ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Πολυξένη, μια ιστορία από την Πόλη

polyxeni002

3popcorn

Καλογυρισμένη και με μία εξαιρετική Κάτια Γκουλιώνη, η «Πολυξένη» της Δώρας Μασκλαβάνου αφηγείται την ιστορία ενός ορφανού κοριτσιού που υιοθετείται από μία οικογένεια Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. Όταν η Πολυξένη χάσει τον θετό πατέρα της, θα κληθεί να διαχειριστεί την τεράστια περιουσία του. Όλοι περιμένουν από εκείνη μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, την οποία εκείνη δεν είναι διατεθειμένη να ακολουθήσει.

Polixeni_Stills_04_preview

Η Δώρα Μασκλαβάνου αποφεύγει με τέχνη το φολκλόρ και τις γνωστές νοσταλγίες για χαμένες πατρίδες και για έναν ελληνισμό που δεν υπάρχει πια. Αν κάποιος περιμένει να δει μια τέτοια ταινία, τότε θα απογοητευτεί. Θα ρίξει μια ματιά στη ζωή στην Κωνσταντινούπολη της δεκαετίας του 1970, αλλά η «Πολυξένη» αποτελεί κυρίως το πορτραίτο μιας γυναίκας που θέλει να ακολουθήσει τις επιθυμίες της. Μιας γυναίκας δυναμικής που προσπαθεί -αλλά δεν καταφέρνει- να αντισταθεί απέναντι στις απαιτήσεις για τον ρόλο της και στο αίτημα των άλλων να είναι ένα πειθήνιο και καλόβουλο πλάσμα.

Polixeni_Stills_11_preview

Στην ταινία συμμετέχει εξαιρετικό καστ που περιλαμβάνει -μεταξύ άλλων- τους Ακύλλα Καραζήση, Νίκο Καραθάνο και την Κάτια Γκουλιώνη να ερμηνεύει την Πολυξένη με δύναμη και τρυφερότητα.

Συχνά επιλέγει να αφήσει να συμπληρώσουμε εμείς τα κενά, παρά να μας τα δώσει συμπληρωμένα. Και αυτή είναι μια τεχνική που ιντριγκάρει τον θεατή. Ίσως η ταινία να χρειαζόταν μία μεγαλύτερη ανάπτυξη στο τρίτο μέρος της -από τα πιο ενδιαφέροντα της ταινίας.

Παρά τις αμηχανίες που προκύπτουν από τα περιορισμένα μέσα παραγωγής -και κάποιες μικρές ανακρίβειες στην αναπαράστασή της-, η ταινία δεν έχει πολλά να ζηλέψει από αντίστοιχες παραγωγές του εξωτερικού.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Μια σκέψη για το “Πολυξένη, μια ιστορία από την Πόλη

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *