Home CinemaΚΡΙΤΙΚΕΣ

Κάτι μεθυσμένα παλικάρια

 

Δεν είναι  The Runaways. Δεν ειναι  Control.  Δεν είναι Almost Famous.

Θα μπορούσε να ειναι ένα επιτυχέστατο σχόλιο πάνω στη μουσική βιομηχανία και τους δορυφόρους της (μπαρ, γκρούπις, δισκοπωλεία, περιοδικά). ‘Ασχημο ξεκίνημα για κείμενο ε;

Το ROCK OF AGES  του Adam Shankman, βασισμένο στο ομώνυμο μιούζικαλ  του Chris D’Arienzo έχει ένα βασικό μειονέκτημα ,κατά την ταπεινή μου γνώμη: ειναι μιούζικαλ. Κι εγώ που έχω αλλεργία στο μιούζικαλ, στην  80΄ς αισθητική και στην τσιρίδα, ομολογώ πως περασα  δύσκολες  ώρες( είναι κι 123 λεπτά το ρημάδι).

Πολύ τραγούδι από το καστ, εκτέλεση (με την κυριολεκτική ή μεταφορική έννοια) πασίγνωστων ροκ επιτυχιών, του glam rock  κυρίως. Ποιο είναι το βασικό πελεονέκτημά του; Μα, το καστ!! ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΗ η πρωταγωνιστική τετράδα των Tom Cruise- άπαιχτος στον ρόλο του μονίμως στην μεθυσμένη κοσμάρα του ροκ σταρ, Στέησι Τζακς, με ολοφάνερη προτίμηση στο ουίσκι και δσμονιμο συνοδό του έναν ουρακοτάγκο με άγριες διαθέσεις , ονόματι  Γειαχαραντάν– Russell  Brand, Alec Baldwin και Paul Giamatti. Η σκηνή όπου ο ημίγυμνος Στέησι/ Cruise  τραγουδάει το θρυλικό pour some sugar on me,  των Def Leppard  ειναι αλησμόνητη.  Ειναι και κοντούλης ο Tom  εχει και τα εκπληκτικά τατουάζ στο κορμί, αλησμόνητη σκηνή πράγματι.

‘Οπως προείπα,  δεν είναι σε καμία περίπτωση σαν τις τιανιάρες που ανέφερα, και για όποιον απεχθάνεται το πολύ  λα-λα, ιδίως διασκευασμένο, ειναι μάλλον  κουραστική.

Πάντως όποιος μου πεί ότι ο Tom  κοπιάρει τον Axl Rose  θα τον πιστέψω- γιατι μάλλον αυτό κάνει, επιτυχώς. Σε ρόλο μετανοημένης γκρούπι, και νυν λυσσάρας συζύγου του Δημάρχου, με εμμονές  “καθαρισμού της  πόλης απ΄το σατανικό ροκ”, εμφανίζεται η Catherine-Zeta Jones.

Κατερίνα Καρά

Την πρώτη ταινία την είδε πριν πολλά χρόνια σε συνοικιακό σινεμά. Τραυματική εμπειρία... Επική η ταινία. Από τότε δηλώνει ανερυθριάστως ότι οι ταινίες (όπως και τα βιβλία) την έχουν πάρει κανονικά στο λαιμό τους. Πιστεύει ότι το σινεμά, όπως και η Τέχνη γενικώς, ΔΕΝ θα πεθάνει ποτέ, επειδή η τρισάθλια πραγματικότητα ειρωνεύεται χοντρά τις προθέσεις και τα όνειρά μας... Άρα κάπως πρέπει να αποδίδεται δικαιοσύνη.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *