Σε Επιφυλακή (Qui Vive)
Όσοι είδαν το καστ και είχαν υψηλές προσδοκίες για το Qui Vive, είχαν μια απότομη προσγείωση με μια ταινία που κατατάσσεται στο pretentious intelectual (δήθεν διανοουμενίστικη).
Ένας σεκιουριτάς παρενοχλείται στο χώρο εργασίας του από νεαρούς αλήτες, ενώ προσπαθεί να περάσει στη νοσηλευτική. Παράλληλα, γνωρίζει μια νεαρή νηπιαγωγό και συναντά κάποιες παλιές κακιές παρέες από το παρελθόν του.
Η ταινία έχει ένα κάποιο ενδιαφέρον σεναριακά, καθώς παρουσιάζει τα προβλήματα του σεκιουριτά έναντι στις επιθέσεις μικρο-συμμοριών και την κοινή γνώμη εναντίον του. Το τελευταίο μισάωρο αποδεσμεύεται από περιττές πολυλογίες και εστιάζει στο θέμα του, δείχνοντας ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένα ενδιαφέρον αστυνομικό θρίλερ.
Τα μεγάλα προβλήματα που παρουσιάζει είναι η σκηνοθεσία, σχεδόν ερασιτεχνική, με εναλλαγές ύφους και κουραστική μη σταθερή κίνηση, το σενάριο που είναι προβληματικό και η έλλειψη ανάπτυξης των χαρακτήρων. Οι ελάχιστοι διάλογοι απαιτούν κάτι από τους ηθοποιούς που ή δεν το κάνουν ή αυτό δε φαίνεται.
Η αρχή είναι κουραστική, περνάει σχεδόν μια ώρα για να μπει η ταινία στο θέμα της και τελικά το ξεπετάει βιαστικά. Οι χαρακτήρες είναι μονοδιάστατοι, ενώ ο χαρακτήρας της Αντέλ Εξαρχόπουλος είναι εντελώς επιδερμικός. Μοιάζει με μια «σελέμπριτι» προσθήκη που έμεινε αχρησιμοποίητη – αχρείαστη στην ταινία. Κρίμα, κακή επιλογή για την ελληνικής καταγωγής ηθοποιό, που έκανε δυναμική αρχή αλλά πρέπει να προσέξει λίγο περισσότερο τα μελλοντικά βήματα της.
