Σινέ τεχνολογείν

Τα εφέ στο Oblivion

Τα εφέ και οι επιλογές του σκηνοθέτη Kosinski για την δημιουργία της νέας ταινίας επιστημονικής φαντασίας Oblivion με εξέπληξαν ευχάριστα. Ο κάθε σκηνοθέτης έχει τον δικό του τρόπο, και ο Kosinski έχει αποδείξει τόσο στο TRON:Legacy, όσο και στο Oblivion, ότι κατέχει την τέχνη της δημιουργίας μοναδικών φουτουριστικών κόσμων.

Τα εφέ της ταινίας τα δημιούργησαν δύο στούντιο, η Pixmondo και η Digital Domain, οι οποίες έχουν δημοσιεύσει διάφορα βίντεο με τις κυριότερες τεχνικές που χρησιμοποίησαν και τις οποίες θα αναλύσουμε εδώ.

Τα γυρίσματα

Εκτός από τα κλειστά στούντιο (sound stages) τα γυρίσματα έγιναν στις ΗΠΑ (Louisiana) και Ισλανδία. Χρησιμοποιήθηκε σαν προσωπική επιλογή του σκηνοθέτη η νέα F65 Sony κάμερα. O Claudio Miranda, Director Of Photography της ταινίας ανέφερε πώς η κάθε κάμερα έχει την ταινία της. Προσωπικά πίστευε ότι η F65 ήταν ιδανική για αυτήν. Παρόλο που χρειάστηκαν πολλά CG (Computer Generated) εφέ, τόσο ο σκηνοθέτης όσο και ο Miranda προσπάθησαν να υλοποιήσουν όσο περισσότερες σκηνές γινόταν με in camera τεχνικές. Δηλαδή χρησιμοποιώντας τις ιδιότητες του φακού σε συνδυασμό με εξωτερικό φωτισμό και προβολές (όπως θα δούμε αργότερα στα εφε του Sky Tower). Παράδειγμα μιας τέτοιας in camera σκηνής είναι ο κατοπτρισμός του Tom Cruise στα γυαλιά του Morgan Freeman κατά τη διάρκεια της ανάκρισης. Πολλοί θα νομίζουν ότι το είδωλο μπήκε σαν επεξεργασία (post process) πάνω στα γυαλιά, ενώ στην πραγματικότητα χρησιμοποιήθηκαν μόνο η ευαισθησία της κάμερας και ο κατάλληλος φωτισμός.

Τα Sky Tower

Ένα μεγάλο μέρος εκτυλίσσετε στο ιπτάμενο πύργο 49 όπου ο Jack (Tom Cruise) και η Victoria (Andrea Riseborough) διαμένουν και δίνουν αναφορά στον κεντρικό σταθμό διοίκησης που είναι σε τροχιά γύρω από την γη. Ο πύργος αυτός στην ταινία πετάει στα σύννεφα και είναι φτιαγμένος από φουτουριστικό διαφανές (σαν γυαλί) υλικό.  Αυτό το εγχείρημα είχε τεράστια δυσκολία γιατί λόγω των αντανακλάσεων και καθρεπτισμών ήταν πολύ δύσκολο να χρησιμοποιηθεί το κλασσικό πια blue screen, διότι θα έπρεπε να εισάγουν CG εικόνα όχι μόνο στα μέρη που βρισκόταν το μπλέ πανί αλλά και σε κάθε αντανάκλαση τού στις επιφάνειες. Επίσης έπρεπε να διορθώσουν τεχνητά το μπλέ φως που θα έπεφτε από το πανί σε κάθε γυαλιστερή/διαφανή επιφάνεια αλλά και να να φωτίζουν τους ηθοποιούς με ανάλογο φωτισμό την κάθε διαφορετική ώρα της ημέρας ανάλογα με το περιβάλλον (πρωί, απόγευμα, βραδύ κλπ.).

Η λύση δόθηκε με μία πολύ έξυπνη χρήση in camera τεχνικών. Πήραν τρεις EPIC κάμερες υψηλής ανάλυσης 5K, τις συνέδεσαν ώστε να καλύπτουν μαζί 140 μοίρες οπτικού πεδίου και ανέβηκαν τον Ιανουάριο του 2012 σε ένα ψηλό βουνό στη Χαβάη του οποίου η κορυφή βρίσκεται πάνω από τα σύννεφα.  Εκεί εκτέλεσαν γυρίσματα για 4 μέρες καλύπτοντας όλες της ώρες της ημέρας.  Το αποτέλεσμα, όταν ένωσαν όλα τα βίντεο, ήταν να έχουν εικοσάλεπτα πανοραμικά βιντεοκλίπ ανάλυσης 13K x 2Κ.  Βέβαια αυτό ήταν μόνο η μισή δουλειά γιατί η άλλη μισή ήταν να δημιουργήσουν μια κυκλική επιφάνεια προβολής 152 x 12 μέτρων γύρω από τη πραγματική σκηνή όπου πρόβαλαν τα βιντεοκλίπ υψηλής ανάλυσης. Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο παρείχαν την σωστή εξωτερική εικόνα λύνοντας και το πρόβλημα των αντανακλάσεων  αλλά είχαν και το σωστό φωτισμό μίας και όλο το σετ και οι ηθοποιοί φωτίζονταν από τις εικόνες που προβάλλονταν στις επιφάνειες προβολής.  Με λίγα λόγια έφτιαξαν ένα τεράστιο σύστημα εικονικής πραγματικότητας στο οποίο έβαλαν τα σκηνικά και τους ηθοποιούς και άφησαν την κάμερα και την εικόνα να κάνει την υπόλοιπη δουλειά. Δείτε τα όλα στο παρακάτω εκπληκτικό βιντεοκλίπ.

