο του Κλάους Κίνσκυ και όχι της Ιζαμπέλ Ατζανί) ο νέος ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ είναι πρωτίστως μία ταινία ”εφιάλτης” που χειροτερεύει με το πέρασμα της ώρας, σκοτεινιάζει όλο και περισσότερο καθώς ξετυλίγεται η ιστορία, διαθέτει σκηνές που ενοχλούν δημιουργώντας ένα νέο είδος περίεργου τρόμου και υστερίας, προσθέτοντας έτσι ένα μικρό αλλά σημαντικό λιθαράκι στους κινηματογραφικούς βρικόλακες.
Στο τεχνικό μέρος της η ταινία διαθέτει μία φωτογραφία τόσο μαύρη και ιλουστρασιόν όσο και θερμή (υπόδειγμα το πως φωτίζεται το σπίτι που φιλοξενεί την Έλεν όσο ο Τόμας λείπει) αντιπαραθέτοντας το άρρωστο με το υγιές, και αυτό χάρις στον Γιαρίν Μπλάσκε που είχε στείλει τον ΦΑΡΟ υποψήφιο για Όσκαρ, το μοντάζ της Λουίζ Φορντ δίνει μία συνέχεια στα πάντα και δένει την ταινία στα 140 λεπτά της, κοστούμια και μουσική σε υψηλό επίπεδο όσο και τα εφέ και εν κατεκλείδι πρόκειται για μία παραγωγή όχι μόνο στην εντέλεια αλλά και πολύ υψηλού επιπέδου.
Η Λίλυ Ρόουζ Ντεπ καταφέρνει πολλά πράγματα ερμηνευτικά παίρνοντας όχι μόνο το ”φταίξιμο” και την ευθύνη πάνω της για το κακό αλλά και σχεδόν όλη την ταινία πανω της. Ερμηνευτικά η νεαρή ηθοποιός είναι εξαιρετική προκαλώντας έκπληξη από το πουθενά, κάτι που ο Έγκερς δείχνει να χειρίζεται καλά συμπαρασύροντας αλλά και καθοδηγώντας όλο το καστ (Νίκολας Χουλτ, Άαρον Τέιλορ Τζόνσον, Έμμα Κορίν και Γουίλεμ Νταφόε) για να δώσουν τα μέγιστα. Στον ομώνυμο ρόλο ο αγνώριστος από το μακιγιάζ Μπιλ Σκάρσγκαρντ δείχνει να έχει μελετήσει πολύ για τον ρόλο (από το πως θα μιλάει μέχρι και το πως θα κινείται) παραδίδοντας έναν νέο ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ που δεν έχουμε ξαναδεί.
Εφιαλτικό και μακάβριο, μία κατάβαση στα εσώψυχα και το κάλεσμα του Κακού του ίδιου, το ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ του Ρόμπερτ Έγκερς είναι καινούργιο, είναι ενοχλητικό και παρασύρει τον θεατή στα σκοτάδια του ως απόλυτη επιθυμία του ίδιου του σκηνοθέτη αλλά και της ίδιας της ιστορίας του Κόμη Δράκουλα, που όσα χρόνια και να περάσουν δείχνει πως μπορεί ακόμα να δαγκώνει…έστω και με νέο τρόπο.
Η ταινία κυκλοφορεί 2 Ιανουαρίου σε διανομή Tanweer
