ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Ένας χρόνος χωρίς το Αττικόν…

Πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος από τη βραδιά εκείνη που Απόλλων και Αττικόν, δύο από τα ιστορικότερα σινεμά της Αθήνας τυλίχτηκαν στις φλόγες. Έχει φτάσει 13 Φεβρουαρίου του 2013 και τα σινεμά παραμένουν κλειστά.

Στις 14 Φεβρουαρίου του 2012, λίγο μετά τις καταστροφές, το υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε ότι θα αναλάβει το κόστος των εργασιών αποκατάστασης του κτιρίου στην οδό Σταδίου.

Αρχικά ανακοινώθηκε ότι θα χρειάζονταν μόλις 40 ημέρες πριν το κοινό δει τους αγαπημένους του κινηματογράφους να λειτουργούν ξανά, καθώς -από ότι λεγόταν- οι καταστροφές ήταν μεγάλες. Κάτι που ακουγόταν περίεργο, αν θυμηθούμε την εικόνα καταστροφής που έβλεπε κανείς περνώντας από τη  Σταδίου εκείνες τις πρώτες ημέρες μετά τους εμπρησμούς.

Η οικογένεια Τσακαλάκη, ιδιοκτήτες του κινηματογράφου, έλεγαν -παρά τις φωνές αισιοδοξίας- ότι πρώτα θα έπρεπε να καθαριστεί ο χώρος και μετά να γίνει εκτίμηση του χρόνου που θα χρειαζόταν για να επαναλειτουργήσουν οι αίθουσες.

Τον Σεπτέμβριο, η εφημερίδα free press Lifo μίλησε με την Λίλα Τσακαλάκη για την πρόοδο των εργασιών. Δυστυχώς τα νέα δεν ήταν πολύ θετικά. Το Αττικόν θα έχανε την έναρξη της σεζόν. Οι εκκρεμότητες σημαντικές, αναφέρει η εφημερίδα, αλλά εφόσον επιλυθούν, οι εργασίες μπορεί να τρέξουν ανέλπιστα γρήγορα.

Αυτά τον Σεπτέμβριο. Ήδη έχει φτάσει Φεβρουάριος και παραμένει άγνωστο πότε θα ανοίξει το σινεμά. Ελπίζουμε να ανοίξει σύντομα, μιας και πλησιάζουν τα 100 χρόνια λειτουργίας του ως σινεμά.

Η ιστορία του Αττικόν και του Απόλλων

Το «Αττικόν» είναι ένας από τους ομορφότερους κινηματογράφους της Ευρώπης.

Σύμφωνα με το Αρχείο Νεοτέρων Μνημείων, το αρχικό εκλεκτικιστικό κτίριο που βρίσκεται το Αττικόν οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1870-1881, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ερνστ Τσίλερ, για λογαριασμό του Χιώτη τραπεζίτη Σταμάτιου Δεκόζη Βούρου.

Κατά το 1900 στεγάζονταν εκεί το φαρμακείο του Σ. Βαλτή (αναφέρεται ήδη από το 1891), το κουρείο του Λ. Μουσίου και το εμπορικό κατάστημα «ειδών Κίνας» του Π. Γεωργιάδη, ενώ το 1914 φιλοξενήθηκε για ένα διάστημα το νεοπαγές Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.

Μεταξύ των ετών 1914-1920 πραγματοποιήθηκε μια σημαντική επέμβαση σε ρυθμό “Νεομπαρόκ”, όταν οικοδομήθηκε σε τμήμα του κτιρίου το κινηματοθέατρο Αττικόν, επάνω σε σχέδια του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Νικολούδη, με μια από τις πρώτες χρήσεις οπλισμένου σκυροδέματος.

Το «Αττικόν» σηματοδοτεί την αρχή της κατασκευής σπουδαίων κινηματογράφων.

Ως κινηματογράφος άρχισε να λειτουργεί από το 1916. Αργότερα στο ίδιο κτίριο ξεκίνησε τη λειτουργία του και ο κινηματογράφος Απόλλων.

Από το 1929 και μετά λειτούργησε υπό τη διεύθυνση της Σκούρας Φιλμ, της κινηματογραφικής δυναστείας των αδελφών Σκούρα.

Το «Αττικόν» ήταν η πρώτη αίθουσα στην Ελλάδα, στις 22 Οκτωβρίου του 1929, που προέβαλλε την πρώτη ταινία με ήχο, «Fox Movietone Follies» του Ντέηβιντ Μπάτλερ.

Την περίοδο της κατοχής επιτάχθηκε από τους Γερμανούς για να προβάλλει ταινίες για την ψυχαγωγία των γερμανικών στρατευμάτων.

Το Αττικόν μετατρέπεται, έτσι, σε SoldatenKino Victoria, το Απόλλων σε Kino Apollo, ενώ οι άλλοι κινηματογράφοι υποχρεώνονται να αναγράφουν τους τίτλους των έργων εκτός από ελληνικά, στα γερμανικά και ιταλικά.

Τη δεκαετία του ’30 δημιουργείται και η δεύτερη κινηματογραφική αίθουσα, ο «Απόλλων», στο υπόγειο, ενώ εγκαθίστανται εδώ τα γραφεία της «Σκούρας Φιλμς», υπό τη διεύθυνση της οποίας λειτουργούν οι δύο κινηματογράφοι.

Το 1960 οι αδελφοί Γρηγοριάδου και ο Άγγελος Αγαλιώτης εξασφαλίζουν άδεια για επισκευές από την Πολεοδομία Αθηνών και το 1982 πραγματοποιούνται γενικές εργασίες συντήρησης και αναπαλαίωσης πάνω σε μελέτη του αρχιτέκτονα Ι. Χριστακόπουλου.

Όλα αυτά τα χρόνια λειτουργίας του, λαμπεροί αστέρες του Χόλιγουντ, του ευρωπαϊκού και του ελληνικού σινεμά ανέβηκαν τη λευκή μαρμάρινη σκάλα που οδηγεί στην αίθουσα.

Στην -σχεδόν- αιωνόβια ζωή του έχει φιλοξενήσει μεγάλες ευρωπαϊκές αλλά και παγκόσμιες πρεμιέρες, φεστιβάλ, συναυλίες Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, καθώς και την πρώτη ροκ-όπερα της Ελλάδας.

Σήμα-κατατεθέν του σινεμά είναι, φυσικά, ο εντυπωσιακός του πολυέλαιος.

cinepivates

Συντακτική ομάδα

Μια σκέψη για το “Ένας χρόνος χωρίς το Αττικόν…

  • Θα αρχισουν καποιοι αριστεροι – οπαδοι των γεγονοτων που οδηγησαν στην τραγωδια της Marfin – να ωρυονται : ΚΑΙ ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΚΤΗΡΙΑΑΑΑ ; ΕΔΩ ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΕΕΕΣΣΣ και αλλα ντραμακουηνιστικα.

    Μακαρι να φτιαχτουν γρηγορα ξανα οι αιθουσες, Με τι λεφτα δεν ξερω.

    Σχολιάστε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *