Οι σταρ της εβδομάδας: η εκδίκηση της ξανθιάς

Με μία όχι και τόσο συμβατική ομορφιά, αλλά με ένα πρόσωπο που σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητο, η 57χρονη Έλεν Μπάρκιν έχει υπάρξει η «ήρεμη» δύναμη του αμερικανικού σινεμά. Μεγαλωμένη σε εβραϊκό περιβάλλον, παιδί της Νέας Υόρκης (πέρασε τα πρώτα της χρόνια στο Μπρονξ και στο Κουίνς), η Μπάρκιν πήρε την απόφαση να δουλέψει ως ηθοποιός, αλλά εξαιτίας της φοβίας της για τις οντισιόν έκανε επτά ολόκληρα χρόνια να την πραγματοποιήσει. Ήταν, βέβαια, να μην κάνει την αρχή. Αρχικά σε παραστάσεις εκτός Μπροντγουέι, στη συνέχεια και στο σινεμά, οι ρόλοι διαδέχονταν ο ένας τον άλλο. Η πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση στο Diner(1982) του Μπάρι Λέβινσον, δίπλα στο ανδρικό καστ των Μίκι Ρουρκ, Κέβιν Μπέικον και Στιβ Γκούτενμπεργκ, συγκέντρωσε τα βλέμματα, ενώ γρήγορα πέρασε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους με το TheBigEasy(1986), στο πλάι του τότε-πιο-hot-πεθαίνεις, Ντένις Κουέιντ. Στο Siesta(1987) γνωρίζει τον μετέπειτα σύζυγό της, Ιρλανδό ηθοποιό, Γκάμπριελ Μπερν, με τον οποίο αποκτά έναν γιο και μία κόρη. Χωρίζουν το 1993 και το διαζύγιό τους βγαίνει οριστικά το 1999. Οι ρόλοι του κοριτσιού που βρέθηκε στη λάθος θέση τη λάθος στιγμή, αποδεικνύονται ιδιαιτέρως επιτυχημένοι. Οπότε και εκείνη συνεχίζει να τους παίζει. Όπως στο SeaofLove (1989, Το ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος) δίπλα στον Αλ Πατσίνο ή στις Αγεφύρωτες σχέσεις (1993), όπου ερμηνεύει την κακοποιημένη σύζυγο του Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Ανάμεσά τους έρχεται και το TheSwitch (1991, Ονειρεμένη Γυναίκα) μια από αυτές τις ταινίες που πετυχαίνει κανείς τα σαββατιάτικα μεσημέρια στην τηλεόραση, όπου ένας άνδρας και μια γυναίκα αλλάζουν ρόλους, αποκτώντας κατά λάθος ο ένας το σώμα του άλλου. Ακολουθούν ρόλοι στο Φόβος και Παράνοια στο Λας Βέγκας (1998) και στο παραγνωρισμένο DropDeadGorgeous(1999). Η ερμηνεία της στο τηλεοπτικό BeforeWomenHadWings(1997) στον ρόλο άλλης μίας κακοποιημένης γυναίκας που στρέφει την εκδικητική της μανία στις κόρες της, της χάρισε ένα βραβείο Έμμι. Το 2000 αποφασίζει να «παγώσει» την καριέρα της, εξαιτίας του γάμου της με τον πολυεκατομμυριούχο Ρον Πέρελμαν. Επτά χρόνια μετά και αφού μεσολάβησε ένα επίπονο διαζύγιο και ελάχιστες εμφανίσεις στο σινεμά, η Μπάρκιν επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη με το Ocean’sThirteen (2007). Στο Άλλη Μια… Χαρούμενη Μέρα (2011) παίρνει την εκδίκησή της με μία ταινία που αποδομεί τις αμερικάνικες οικογενειακές σχέσεις.

Για πολλά χρόνια την πανέμορφη Ρόμπιν στοίχειωνε αυτό το «Πεν» δίπλα στο όνομά της. Είχε γίνει η σύζυγος του Σον Πεν και ως τέτοια κόντεψε να χάσει την προσωπική και επαγγελματική της υπόσταση. Αν υπάρχει κάτι που μοιράζεται με την Μπάρκιν, αυτό είναι η «ήρεμη» δύναμη που διακατέχει και τις δύο. Γεννήθηκε στο Ντάλας, αλλά μεγάλωσε στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια. Η αμερικανική ομορφιά της (ξανθά μαλλιά, γαλάζια μάτια) την οδήγησαν στον κόσμο του μόντελινγκ, στο Παρίσι και την Ιαπωνία. Τελειώνοντας το σχολείο αποφάσισε να γίνει ηθοποιός και για πολλά χρόνια οι θεατές την ήξεραν για τον ρόλο της ως Κέλι Κάπγουελ Πέρκινς στη Σάντα Μπάρμπαρα. Το παραμυθένιο ThePrincessBride(1987) σημειώνει μεγάλη επιτυχία. Στο Denial(1990) γνωρίζει και ερωτεύεται τον Τζέισον Πάτρικ, ωστόσο, την ίδια χρονιά συναντά τον Σον Πεν στο StateofGrace, με τον οποίο παντρεύονται το 1996. Κάνουν δύο παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Απορρίπτει τον ρόλο της Μάριαν στον Ρομπέν του Κέβιν Κόστνερ, επειδή έμεινε έγκυος, και επιστρέφει μετά τη γέννα της κόρης της στο σινεμά με το Playboys, εντυπωσιάζοντας με την ερμηνεία της στο ρόλο μιας γυναίκας που αποφασίζει να γεννήσει εκτός γάμου. Αργά, αλλά σταθερά χτίζει την φιλμογραφία της (αξίζει να σημειωθεί ότι έχει απορρίψει δεκάδες ρόλους στη διάρκεια της καριέρας της). Στο ForrestGumpπαίζει την Τζένι και είναι υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα, ακολουθούν τα Παράφορα Ερωτευμένοι με τον σύζυγό της, Σον Πεν, και Messageinabottleμε τον Κέβιν Κόστνερ, ο εξαιρετικός Άφθαρτος στο πλάι του Μπρους Γουίλις, το ThePledgeκαι το Η Αγάπη είναι γένους θηλυκού όπου πρωταγωνιστεί με άλλες τρεις ξανθές υπάρξεις, ανάμεσά τους και η τρίτη της παρέας, Μισέλ Φάιφερ. Όσο τα προβλήματα με τον «δύσκολο» Σον Πεν αυξάνονται, τόσο η καριέρα της απογειώνεται. Beowulf, NewYorkIloveyou, Η ιδιωτική ζωή της Πίππα Λι, StateofPlayείναι μερικές μόνο από τις ταινίες που κάνει την εμφάνισή της. Σπουδαίοι σκηνοθέτες, όπως ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ σπεύδουν να συνεργαστούν μαζί της. Αυτή την εβδομάδα εμφανίζεται σε δύο ταινίες: στο Ύποπτη Συνωμοσίας του Ρέντφορντ στο πλάι του Τζέιμς Μακ Άβοϊ και στο Moneyballμαζί με τον Μπραντ Πιτ και τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν. Θα ακολουθήσουν ρόλοι στο αμερικανικό Κορίτσι με το Τατουάζ, στο Rampartκαι στο TheCongressμαζί με τον Πολ Τζιαμάτι. Έχοντας πάρει οριστικά διαζύγιο με τον Σον Πεν (μετά από μερικά σκαμπανευάσματα και αναιρέσεις των αιτήσεων διαζυγίου), η 45χρονη ηθοποιός αφήνει πίσω και το όνομά του. Η Ρόμπιν είναι πια Ράιτ. Όχι Πεν.

Ηλικιακά στο ενδιάμεσο των άλλων δύο, η Μισέλ Φάιφερ αποτελεί, θαρρείς, ένα αιώνιο σύμβολο του σεξ. Αρκεί να πιάσει κανείς κουβέντα με έναν άνδρα για να καταλάβει ότι ακόμα και σήμερα, στα 53 της χρόνια, παραμένει ιδιαίτερα ποθητή στον ανδρικό πληθυσμό. Και φυσικά πανέμορφη. Γεννήθηκε στην Καλιφόρνια και αποφάσισε να γίνει ηθοποιός, κάνοντας μια βαρετή δουλειά σε σούπερμαρκετ. Πρώτος μεγάλος ρόλος στο Grease 2 (1982) και η αναγνώριση έρχεται με την επόμενη ταινία της, τον Σημαδεμένο (1983), όπου δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη δίπλα στον Αλ Πατσίνο. Από κει και έπειτα όλη η καριέρα της είναι γεμάτη από σπουδαίες συνεργασίες και γνωστές ταινίες, όπως το Ladyhawk ή το Οι μάγισσες του Ίστγουικ. Είναι λες και η Μισέλ ήταν προορισμένη να γίνει σταρ. Η εμφάνισή της στα κόκκινα πάνω σε ένα πιάνο κάνει τους θαυμαστές της να παραληρούν. Αυτό στο Σχέσεις Πάθους (1989) στο πλάι των αδελφών Μπρίτζες  (Τζεφ και Μπο). Οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι διαδέχονται ο ένας τον άλλο: Επικίνδυνες Σχέσεις (1988) του Στίβεν Φρίαρς, Φράνκι και Τζόνι (1991) και πάλι στο πλάι του Αλ Πατσίνο, ενώ με την στενή, μαύρη στολή της Κατγούμαν στο Ο Μπάτμαν Επιστρέφει (1992) του Τιμ Μπάρτον «πρωταγωνίστησε» και σε πολλές ερωτικές φαντασιώσεις. Οι ρομαντικοί ρόλοι της ταιριάζουν και το αποδεικνύει με εκείνον της Μαντάμ Ολένσκα στο Η Εποχή της Αθωότητας (1993) του Μάρτιν Σκορσέζε, μαζί με τον Ντάνιελ Ντέι Λούις και τη Γουινόνα Ράιντερ. Ο ρόλος της ως καθηγήτριας σε γκέτο στο Ασυμβίβαστη Γενιά (1995) αποτελεί έναν από τους χαρακτηριστικότερους στην καριέρα της, ενώ στο Υπόθεση πολύ προσωπική ερμηνεύει μια δημοσιογράφο που ερωτεύεται τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ και ό,τι ακολουθεί περιλαμβάνει πολύ κλάμμα. Στο Μια Θαυμάσια Μέρα αντικείμενο του πόθου της γίνεται ο Τζορτζ Κλούνι, ενώ στα Χίλια Εκτάρια παρακολουθούμε μια οικογενειακή τραγωδία. Καθώς αφήνουμε πίσω μας τη δεκαετία του 1990, η τρεις φορές υποψήφια για Όσκαρ ηθοποιός (για τα LoveField, Επικίνδυνες Σχέσεις και Σχέσεις Πάθους) μοιάζει να χάνει τη δυνατότητα να επιλέγει καλές ταινίες, παίζοντας σε αδιάφορα δραματάκια. Η συνεργασία της με τον Χάρισον Φορντ στο θρίλερ Ένοχο Μυστικό θεωρείται αποτυχημένη (καλλιτεχνικά τουλάχιστον), ενώ στο Όνομα μου είναι Σαμ την επισκιάζει ο Σον Πεν. Ίσως είναι και το γεγονός ότι μεγαλώνει και το Χόλιγουντ δεν είναι πάντα ευγενικό με τους ανθρώπους που περνούν ένα ηλικιακό όριο. Εκείνη δεν το βάζει κάτω, όπως δεν το έβαλε και ποτέ της. Το 2007 πρωταγωνιστεί στο Hairsprayκαι το 2009 επιστρέφει δυναμικά με το Cherie, στον ρόλο μιας μεγαλύτερης σε ηλικία εταίρας. Τώρα παίζει στο NewYear’sEve και η ιστορία της επικεντρώνεται στη σχέση της με τον βοηθό της (τον ερμηνεύει ο Ζακ Έφρον), ενώ συνεργάζεται ξανά με τον Τιμ Μπάρτον για το DarkShadowsστο πλάι του Τζόνι Ντεπ. Όσον αφορά τα προσωπικά της, η Φάιφερ υπήρξε πάντα χαμηλών τόνων, τόσο για το γάμο της με τον ηθοποιό Πήτερ Χόρτον, όσο και για μερικές από τις διάσημες σχέσεις της (όπως με τον Βαλ Κίλμερ, τον Τζον Μάλκοβιτς, τον Μάικλ Κίτον). Το 1993 παντρεύτηκε τον σεναριογράφο και παραγωγό Ντέιβιντ Ε.Κέλι. Πριν από αυτό, θέλοντας πάρα πολύ να γίνει μητέρα, αποφάσισε να υιοθετήσει ένα κοριτσάκι. Όσο για το πώς βλέπει το γεγονός ότι μεγαλώνει; «Νομίζω ότι για πολλές γυναίκες τα 50 είναι μια πολύ ιδιαίτερη ηλικία» έχει πει σε συνέντευξή της. «Δεν είμαι άνθρωπος που θα σκεφτώ πραγματικά τα γενέθλια, αλλά αυτά ήταν πολύ σημαντικά και δεν ανυπομονούσα να τα υποδεχθώ. Αλλά, προς έκπληξη που, αισθάνθηκα απελευθερωμένη με έναν παράξενο τρόπο. Ένιωσα ότι έφυγε μία πίεση. Και είναι πραγματικά πολύ όμορφα. Δεν περίμενα αυτό».