Οι επιφάνειες διάδρασης

Σε όλες της επιφάνειες εργασίας στο σταθμό αλλά και στις οθόνες πλοήγησης του αεροπλάνου bubbleship χρησιμοποιήθηκαν φωτεινά βιντεοκλίπ υψηλής ευκρίνειας, τα οποία έπρεπε να προσδώσουν ένα χαρακτήρα επιστημονικής φαντασίας αλλά και να βοηθήσουν στην πλοκή της ιστορίας. Τα γραφικά τα επιμελήθηκε ο Bradley G Munkowitz της Digital Domain. Ανάλογα με την σκηνή αυτά τα γραφικά παίζονταν σε LCD οθόνες οι οποίες είχαν ενσωματωθεί  στα σκηνικά ή αν υπήρχε διάδραση με ηθοποιό εισάγονταν ψηφιακά από την Pixomondo. Για παράδειγμα το τραπέζι ελέγχου  στο Sky Tower είχε γραφικά για τον κύριο χάρτη, τον έλεγχου των ρομπότ (drones), τον έλεγχο εργοστασίων hydro, και απεικόνιση του καιρού. Παρακολουθήστε το παρακάτω απολαυστικό μοντάζ των γραφικών από επιφάνειες διάδρασης της ταινίας.

Το αεροπλάνο Bubbleship

Το bubbleship είναι ο κύριος τρόπος μεταφοράς του Jack. Πρόκειται για κάτι ανάμεσα σε ελικόπτερο και διαστημόπλοιο. Υλοποιήθηκε πραγματικά σε 1 προς 1 κλίμακα από την εταιρία  παραγωγής  προτύπων concept αυτοκινήτων Wild Factory. Το πραγματικό μοντέλο χρησιμοποιήθηκε τόσο στο στούντιο όσο και σε εξωτερικές λήψεις στην Ισλανδία. Για τις σκηνές δράσεις φτιάχτηκε μόνο η καμπίνα η οποία προσαρτήθηκε πάνω σε ένα βραχίονα που μπορούσε να περιστραφεί μέχρι 720 μοίρες μπροστά απο blue screen για εισαγωγή του ψηφιακού περιβάλλοντος. Οι ηθοποιοί έμπαιναν πραγματικά μέσα στη καμπίνα και άρχισαν να υποδύονται ότι χειριζόντουσαν το αεροπλάνο καθόσον ο βραχίονας γύρναγε τούμπες …  (σαν σε λουνα παρκ). Πολύ διασκεδαστικό να το βλέπεις από έξω, ακούστε τις εμπειρίες των ηθοποιών στο βιντεοκλίπ.

Το ψηφιακό μοντέλο του bubbleship το έφτιαξε η Pixomondo χρησιμοποιώντας CAD δεδομένα αλλά και σκαναρίσματα του πραγματικού μοντέλου. Το απεικόνισε με τον V-Ray renderer. Η Pixomondo  επίσης εισήγαγε τα προαναφερθέντα γραφικά των επιφανειών διάδρασης και ελέγχου στις γυάλινες επιφάνειες του παρμπρίζ του πλοίου ώστε να προσδώσει την αίσθηση καμπίνας ελέγχου cockpit. 

Ο σκηνοθέτης επέμενε οι λήψεις στην καμπίνα να γίνονται από έξω προς το μέσα ώστε να έχει ο θεατής την ανάλογη αίσθηση. Ο φωτισμός προερχόταν από δύο στατικά εξωτερικά συστήματα φωτισμού και ένα το οποίο είχε προσαρτηθεί στον βραχίωνα. Στα τζάμια εισήχθηκαν επίσης με ψηφιακό τρόπο κατοπτρισμοί, βρομιές και γρατσουνιές ώστε να γίνουν πιο ορατά στον θεατή.  Δείτε στο παρακάτω βιντεοκλίπ μια ψηφιακής σύνθεσή εικόνας του αεροπλάνου.

Τα ρομπότ drones

Τα ρομπότ στο έργο ελέγχονταν κεντρικά από το κεντρικό σταθμό ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρο από την γη και η αποστολή τους ήταν να προστατεύουν τα εργοστάσια Hydro Rigs αλλά και να κυνηγούν τους εναπομείναντες εξωγήινους Scavs.  Όπως και με το αεροπλάνο έτσι και εδώ φτιάχτηκε ένα πραγματικό μοντέλο, το οποίο μετά ψηφιοποιήθηκε από την Digital Domain, με την τελική απόδοση εικόνας να έγινε στο V-Ray.   Το παρακάτω βιντεοκλίπ δείχνει το πραγματικό και το εικονικό μοντέλο δίπλα δίπλα.

Τα ρομπότ χρησιμοποιούνται σε όλην την ταινία. Παρακάτω βλέπουμε σε δύο καρέ πως εισήχθηκαν στην τελική εικόνα σε μία από τις πρώτες σκηνές τις ταινίας. Σε αυτή την λήψη συνεργάστηκαν η Pixomondo (εφέ του ρομπότ) και η Digital Domain (εφέ του διαλυμένου σταδίου).

Αρχική λήψη
Τελικό αποτέλεσμα με εφέ



Σε αυτό το βιντεοκλίπ βλέπουμε την σύνθεση της τελική εικόνας σε σκηνές δράσης των ρομπότ μέσα στην κατεστραμμένη βιβλιοθήκη της Νέα Υόρκης. Σε αυτήν την σκηνή όπως βλέπουμε και από τις πολυγωνικές γραμμές στο βίντεο έγιναν όλα ψηφιακά.

Τα εργοστάσια Hydro Rigs

Τα εργοστάσια αυτά αντλούν από την θάλασσα  τα αναγκαία συστατικά τα οποία θα επιτρέψουν στην ανθρωπότητα να κατοικίσει άλλους πλανήτες. Η τουλάχιστον έτσι πιστεύει ο Jack. Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν να προσδώσουν στα πλάνα το πραγματικό τεράστιο μέγεθος τους. Δείτε αναλυτικά τα Hydor Rigs σε αυτό το βιντεκλίπ που αναφέρετε στο Oblivion universe.

Odyssey crash site

Βασικό ρόλο στην ιστορία παίζει η κατάρριψη ενός διαστημοπλοίου της NASA. Δείτε παρακάτω τον τρόπο που έγινε η λήψη και η εισαγωγή των εφέ, κατασκευάζοντας στη μέση του πουθενά μια μεγάλη λακκούβα με φωτιές και εισάγοντας όλα τα υπόλοιπα στοιχεία (περιβάλλον, εκρήξεις, καπνούς, το αεροπλάνο) ψηφιακά.

Τροφή για σκέψη

Αν είναι να έμαθα κάτι από τα εφέ του oblivion, είναι ότι δεν πρέπει να υποτιμάς τους φυσικούς τρόπους με τους οποίους μπορείς να δημιουργήσεις μια ψευδαίσθηση.  Η χρήση του τεράστιου δωματίου εικονικής πραγματικότητας με ψηφιακές προβολές αλλά και η επιμονή του σκηνοθέτη να υλοποιηθούν σε πραγματική κλίμακα τόσο το αεροπλάνο, όσο και τα ρομπότ, για τις εξωτερικές λήψεις αλλά και σαν πρότυπα για τα ψηφιακά αντίγραφα ήταν ευφυέστατη. Σε μια εποχή που τα CG είναι η εύκολη λύση η επιμονή στο να μην ακολουθείς την πεπατημένη, αλλά να ψάχνεις και εναλλακτικούς τρόπους για καλύτερο αποτέλεσμα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση.
Παρόλο που πολλοί σινεπιβάτες σε άρθρα τους έθαψαν το Oblivion λόγο της απλοϊκότητας στο σενάριο εγώ δεν συμμερίζομαι την άποψη τους. Όταν κοιτάς ένα έργο τέχνης, οτιδήποτε και αν είναι αυτό,  πρέπει να βλέπεις όλες τις πλευρές του, την συνολική εικόνα αλλά και αν επιτελεί τον σκοπό για τον οποίο φτιάχτηκε. Ας μην ξεχνάμε ότι εδώ μιλάμε για Sci-Fι και κόσμους φανταστικούς. Και για του λόγου το αληθές ιδού η πρώτη μέρα γυρισμάτων στη Ισλανδία.

-Δείτε επίσης και την κριτική του Tyler για την ταινία

 

-Πηγή http://www.fxguide.com

Δημήτρης Χριστόπουλος

Ξεκίνησε το '80 με τετράχρωμα pixel που έβλεπε στην 14 ιντσών τηλεόραση του και έφτασε στο σήμερα προγραμματίζοντας στερεοσκοπικές 3D παραγωγές full HD για πλανητάρια. Μοναχικός cowboy κάθεται μεταμεσονύκτια, όταν τα πάντα έχουν σωπάσει, μπροστά στο θαμπό φως της οθόνης του και περιπλανιέται ανάμεσα στα μηδενικά και άσους του internet, μάχεται σε ψηφιακούς κόσμους των video games και καλπάζει στο κόσμο των cine effects. Θα προσπαθήσει να σας περιγράψει αυτά που βλέπει απλά και απέριττα, "Talk to me like Ι am a six year old!".

Μια σκέψη για το “Τα εφέ στο Oblivion

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *