Παντρέψου με, ρε φίλε (Epouse-moi, mon pote)

Φοιτητής από το Μαρόκο αναγκάζεται να παντρευτεί τον κολλητό του φίλο όταν μαθαίνει ότι η γαλλική κυβέρνηση σκοπεύει να τον στείλει πίσω στην πατρίδα του.

Οι γάμοι συμφέροντος -που συνήθως καταλήγουν σε πραγματικό έρωτα- αποτελούν προσφιλές θέμα στο σινεμά (βλέπε για παράδειγμα ταινίες όπως Η Πράσινη Κάρτα). Εδώ σκηνοθέτης είναι ο Γάλλος ηθοποιός Ταρέκ Μπουντάλι (Alibi.com) στον ρόλο του Μαροκινού φοιτητή, ενώ τον σύντροφό του αναλαμβάνει να ερμηνεύσει ο Φιλίπ Λασό, γνωστή φάτσα από ταινίες όπως τα Babysitting και Alibi.com.

Οι Γάλλοι κριτικοί χαρακτήρισαν το σενάριο ομοφοβικό, αν και στην πραγματικότητα φαίνεται ότι καλοπροαίρετα -αν και χωρίς χιούμορ- εξερευνά το πώς οι straight βλέπουν τους ομοφυλόφιλους.

Η ταινία δεν ξεφεύγει από τα κλισέ. Για παράδειγμα, υπάρχει η πάλαι ποτέ παχουλή φοιτήτρια που ο πρωταγωνιστής είχε ερωτευτεί, η οποία αρκετά χρόνια μετά είναι μια θεά που για κάποιο λόγο -και παρά το γεγονός ότι εκείνος την «έστησε»- εξακολουθεί να ενδιαφέρεται.

Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που θα σε κάνουν να γελάσεις στην ταινία (εξαίρεση ίσως η σκηνή με τον μικρό πιτσιρικά και τον ναργιλέ στη σχολική αίθουσα), αλλά τόσο ο Μπουντάλι, όσο και ο Λασό είναι εξαιρετικές κωμικές φάτσες που σε μία άλλη ταινία θα μπορούσαν να είχαν κάνει πολύ καλύτερα πράγματα.

Σκηνοθετικά, ο Μπουντάλι χειρίζεται καλά το υλικό του για πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη και ακόμα και αν το σενάριο δεν αφήνει περιθώριο για κάτι καλύτερο, η ταινία έχει ρυθμό και οι περισσότεροι από τους δεύτερους χαρακτήρες έχουν επί της οθόνης τον χρόνο που τους αναλογεί.