Το Φεστιβάλ του Ρίφκιν (Rifkin’s Festival)

O Μόρτ Ρίφκιν ΝεοΥορκέζος συγγραφέας καταφθάνει στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν με την σύζυγο του υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων και προσωπική ατζέντισα ενός νέου Γάλλου σκηνοθέτη που η ταινία του διαγωνίζεται στο φεστιβάλ. Και ενώ θα αρχίζει να υποπτεύεται πώς η σύζυγός τον απατάει με τον νεαρό Γάλλο, ο ίδιος θα γνωρίσει μία επίσης νεαρή Ισπανίδα γιατρό, κάνοντας έτσι έναν απολογισμό της μέχρι τώρα ζωής του, του γάμου του και των επιλογών του πάντα μέσα στο κινηματογραφικό σύμπαν του Φεστιβάλ.

Για ακόμα μια φορά ο Γούντι Άλλεν και τα υπέροχα, φρέσκα και καλογραμμένα σενάρια του. Οι ίδιες απορίες ζωής, οι άνθρωποι και οι αδυναμίες τους, αυτή τη φορά όμως και ένας μικρός φόρος τιμής στο ίδιο το σινεμά. Γεμάτο από κινηματογραφικές αναφορές-σπόντες, το Φεστιβάλ του Ρίφκιν ξαφνιάζει ευχάριστα με τα κινηματογραφικά ευρήματα αυτή τη φορά του Άλλεν που εντάσσει την ιστορία του εν μέσω ενός κινηματογραφικού φεστιβάλ, για να μιλήσει εύστοχα για τον Ευρωπαϊκό κινηματογράφο, τους αγαπημένους του σκηνοθέτες (από Μπέργκμαν και Γκοντάρ, μέχρι Κλωντ Λελούς, Τρυφώ και Μπουνιουέλ) κοπιάροντας διάσημες σκηνές ταινιών σε ονειρικές σεκάνς.

Μέσα στα 88 λεπτά του, το Φεστιβάλ του Ρίφκιν αποτελεί την πιο ευχάριστη αλλά και με ουσία ταινία του Γούντι τα τελευταία χρόνια και με την υποδειγματική διεύθυνση των ηθοποιών του και των καλογραμμένων ρόλων, παραδίδει άλλη μία ρομαντική κομεντί μιλώντας κατευθείαν στην καρδιά αλλά και το μυαλό του ενημερωμένου κινηματογραφικά θεατή. Ο Γουάλας Σον, η Τζίνα Γκέρσον και ο Λουί Γκαρέλ, απίστευτα άνετοι στους ρόλους τους, η φωτογραφία του Βιτόριο Στοράρο ενισχύει την ομορφιά του Σαν Σεμπαστιάν και γενικά τίποτα περιττό που μόνο ένας μάστερ του κινηματογράφου όπως ο Άλλεν μπορεί να καταφέρει.

Η γοητεία της ταινίας, έγκειται ξεκάθαρα στο σενάριο του Γούντι Άλλεν και στον τρόπο που πάντα βρίσκει να μιλήσει για νέους έρωτες, για παλαιούς, για τα παιχνίδια της μοίρας, για ιδιότροπους χαρακτήρες αλλά και για πράγματα που μας ενοχλούν. Το ότι το κάνει μέσα από το είδος της κωμωδίας και της αγάπης του για τον κινηματογράφο, ονομάζεται κινηματογραφική ιδιοφυΐα. Κάτι βέβαια που είναι γνωστό εδώ και αιώνες για έναν από τους λιγοστούς εν ζωή μεγάλους Αμερικανούς σκηνοθέτες. Οτιδήποτε άλλο, είναι περιττό.

Το Φεστιβάλ του Ριφκιν κυκλοφορεί 15 Ιουλίου σε διανομή Tanweer