ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ (HARD TRUTHS)

Η Πάνσυ ζει στο Λονδίνο με τον σύζυγο της και τον γιο της. Δεν μπορεί να βρει την χαρά πουθενά, είναι υποχόνδρια, αγοραφοβική και μόνιμα έξαλλη με τους πάντες. Η καθημερινότητα της στο σπίτι είναι αποστειρωμένη και συγκρουσιακή με τους πάντες αλλά κυρίως με τον σύζυγο της και τον έφηβο γιο της, για τον οποίο θεωρεί πως χαραμίζει την ζωή του. Όταν με την αδελφή της Σαντέλ θα επισκεφθούν τον τάφο της μητέρας τους, η Πάνσυ θα καταρεύσει και μία οικογενειακή συγκέντρωση για την ημέρα της Μητέρας θα μετατραπεί σε ένα βασανιστήριο για τους πάντες.

Σε σενάριο και σκηνοθεσία Μάικ Λι οι ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ είναι ένα έργο που ισορροπεί με απόλυτη επιτυχία όπως όλες οι δουλειές του Μάικ Λι, ανάμεσα στην δραματική κομεντί και το κοινωνικό δράμα. Η ικανότητα του σεναριογράφου Μάικ Λι να γράφει ρόλους πολύ σημαντικούς αλλά και να καθοδηγεί ως σκηνοθέτης είναι αποδεδειγμένο. Εδώ συνεργάζεται ξανά με την Μαρίαν Ζαν Μπατίστ (ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΕΜΜΑΤΑ) η οποία παραδίδει μία συγκλονιστική ερμηνεία στον ρόλο της υστερικής και βαθιά ψυχικά άρρωστης μεσήλικης γυναίκας, η οποία στην μετα καραντίνα εποχή παρασύρει στο διάβα της τους πάντες αλλά κυρίως την οικογένεια της. Η κατάθλιψη που αντιμετωπίζει είναι τόσο σοβαρή που φτάνει σε σημείο να μισεί τους ανθρώπους. Εάν ο χαρακτήρας της είχε αρχή μέση και τέλος, θα μιλάγαμε για το φετινό Όσκαρ, αλλά στο μοναδικό μειονέκτημα της ταινίας-που ταυτόχρονα είναι και η μεγάλη του δύναμη, δηλαδή ο ρόλος της Πάνσυ- ο Μάικ Λι δεν δίνει κανένα φινάλε.

Τεχνικά η ταινία είναι άρτια από την σκηνοθεσία των κλειστών χώρων και το αποστειρωμένο σπίτι που αντανακλά την ψυχοσύνθεση της ηρωίδας, μέχρι την φωτογραφία του για δύο φορές υποψηφίου για Όσκαρ Ντικ Πόουπ (Mr Turner, The Illusionist) που βλέπουμε ένα μόνιμα ηλιόλουστο Λονδίνο, και το μουσικό θέμα του επίσης υποψηφίου για όσκαρ στο Μr Turner, Γκάρι Γέρσον. Υπάρχουν σκηνές που είναι κωμικοτραγικές, όπως και άβολες (η γιορτή στο σπίτι της αδελφής) αλλά το σενάριο του Μάικ Λι, καταφέρνει να μιλήσει με επιτυχία για το ζητούμενο: Τραυματισμένες ψυχοσυνθέσεις σε αντιδιαστολή με ευτυχισμένες υπάρξεις.

Άλλη μία επιτυχημένη ταινία του Μάικ Λι, που συνεχίζει ακάθεκτος στο σινεμά της απλότητας και της ανθρωπιάς, των χαρακτήρων και των κοινωνικών καταστάσεων, που μπορεί να μην δίνει φινάλε στην ηρωίδα του αλλά η τελική σκηνή με τον υπέρβαρο Μόουζες στα σκαλιά του Πικαντίλυ να κάνει ένα σπουδαίο βήμα για να ξεφύγει, δίνει την απαραίτητη-συγκινητική-διέξοδο.

Η ταινία κυκλοφορεί 13 Μαρτίου σε διανομή FEELGOOD