Φωτιά πάνω από την Πομπηία

Ένα αγόρι, o Milo, καταφέρνει να επιβιώσει από την επιδρομή των Ρωμαίων στο χωριό του, στην Αγγλία. Θα παρακολουθήσει κρυμμένος κάτω από τα πτώματα των συγχωριανών του, τους στρατιώτες να σκοτώνουν χωρίς οίκτο τους άοπλους γονείς του. Κάπως έτσι θα φωλιάσει το μίσος στην καρδιά του και θα ορκιστεί εκδίκηση. Τα χρόνια θα περάσουν και το αγόρι, ενήλικος πια (Kit Harington) θα βρεθεί σκλάβος των Ρωμαίων και θα οδηγηθεί στην Πομπηία προκειμένου να διασκεδάζει την βασιλική οικογένεια και τον λαό σε ρόλο μονομάχου στις αρένες. Ο Milo θα ερωτευτεί, θα κάνει φίλους, θα έρθει αντιμέτωπος με τους φονιάδες των γονιών του και κάπου εκεί θα εκραγεί ο Βεζούβιος και τα πάντα θα καλυφθούν από στάχτη και λάβα.

To Φωτιά Πάνω από την Πομπηία (ή πιο απλά, σύμφωνα με τον πρωτότυπο τίτλο, Pompeii) είναι σκηνοθετημένο από τον  Paul W.S. Anderson, τον οποίο γνωρίζουμε από ταινίες όπως το Alien εναντίον Κυνηγού, Resident Evil, Death Race αλλά και από το The Three Musketeers. Γενικά, λοιπόν, από το συνολικό «πνεύμα» της φιλμογραφίας του μπορούμε να υποψιαστούμε και το σκηνοθετικό ύφος της Πομπηίας, μιας ταινίας με επίκεντρο τις μάχες στις ρωμαϊκές αρένες. Ο αγαπημένος σε πολλούς John Snow του Game of Thrones στο ρόλο του Κέλτη σκλάβου Milo, προικισμένος με το χάρισμα να επικοινωνεί με τα άλογα, θα ερωτευτεί την πριγκίπισσα της Πομπηίας (την εξωτικά όμορφη Emily Browning, Sucker Punch, Λέμονι Σνίκετ: Μια Σειρά από Ατυχή Γεγονότα ) την οποία όμως διεκδικεί και ο γερουσιαστής της Ρώμης, και υπεύθυνος για τον θάνατο των γονιών του Milo, Corpus (Kiefer Sutherland, 24).

Το Pompeii είναι ένα ερωτικό δράμα μεταξύ ενός φτωχού αγοριού και μιας πλούσιας κοπέλας, τους οποίους δεν αφήνει σε ησυχία ένας αδίστακτος άντρας με εξουσία. Λίγο πολύ γνωστή ιστορία που όμως χρησιμοποιεί σαν χώρο αυτή την φορά για να υλοποιηθεί την πόλη της Πομπηίας και σαν δράμα κορύφωσης την έκρηξη του Βεζούβιου και την πλήρη καταστροφή της. Αν και θέλω πολύ να απέχω από την τραγικότητα του ιστορικού γεγονότος, όπου περίπου 2000 άνθρωποι θάφτηκαν κάτω από στάχτες και βρήκαν τραγικό θάνατο, οι περισσότεροι λόγω ασφυξίας, και να το αποσυνδέσω σαν θέμα από την ταινία, στην οποία σε καμία περίπτωση η μεταφορά δεν θέλει να ενισχύσει το δράμα που έζησαν οι άνθρωποι αυτοί, αλλά διαδραματίζεται γύρω από μια ερωτική ιστορία τύπου Λαίδης και Αλήτη.

Ακόμα όμως και μ’ αυτή την καλή μου θέληση, η ταινία δεν με ικανοποίησε για αυτό που αντιπροσωπεύει. Η προσπάθεια ενός γεροδεμένου αλλά αδικημένου από την ζωή άνδρα, προκειμένου να προσφέρει τα πάντα στο κορίτσι που αγαπά είναι κάτι βλέπουμε συχνά και η Pompeii δεν προσφέρει κάτι καινούργιο σ’ αυτό, ούτε αν αναφερθώ στις 3D μάχες σώμα με σώμα των μονομάχων, που πλέον αυτό αρχίζουμε να το συνηθίζουμε (όσοι τουλάχιστον είδαμε και τον Ηρακλή πρόσφατα!).

Οι ερμηνείες στους περισσότερους ρόλους είναι καρτουνίστικες με χειρότερη αυτή του Sutherland, που προκαλεί τα γέλια, και όχι επειδή το επιδιώκει και καλύτερη αυτή του συν-Σκλάβου/Μονομάχου του Milo, Atticus (Adewale Akinnuoye-Agbaje, Lost, Thor 2), ο οποίος υποστηρίζει εμφανισιακά κυρίως, αλλά και ερμηνευτικά το ύφος του ήρωα της ταινίας.

Επειδή όμως, τα Guilty Pleasures στο σινεμά επιτρέπονται και επειδή John Snow είναι αυτός (καιη 6η Απριλίου είναι ακόμα μακριά για την Season 4 του Game of Thrones), όσοι επιλέξετε το Pompeii για την έξοδο σας είναι εν γνώσει σας και Καλή σας Διασκέδαση!