και πολυ ορθοπεταλιά ρε παιδί μου~

Αν το Premium Rush  ήταν γερμανικό θα λεγόταν “Τρέχα Ποδηλάτη Τρέχα”!

Αν το Premium Rush  ήταν καουμπόικο θα λεγόταν “Τρελά Πετάλια και Καυτές Σέλες”!

Αν το Premium Rush  ήταν επική κωμωδία θα λεγόταν “Οι ήρωες με τα Κολάν”!

Ή μήπως απλά είναι ο “Transporter” που έπαθε λάστιχο και πήρε Ποδήλατο;

 [highlight color=”eg. yellow, black”]Ο θάνατος είναι βέβαιος, μικρή η πιθανότητα της επιτυχίας.. τι περιμένουμε; – Gimli[/highlight]

 Στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης όλα τρέχουνε γρήγορα. Έτσι τα κούριερ είναι ατρόμητοι ποδηλάτες που παίζουν με του χάρου τα δόντια καθημερινά για να παραδώσουν τα γράμματα, έγγραφα ή δέματα. Αυτή είναι και η δουλειά που επέλεξε ο κοντοκουρεμένος Wilee (Joseph Gordon-Levitt, του έμεινε από το 50-50). Κλασικά, αναλαμβάνει έναν φάκελο που “καίει” (η γνωστή υπόθεση ενώ ήθελε να φύγει του λένε: άντε πήγαινε κι αυτό το τελευταίο, παιδί για τα θελήματα). Ξαφνικά, η έτσι κι αλλιώς επικίνδυνη ζωή του θα γίνει ακόμα πιο δύσκολη καθώς θα έχει και μια ανθρώπινη καρικατούρα (Michael Shannon) στο κατόπι του. Η ταινία δεν υπόσχεται δυνατό σενάριο, αλλά παρέχει απλόχερα ωραίες σκηνές δράσης και πολύ ποδήλατο!

(για να δείτε τρέιλερ πατήστε εδώ)

O David Koepp ως σκηνοθέτης μπορεί να μην έχει κάνει σπουδαία κατορθώματα, καθώς δεν έχει να επιδείξει κάποια πασίγνωστη ταινία, με καλύτερη στιγμή του το Stir of Echoes (Ψίθυροι των Πνευμάτων, 1999), το Secret Window (Μυστικό Παράθυρο με Τζόνι Ντεπ, 2004) ή το μέτριο Ghost Town (2008). Έχει ανακατευτεί όμως σε μπόλικες ταινίες δράσης, στην παραγωγή και το σενάριο του Panic Room (2002),  όπως και σε σενάρια Ιντιάνα Τζόουνς, Επικίνδυνες Αποστολές, Spiderman, Jurrasic Park, War of the Worlds. Κι ενώ στο Premium Rush βλέπουμε τον Transporter με ποδήλατο το σενάριο δε σφύζει από ευρηματικότητα, έχει όμως μερικές ενδιαφέρουσες γωνίες λήψης σαν περιπέτεια δράσης.

Ο Τζόσεφ Γκόρντον Λέβιτ είναι καλός στο ρόλο του μάγκα ποδηλάτη κούριερ και δείχνει να του ταιριάζει το κασκαντεριλίκι. Πολύ διαφορετικός από αυτό που μας έδειξε πριν λίγες μέρες στο Looper (Διαβάστε:  Κριτική από Τάιλερ Ντέρτεν) ή στο πιο ρομαντικό 500 Days of Summer (2009). Έχει αυτά τα ωραία πλάγια βλεματάκια που δίνουν τύπο στο χαρακτήρα του. Ενδιαφέρουσα, απλή αλλά σέξι δίπλα του η Dania Ramirez. Ας τον δούμε να μας κάνει και ένα ωραίο χορευτικό με την Zooey Deschanel για το προμοτάρισμα του 500 ημερών (που δεν μπήκε στην ταινία):

Ωραία, μπράβο τα παιδιά…

Τώρα σας είπα τα καλά, να σας πω και τις ενστάσεις μου!

Καταρχάς, δεν είναι εικόνα κακού αυτή που παρουσιάζει ο Michael Shannon! Είπαμε, ας μη δείξει όλη του την κακία, αλλά αυτό το γελοιώδες mix που έφτιαξε σε αρκετές στιγμές είναι να το λυπάσαι. Στις περισσότερες σκηνές κυνηγητού η ταινία θα σας θυμίσει το κακόμοιρο κογιότ που πασχίζει να παγιδέψει το  πανέξυπνο και υπερκινητικό μπι-μπιπ! Μα, πραγματικά, μιας που το ανέφερα τι κακό κι αυτό; Γνωρίζετε ότι υπήρχε επεισόδιο που το κογιότ κατάφερνε να πιάσει το μπι-μπιπ, που είχε καταντήσει εκνευριστικό ώρες ώρες και το έτρωγε, το οποίο τελικά και απαγορεύτηκε γιατί λέει διαμαρτυρήθηκαν οι φαν!

Από την άλλη έχω μια επιφύλαξη για το αποτέλεσμα που θα έχει η ταινία στην αγαπημένη μας ηλικία των πιτσιρικοειδή! Δηλαδή, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κάποιον υπερήρωα, πρωταγωνιστής είναι ένας παλαβός ποδηλάτης που τρέχει σαν το δαίμονα με ένα ποδήλατο χωρίς φρένα μες την πόλη του Μανχάταν και σπέρνει τον πανικό. Φανταστείτε τώρα να πάρουν το παράδειγμα του όλα τα βλαστάρια της νεολαίας μας και να βγουν στους δρόμους με τα mountain-bikes, τα scateboards και τα rollers και να αρχίσουν να κάνουν τρέλες…  Εδώ εγώ παραλίγο να το κάνω. Τελευταία στιγμή κρατήθηκα! Βέβαια, δεν χρειάζεται η ταινία για κίνητρο. Αν δείτε στο youtube υπάρχουν άπειρα βιντεάκια με νεαρά κυρίως άτομα που επιδίδονται σε επικίνδυνες ακροβασίες. Από τα πιο ανατριχιαστικά είναι οι λαθρο-σερφερς του μετρό στη Γερμανία που πηδάνε στο ενδιάμεσο των βαγονιών και μετακινούνται από σταθμό σε σταθμό.