Προμηθέας: πίου πίου και μπλίνγκ μπλινγκ

Οργασμός για τον αμφιβλιστροειδή είναι η νέα ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ, που εδώ που τα λέμε δεν είναι και τόσο νέα, μάλλον παλιά τη λες, αφού έχει σχέση με το σύμπαν του Alien του 1979. Ποιος Τζέιμς Κάμερον και πιο Avatar;

Στον Προμηθέα τα πάντα είναι πιο φωτεινά (ή πιο σκοτεινά), πιο εντυπωσιακά, πιο μεγάλα. Από άποψη εφέ και παραγωγής τουλάχιστον. Είναι εντυπωσιακές οι εικόνες που παρακολουθούμε επί της οθόνης καθώς η ιστορία δύο αρχαιολόγων που πηγαίνουν στο διάστημα για να βρουν την προέλευση του ανθρώπινου είδους εκτυλίσσεται.

Η ταινία ακολουθεί τις βασικές αρχές του Alien (ένα μάτσο χαρακτήρες που σιγά σιγά ξεπαστρεύονται από μια μορφή εξωγήινης ζωής). Ο Ρίντλεϊ Σκοτ ονόμασε την ταινία του Προμηθέα, θέλοντας έτσι να κάνει ένα φιλοσοφικό σχόλιο για τη δημουργία της ζωής. Ο Προμηθέας προκάλεσε τους θεούς, δίνοντας το δώρο στους ανθρώπους, ενώ τιμωρήθηκε για την πράξη του. Με εικόνες που φέρνουν στο μυαλό το 2001 του Στάνλεϊ Κιούμπρικ και κάνοντας μια καθαρόαιμη ταινία επιστημονικής φαντασίας, πολύ πιο φιλόδοξη από αυτές που παρακολουθούμε στο σινεμά τα τελευταία χρόνια, ο Ρίντλεϊ Σκοτ προσπαθεί να αναβιώσει τον μύθο του Alien. Παρά τα πίου πίου και τα μπλινγκ μπλινγκ, όμως, ο Προμηθέας δεν καταφέρνει το στόχο του.

Τα φιλοσοφικά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα και εξαντλούνται στο «γιατί οι κακοί εξωγήινοι μάς μισούν;», οι χαρακτήρες μοιάζουν αδιάφοροι (η Έλι Σο δεν είναι Ρίπλεϊ σε καμία περίπτωση), ενώ μόνο ο εξαιρετικός Ντέιβιντ (Μάικλ Φασμπέντερ) ξεχωρίζει με μια ερμηνεία που φέρνει στον νου τον Λόρενς της Αραβίας (η αναφορά γίνεται άμεσα στην ταινία) και τον C-3PO του Star Wars με μερικές πιο σκοτεινές πτυχές. Δυστυχώς, όσο περνά η ώρα τα εφέ μπορεί να γίνονται καλύτερα, αλλά η ιστορία εξαντλείται σε έναν κύκλο άνευρων τεχνασμάτων -χωρίς να θέλω να αποκαλύψω πράγματα, απλά όλα όσα γίνονται έχουν πριν περάσει από το μυαλό σου ότι θα γίνουν.

Ο Προμηθέας αφήνει ανοιχτή την πόρτα και σε ένα σίκουελ του πρίκουελ, το οποίο εάν δεν εξαντληθεί και πάλι στο «κακοί εξωγήινοι» θα μπορούσε να έχει ενδιαφέρον ως προς τα γιατί και πώς της -κατά Ρίντλεϊ Σκοτ- προέλευσής μας.