Φεστιβάλ

Τι μας έμαθαν και τι μας έμεινε από τις «Νύχτες Πρεμιέρας»

Άλλο ένα Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας έφτασε στο τέλος του. Τι μας άρεσε, τι μας έμεινε, τι μας έκανε εντύπωση;

  • Οι γεμάτες αίθουσες. Σε πολλές προβολές δεν υπήρχε εισιτήριο ούτε για δείγμα, αρκετές μέρες πριν την προβολή. Δυστυχώς, πολλοί κάτοχοι μηδενικών εισιτηρίων επέλεγαν να μην παραστούν στις προβολές με αποτέλεσμα να υπάρχουν άδειες θέσεις σε αρκετές από τις ταινίες. Ευτυχώς προς το τέλος του Φεστιβάλ τηρήθηκε το χρονικό όριο προσέλευσης των δέκα λεπτών πριν την έναρξη της ταινίας, και αρκετοί θεατές κατάφεραν να αγοράσουν εισιτήρια για τις προβολές που ήθελαν.
  • Μεγάλη επιτυχία είχαν και οι πρωινές, δημοσιογραφικές προβολές. Πολλοί της επέλεξαν λόγω του φτηνού εισιτηρίου και της μεγαλύτερης ησυχίας… Ελπίζουμε του χρόνου να επεκταθούν.
  • Οι ουρές για να βγάλεις εισιτήριο τις πρώτες ημέρες της προπώλησης ήταν τεράστιες.
  • Τα φτηνά εισιτήρια στις πρώτες απογευματικές προβολές. Τα πάρτι. Οι προσκλήσεις για ανέργους.
  • Τι μας άρεσε: το αλκοολικό χιούμορ του Grabbers, η ρεαλιστική απεικόνιση της Αβάνα στο Una Noche, η τρυφερότητα του Κυρίου Λαζάρ, η ψυχραιμία του Was Bleibt.
  • Οι φωτογραφίες: Φοιτητές σχολών φωτογραφίας κάλυψαν το φεστιβάλ και το αποτέλεσμα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον.
  • Τo αφιέρωμα στον Γουίτ Στίλμαν. Ο Φιλίπ Φαλαρντό που φαινόταν ενθουσιασμένος με τα πάντα.
  • Τα βραβεία: Χρυσή Αθηνά στην ταινία «Η Αδελφή μου», Χρυσή Αθηνά Μουσικής και Φιλμ στο «Ψάχνοντας τον Βασιλιά της Σκόνης», βραβείο Σκηνοθεσίας της Πόλης των Αθηνών δόθηκε στην ταινία «Μια Υπεραπλούστευση της Ομορφιάς της» του Τέρενς Νανς, βραβείο Σεναρίου στο «Μία Νύχτα», βραβείο Σεναρίου στο «Μία Νύχτα». Βραβείο ταινίας μικρού μήκους στο «Χαμομήλι» του Νεριντάν Ζιντζιρία που κατέκτησε και το μεγάλο βραβείο στο Φεστιβάλ Δράμας.
  • Οι ελληνικές βραβεύσεις: Ο Ηλίας Δημητρίου ανακυρήχθηκε καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης για το «Fish n’ Chips» (φωτογραφία), ενώ η Κίκα Γεωργίου και ο Διομήδης Κουφτερός βραβεύτηκαν για τις ερμηνείες τους στις ταινίες «Η Πόλη των Παιδιών» και «Fish n’ Chips» αντίστοιχα.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *