Peaky Blinders Season 6: Ατμοσφαιρικό φινάλε
Το τηλεοπτικό έπος του Στίβεν Νάιτ έφτασε στο τέλος του μετά από εννέα χρόνια, 6 σεζόν και 36 επεισόδια. Κατά τη διάρκειά της, οι Peaky Blinders έγιναν μια από τις αγαπημένες συμμορίες του κοινού, χαρίζοντας άπλετες γκανγκστερικές περιπέτειες με τον πιο καλοστημένο και ατμοσφαιρικό τρόπο.
Ο έκτος κύκλος πιάνει τα πράγματα ακριβώς από εκεί που τα άφησε ο προηγούμενος. Οι Peaky Blinders εμφανίζονται ψυχολογικά ράκος ύστερα από τον θάνατο της θείας Πόλυ. Ο Τόμας προσπαθεί να συγκεντρώσει ξανά την οικογένεια, όντας ο ίδιος καταρρακωμένος ψυχολογικά, ο Άρθουρ έχει πάρει βαριά τον χωρισμό του με τη Λίντα, πέφτοντας στο όπιο και το αλκοόλ, ενώ ο Μάικλ αποσύρεται στην επαρχία. Η Άιντα προσπαθεί να ενώσει την οικογένεια, κάτι που θα έκανε η Πόλυ αν ζούσε. Οι Σέλμπι εξακολουθούν να βάλλονται από πολλές κατευθύνσεις, έχοντας ανοιχτά μέτωπα που δοκιμάζουν τις αντοχές τους.
Ο θάνατος της Έλεν ΜακΚρόρι τον Απρίλιο του 2021 πιθανόν να άλλαξε κάποια από τα σχέδια του σκηνοθέτη για το σενάριο. Όμως αποφάσισε να διαχειριστεί το γεγονός αυτό συνδέοντάς το με την πτώση των Peaky Blinders. Η προσέγγιση που διάλεξε ο Άντονι Μπερν ήταν συναισθηματικά φορτισμένη, αλλά παράλληλα μετρημένη, χωρίς να ξεφεύγει με μελοδραματικές εξάρσεις και υπερβολές. Η Πόλυ ήταν από τους σημαντικότερους ρόλους της σειράς, ο θεμέλιος λίθος της οικογένειας και το μυαλό που διατηρούσε τον Τόμας συγκρατημένο. Η απώλεια της ΜακΚρόρι ήταν τεράστια, γι’αυτό της απέτιναν φόρο τιμής στο φινάλε του πρώτου επεισοδίου.
Η έκτη σεζόν είναι μακράν σκοτεινότερη και πιο ατμοσφαίρικη, με την οικογένεια να βρίσκεται στην πιο δύσκολη περίοδό της. Σκηνοθέτης είναι ο Άντονι Μπερν, που, μαζί με τον Νάιτ στο σενάριο, δημιουργούν έναν καμβά από διαφορετικές αποχρώσεις του μαύρου, σε μια προσπάθεια να αποδώσουν ένα κλίμα βαρύ και πένθιμο. Τα επεισόδια μπορεί να περιέχουν λίγες σκηνές δράσης ή αγωνίας, αλλά όλα αυτά μοιάζει να εξυπηρετούν έναν σκοπό: την ταινία που θα συνεχίσει την ιστορία. Στα θετικά θα συμπεριλάβουμε για μια ακόμα φορά την υπέροχη μουσική που συμπληρώνει τις άρτιες σκηνές του Μπερν.
Όσο για τις ερμηνείες, είναι για άλλη μια φορά εξαιρετικές! Εννοείται πως ο Κίλιαν Μέρφι έχει τον μεγαλύτερο ρόλο, ενσαρκώνοντας άψογα έναν άνθρωπο που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να διατηρήσει την ψυχραιμία του. Ο Πωλ Άντερσον μεταμορφώνεται σε έναν Άρθουρ καταβεβλημένο από τον θάνατο της αγαπημένης του θείας και τον χωρισμό του και αφήνεται πλήρως στον εθισμό του με το όπιο. Η Νατάσα Ο’Κιφ και η Σόφι Ράντλ αποδεικνύουν πως υπάρχει ακόμα η θηλυκή δύναμη παρά τον χαμό της Πόλυ. Ο Τομ Χάρντι επιστρέφει ως Άλφι Σόλομονς για πολύ λιγότερο απ’ ότι θα μας άρεσε (οφείλουμε να ομολογήσουμε).
Η τελευταία σεζόν στη μικρή οθόνη φαίνεται να άξιζε την τόση αναμονή μιας και είναι εξίσου υπέροχη με τις προηγούμενες. Εμείς λέμε να το ξεκινήσουμε από την αρχή, από την πρώτη κιόλας σεζόν, για να έχουμε μια πλήρη εικόνα της πλοκής. Και φυσικά να κάνουμε υπομονή δούμε τη συνέχεια των Peaky Blinders στην μεγάλη, πλέον, οθόνη.
