ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Παγκόσμιος Κίνδυνος: Geostorm

Θεαματικό disaster movie με όλα τα κλισέ του είδους αλλά και με κάποιες ευχάριστες ανατροπές γυρισμένο από τον παραγωγό του Independence Day (και σε 3D)

two-half-popcorn

Η κριτική δημοσιεύτηκε στο Grandmagazine

Παραγωγή: ΗΠΑ – 2017

Διάρκεια: 109 λεπτά

Είδος: Περιπέτεια Sci-Fi

Σκηνοθεσία: Dean Devlin

Πρωταγωνιστούν: Gerard Butler, Jim Sturgess, Abbie Cornish, Alexandra Maria Lara, Daniel Wu, Eugenio Derbez, Amr Waked, Adepero Oduye, Andy Garcia, Ed Harris, Robert Sheehan, Richard Schiff, Mare Winningham, Zazie Beetz, Talitha Eliana Bateman.

Υπόθεση: Στο άμεσο μέλλον και μετά από μια πρωτοφανή σειρά φυσικών καταστροφών, η παγκόσμια ηγεσία αναθέτει σε διεθνή ειδικευμένα επιστημονικά γκρουπ να δημιουργήσουν ένα σύνθετο δίκτυο δορυφόρων προκειμένου να μπορέσουν να ελέγξουν τις κλιματικές αλλαγές και να κρατήσουν τον πλανήτη ασφαλή. Μετά από λίγο καιρό όμως κάτι αρχίζει να μην πηγαίνει καλά… Το δορυφορικό δίκτυο μοιάζει να επιτίθεται στη Γη και οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον ατίθασο εμπνευστή του Δικτύου Τζέικ Λόσον, δίνουν μάχη με τον χρόνο για να εντοπίσουν την αιτία, πριν μια μοιραία γεωλογική υπερκαταιγίδα καταστρέψει τα πάντα.

Μεγάλος προϋπολογισμός, υποσχέσεις για υπερθέαμα, σκηνοθετικό ντεμπούτο για τον Ντιν Ντέβλιν, παραγωγό πολλών ταινιών του Ρόλαντ Έμεριχ, όμως…κάτι πήγε στραβά από την αρχή. Γυρισμένο το 2015 το φιλμ, όπως λέγεται, έφαγε τα μούτρα του στα αμερικάνικα test screenings και πέρασε μια σειρά εκτεταμένων και πανάκριβων αλλαγών και συμπληρωματικών γυρισμάτων πριν φθάσει στις παγκόσμιες οθόνες μετά από 2μιση χρόνια. Είναι πολύ πιθανόν αυτά τα reshoots να του έκαναν καλό αφού αυτό που μοιάζει να είχε φυσική κατάληξη την ετήσια απονομή των Χρυσών Βατόμουρων μας ξαφνιάζει ευχάριστα με τις θετικές του ηρωίδες και τη λεπτή σάτιρα του λευκού ανδρικού σωβινισμού που εκπροσωπείται από μια σειρά ατίθασα αγόρια (από τον macho Εφευρέτη Μπάτλερ μέχρι τον «άρχοντα» Πρόεδρο των ΗΠΑ Γκαρσία) που ενίοτε ενεργούν σαν κακομαθημένα που τους πήρανε το παιχνιδάκι τους.

Η Αυστραλεζα σταρ Άμπι Κόρνις ως επικεφαλής Ασφαλείας και η σπιρτόζα Γερμανοαμερικάνα Ζάζι Μπιτς ως κομπιούτερ wiz σώζουν επί της ουσίας γη και ταινία από την ολοκληρωτική καταστροφή. Στα θετικά της ταινίας και η προσπάθεια δημιουργίας ατμόσφαιρας πολιτικού θρίλερ με το μυστήριο της λειτουργίας των παγκόσμιων δορυφόρων να δημιουργεί κλίμα αβεβαιότητας στο θεατή. Από την άλλη το προφανώς παιδικό voice over που συνοδεύει την ταινία σε χαρακτηριστικές φάσεις μάλλον ενισχύει τα κιτς στοιχεία και την αναπόφευκτη πατίνα της «Αμερικανιάς».

Όπως και να έχει, μια πανάκριβη ταινία β’ διαλογής που αναμφίβολα έχει το κοινό της αλλά πιθανόν να μην το βρει στις αίθουσες. Αυτό που υπόσχεται πάντως, σε γενικές γραμμές το παραδίδει.

Τάσος Ντερτιλής

The past is a foreign country... they did things differently there. Γι'αυτό ας το αφήσουμε ήσυχο κι ας ασχοληθούμε με το παρόν. Το παρόν λοιπόν είναι χτισμένο με κινηματογραφικές εικόνες, με χιλιάδες ταινίες, με οθόνες και όνειρα. Κλειδώστε με εκεί μέσα και εγώ θα ανοίξω ένα παράθυρο να αγναντεύω το μέλλον. The future now...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *