Ο Φρεντερίκ Μερμού μιλά για τη «Γυναίκα με τη Μερσεντές»

Βρέθηκε στην Αθήνα την περασμένη άνοιξη, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, προκειμένου να παρουσιάσει την ταινία του «Η Γυναίκα με τη Μερσεντές» (Moka), με πρωταγωνίστριες τις Εμμανουέλ Ντεβός και Ναταλί Μπάιγ. Ο λόγος για τον σκηνοθέτη Φρεντερίκ Μερμού, ο οποίος έφτιαξε μια ταινία μυστηρίου για μια γυναίκα που αναζητώντας εκδίκηση για τον θάνατο του γιου της, βρίσκει την μερσεντές που προκάλεσε το δυστύχημα και την ιδιοκτήτριά του αυτοκινήτου, Μαρλέν.

Οι Cinepivates συνάντησαν τον σκηνοθέτη και τον ρώτησαν για τη συνεργασία του με τις δύο σπουδαίες κυρίες του γαλλικού σινεμά, καθώς και για τους σκηνοθέτες που ο ίδιος θαυμάζει.

Η ταινία βασίζεται σε βιβλίο. Πώς αποφασίσατε να το μεταφέρετε στο σινεμά;

Πριν το βιβλίο υπήρξε επιθυμία μου να δουλέψω ξανά με την Εμμανουέλ Ντεβός. Θεωρώ ότι μπορεί να συγκριθεί με την Τζούλιαν Μουρ, είναι μία γυναίκα πολύ δυναμική και ήθελα να δουλέψω και πάλι μαζί της. Της είχα πει ότι ήθελα να κάνω μια ταινία στην οποία θα βρίσκεται σε κάθε στιγμή, σε κάθε πλάνο. Στη συνέχεια βρέθηκα τυχαία σε ένα βιβλιοπωλείο και με το που διάβασα τον τίτλο του βιβλίου της Τατιάνα ντε Ροσνί, το αγόρασα και το διάβασα. Υπήρχε ένα σημείο στο βιβλίο όπου μια γυναίκα φεύγει, παρατάει τη ζωή της και αρχίζει να αναζητά ένα αυτοκίνητο που κατέστρεψε τη ζωή της. Βρήκα την κατάσταση αυτή πολύ δραστήρια και πολύ κινηματογραφική. Μου φάνηκε, επίσης, πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι είναι μία γυναίκα εκείνη που έχει αυτή την έντονη επιθυμία να εκδικηθεί και πηγαίνει να κυνηγήσει αυτόν τον άνθρωπο, γιατί συνήθως η εκδίκηση είναι μία έννοια που συνδυάζεται με τους άνδρες.

Στην ταινία δημιουργείται μια ενδιαφέρουσα αντίθεση. Ο χαρακτήρας της Εμμανουέλ Ντεβός αναζητά εκδίκηση, αλλά είναι μία γυναίκα χαμηλών τόνων. Ενώ ο χαρακτήρας της Ναταλί Μπάιγ διατηρεί μια εξωστρέφεια. Είχε σκεφτεί αυτό το δίπολο εξαρχής;

Για να προσεγγίσει η Εμμανουέλ Ντεβός την Ναταλί Μπάιγ εφήυρε μια νέα ταυτότητα. Αυτή η νέα ταυτότητα τής επιτρέπει να είναι πιο φλεγματική, πιο χαμηλών τόνων. Κι αυτό γιατί είναι ένας νέος άνθρωπος επί της ουσίας. Το ξεκίνημα της γνωριμίας των δύο γυναικών βασίζεται σε ένα ψέμα. Επειδή η ταινία βασίζεται σε μια αντιπαράθεση, ήθελα οι δύο χαρακτήρες να είναι αντίθετοι και η αντιπαράθεση να υπάρχει και στους ίδιους τους χαρακτήρες. Από τη μία η Εμμανουέλ είναι πιο σκοτεινή, μοιάζει με το φεγγάρι, ενώ η Ναταλί είναι πιο φωτεινή. Αυτό δημιουργεί και την αντίθεση. Η Εμμανουέλ είναι πιο μοναχική, ενώ η Ναταλί είναι πιο κοινωνική και πιο ανοιχτή. Η μία είναι μελαχρινή, η άλλη είναι ξανθιά, η μια είναι πιο εγκεφαλική, η άλλη πιο ερωτική. Από τη μία η Εμμανουέλ στην αρχή είναι πιο εγκεφαλική, πιο εσωστρεφής, φέρει κάποιες αξίες πιο πνευματικές, ενώ η Ναταλί επειδή είναι πιο γήινη και πιο καθημερινή, έχει στον χαρακτήρα της το στοιχείο της έκπληξης. Σιγά σιγά ανακαλύπτουμε ότι είναι ένας πιο περίπλοκος χαρακτήρας, όχι τόσο απλοϊκός, ο οποίος επίσης εξυψώνεται μέσα στην ταινία.

Πώς ήταν να δουλεύετε με αυτές τις δύο κυρίες;

Στην αρχή υπήρξε μια πρώτη ανάγνωση του σεναρίου, πολύ σημαντική. Στη δεύτερη φάση αρχίσαμε να σκεφτόμαστε τα κοστούμια, το μακιγιάζ και το look. Η Εμμανουέλ έκοψε τα μαλλιά της χωρίς να μου το πει. Μου είπε ότι αυτό αισθάνθηκε ότι θα έκανε αυτή η γυναίκα μετά την τραγωδία που βίωσε και ότι θα ήθελε να εμφανιστεί στην ταινία με ένα νέο πρόσωπο. Το ίδιο συνέβη με τη Ναταλί. Είχαμε συζητήσει για το ότι θα ήταν ξανθιά, εκείνη πρότεινε να γίνει πολύ – πολύ ξανθιά. Είχε καλό ένστικτο. Τα κοστούμια ήταν πολύ σημαντικό κομμάτι της αναζήτησης του χαρακτήρα, είναι το ρούχο σαν ένα δεύτερο σώμα. Από τη μία η Εμμανουέλ φεύγει με την κυνηγετική κάπα και αυτό συμβολίζει την επιθυμία της για εκδίκηση. Από την άλλη η Ναταλί φορά έντονα χρώματα, είναι πολύ ζωντανή και κάποια στιγμή είχε φέρει ένα φόρεμα από λεοπάρ. Δεν υπήρξαν πολλές πρόβες πριν το γύρισμα, αλλά πέρασα πολύ χρόνο προσπαθώντας να εντοπίσω τους χαρακτήρες μέσα στο σκηνικό.

Η ταινία αποπνέει έναν αέρα μυστηρίου που θα μπορούσαμε να βρούμε στο έργο του Χίτσκοκ ή του Σαμπρόλ. Υπήρξαν κάποιοι σκηνοθέτες αναφοράς για εσάς όσον αφορά την ατμόσφαιρα;

Για τη συγκεκριμένη ταινία, με επηρέασε ο Λοτζ Κέριγκαν στο Keane , καθώς και ο Χίτσκοκ στο εξής κομμάτι: στην αρχή δεν καταλαβαίνουμε εάν αυτή η γυναίκα είναι τρελή ή εάν έχει κάποια ψυχολογικά προβλήματα. Με επηρέασε το Vertigo για παράδειγμα και ο Πολάνσκι περισσότερο από τον Σαμπρόλ. Πέραν αυτής της ταινίας αυτός που μου αρέσει πολύ είναι ο Αλεξάντερ Πέιν και ο ανθρωπισμός του.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Αυτή τη στιγμή δουλεύω στη σειρά Engrenages, μια διεθνή παραγωγή, ενώ ετοιμάζω μια ταινία πάνω σε ένα γεγονός που συνέβη στην Ελβετία και πήρε δημοσιότητα στις εφημερίδες. Πρόκειται για μια ταινία που αφορά μια σέχτα.

* Η ταινία «Η Γυναίκα με τη Μερσεντές» προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες από την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου, σε διανομή Filmtrade.