Νεκρός βρέθηκε ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν

Νεκρός βρέθηκε στο διαμέρισμά του στο Γκρίνουιτς Βίλατζ της Νέας Υόρκης ο ηθοποιός Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν. Ο θάνατός του οφείλεται πιθανότατα σε υπερβολική χρήση ναρκωτικών, καθώς ο Χόφμαν βρέθηκε με μία σύριγγα καρφωμένη στο χέρι, ενώ στο διαμέρισμά του βρέθηκε ηρωίνη.

Ήταν 46 ετών.

H σoρός του Χόφμαν βρέθηκε από έναν φίλο του, σεναριογράφο, το μεσημέρι της Κυριακής, στο μπάνιο του σπιτιού του.

Ο γνωστός ηθοποιός αντιμετώπιζε προβλήματα με τα ναρκωτικά και είχε εισαχθεί σε κέντρο αποτοξίνωσης πέρυσι για χρήση ηρωίνης.

Ο Χόφμαν έγινε διάσημος σε δεύτερους ρόλους, όπου άφηνε το χαρακτηριστικό σημάδι των ευαίσθητων ερμηνειών του. Boogie Nights, Μανόλια, Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι, Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ, Almost Famous, 25η Ώρα, Punch-Drunk Love, Red Dragon ήταν μερικές από τις ταινίες όπου έλαμψε σαν δευτεραγωνιστής.

Γρήγορα το Χόλιγουντ αναγκάστηκε να αναγνωρίσει την αξία του.

Ο Φίλιπ Σέιμουρ Χοφμαν έπαιξε στην ταινία Καπότε, κερδίζοντας Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Από τότε προτάθηκε άλλες τρεις φορές για βραβείο της Ακαδημίας (σε Β’ Ρόλους): για το Charlie Wilson’s War, για το Doubt και για το The Master.

Τον είδαμε επίσης στις ταινίες Happiness, Flawless, Συνεκδοχή Νέα Υόρκη, Moneyball, Αι Ειδοί του Μαρτίου, ενώ πρόσφατα των είδαμε στον ρόλο του Πλούταρχ Χέβενσμπι στο The Hunger Games: Catching Fire.

Φέτος περιμένουμε να τον δούμε και στο A Most Wanted Man, ενώ είχε ανακοινωθεί ότι επρόκειτο να σκηνοθετήσει το Ezekiel Moss με την Έιμι Άνταμς και τον Τζακ Γκίλενχαλ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Ο Χόφμαν υπήρξε από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του. Πραγματικός χαμαιλέοντας, κατάφερνε να ξεχωρίζει ανεξαρτήτως πόσο μικρός ή πόσο ασήμαντος έμοιαζε να είναι ο ρόλος του. Για τον Χόφμαν δεν υπήρχε ούτε μικρό ούτε ασήμαντο. Κατάφερε να αποσπάσει θετικά σχόλια στα 10 λεπτά που έπαιξε στους Αγώνες Πείνας και κατάφερε να καθηλώσει το κοινό στον ρόλο του Τρούμαν Καπότε. Μπορούσε να ερμηνεύσει μια drag queen με την ίδια ευαισθησία με την οποία ερμήνευε έναν καθολικό ιερέα (στο Doubt). Eρμήνευε τους χαρακτήρες του με τρυφερότητα και ρεαλισμό, αναδεικνύοντας τις δυνατότητες και –κυρίως- τις αδυναμίες τους.

Ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν έχει τρία παιδιά με την σύντροφό του Μίμι Ο’ Ντόνελ.

Γράφει ο δημοσιογράφος του Guardian, Σάιμον Χάτενστοουν: «Ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν ήταν ένας από τους πιο δυστυχισμένους ανθρώπους που έχω γνωρίσει και ένας από τους πιο ανθρώπινους. Του πήρα συνέντευξη το 2011, όταν προωθούσε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, Jack Goes Boating -ένα ήσυχο, ακίνητο και παράδοξα αισιόδοξο φιλμ.

» Φυσικά, στην πραγματικότητα, μόνο αισιόδοξος δεν ήταν. Ήταν πολύ οδυνηρό για αυτόν να κάτσει κάτω και να μιλήσει, ενώ το μόνο που ήθελε ήταν να φύγει και να καπνίσει με την ησυχία του. Μιλούσε με τις ίδιες κατακερματισμένες, βασανιστικές προτάσεις, όπως και στις ταινίες του. Κανείς δεν ερμήνευε την “ανάπηρη” επικοινωνία όπως ο Χόφμαν. Έμοιαζε με βαρυκίνητη, γκρινιάρα αρκούδα.

Δεν είπε ούτε λέξη παραπάνω από ότι ήταν απαραίτητο και συχνά έλεγε λιγότερες. Αλλά υπήρχε μια μεγάλη ειλικρίνια σε αυτόν. Μπορεί να επέμενε ότι δεν μου έδινε τίποτα από τον εαυτό του, αλλά όταν μετέφερα τη συνάντησή μας, συνειδητοποίησα ότι ήταν ακριβώς όπως μία από τις ταινίες του -απρόθυμα σχημάτισε μία πλήρη και περίπλοκη αυτοβιογραφία.

Ο Χόφμαν ήταν εξαρτημένος από το ποτό και τα ναρκωτικά σε νεαρή ηλικία, αλλά είχε υπάρξει καθαρός για περισσότερα από 20 χρόνια. Ποτέ, ωστόσο, δεν έχασε την αίσθηση ότι μπορούσε να υποκύψει ξανά. Απλά και μόνο επειδή πέρασε τόσος καιρός, αυτό δεν σημαίνει ότι “ήταν ίσως απλά μία φάση”, είπε. “Ξέρετε, αυτός είμαι”. Ένα χρόνο αργότερα εισήλθε σε κλινική αποτοξίνωσης για συνταγογραφημένα φάρμακα και χρήση κοκαΐνης

» Αποδείχθηκε ότι αυτή (η στιγμή της συνέντευξης) υπήρξε ένα σταθερό σημείο στη ζωή του. Τα τρία παιδιά του του είχαν δώσει μία αίσθηση σκοπού και ο ίδιος είπε ότι δίδασκε τον εαυτό του να μην καθοδηγείται προς την αυτοτιμωρησία και τα άκρα. Επέμενε ότι ήταν πραγματιστής -εάν το πρότζεκτ με το οποίο ασχολείτο δεν ήταν το καλύτερο, πάντα υπήρχε το επόμενο. “Έμαθα να θυμάμαι να μην σκοτώνω τον εαυτό μου, να μην αυτοτιμωρούμαι, να μην στεναχωριέμαι γι’ αυτό. Πάντα θα υπάρχει μια επόμενη ταινία, πάντα θα υπάρχει μία άλλη σχέση ή θα πεθάνω και μετά θα είμαι νεκρός”».