Ρομπέν των Δασών (Robin Hood)
Ο κόμης Ρομπέν του Λόξλει και ενώ ζει τον έρωτα του με την Λαίδη Μάριαν, αναγκάζεται να πάει σε έναν μακρινό πόλεμο. Με την επιστροφή του ύστερα από τέσσερα χρόνια, θα βρει τα πράγματα διαφορετικά. Η Λαίδη Μάριαν έχει πλέον παντρευτεί νομίζοντας πως ο Ρομπέν είναι νεκρός, ενώ το στέμμα επιδίδεται σε κάθε είδους βαναυσότητες κλέβοντας από τους φτωχούς. Έτσι ο Ρομπέν μαζί με έναν Μαυριτανό διοικητή θα ξεκινήσουν μια εξέγερση ενάντια στο διεφθαρμένο σύστημα προκειμένου να βοηθήσουν τους φτωχούς και να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Από ταινία που ξεκινά με μια αφήγηση που μας λέει να ξεχάσουμε την ιστορία και ότι γνωρίζαμε η αλήθεια είναι πως φοβηθήκαμε. Και οι φόβοι μας βγήκαν αληθινοί. Εκατόν δέκα χρόνια μετά την πρώτη ταινία με ήρωα των Ρομπέν των Δασών, αυτό το υβρίδιο ταινίας δεν μπορεί να σταθεί παρά μόνο σε θεατές γυμνασιακού επιπέδου και πάλι ως αποτυχημένη action adventure. Η ταινία ξεκινά και νομίζουμε πως βλέπουμε έναν αχταρμά από Μαύρο Γεράκι΄Η Κατάρριψη του Ridley Scott σε συνδυασμό με μεσαίωνα και φιγούρες Matrix. Αφού ξεπεράσουμε το πρώτο σοκ, επιστρέφουμε στο Νότινχαμ και για εκατό λεπτά αναγκαζόμαστε να βλέπουμε μονοδιάστατους κακούς, τον μικροσκοπικό Taron Egerton ως Ρομπέν να επιδίδεται σε τοξοβολικά ακροβατικά και αναληθοφανείς μάχες, τον Jamie Foxx στον ίδιο ρόλο μόνιμα νευριασμένο να διψά για εκδίκηση και μόνο ο Ben Mendelhson διασώζεται ως κακός και αυτός ίσως λόγω ωραίου κοστουμιού.
Σεναριακά δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να συγκριθεί με προσπάθεια εφηβικής έκθεσης. Σπατάλη χρήματος και προσπάθειας ως προς την καλλιτεχνική διεύθυνση και μόνο τα κοστούμια του Julian Day ευφάνταστα ( η εντολή από την παραγωγή ήταν 1/3 εποχής, 1/3 σύγχρονα και 1/3 φουτουριστικά) αλλά και πάλι το σύνολο δεν διασώζεται από την αδιαφορία και το χαμηλό επίπεδο. Σχεδόν σαν να μην έχει λόγο ύπαρξης αυτός ο Ρομπέν καλύτερα να μείνει κρυμμένος στα δάση του.