Πρεμιέρα: Royal Affair στο Μέγαρο
Μια βασιλική πρεμιέρα στο Μέγαρο (H ταινία, η Ελληνίδα μάνα και το skype)
Τη Δευτέρα βρεθήκαμε στο Μέγαρο Μουσικής όπου παρευρεθήκαμε στην επίσημη πρεμιέρα του Royal Affair (En kongelig affære – Ο Έρωτας της Βασίλισσας). Η ταινία είναι μια από τις υποψήφιες ταινίες για όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας μιας που είναι προϊόν Δανίας. Η ταινία ήταν επίσης υποψήφια και για χρυσή σφαίρα σεναρίου, ενώ στο Φεστιβάλ Βερολίνου 2012 απέσπασε το βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου και το Βραβείο Σεναρίου. Πρόκειται για δανέζικη κυρίως παραγωγή πίσω από την οποία είναι εκτός από την Zentora Entertainment και ο Lars Von Trier. Έχει όμως και ελληνικό ενδιαφέρον, μιας που ο σκηνοθέτης της είναι ο Ελληνοδανός Nikolaj Arcel (από Ελληνίδα μητέρα), γνωστός από το Millenium ενώ υπογράφει και το σενάριο στο σουηδικό Κορίτσι με το Τατουάζ (Girl with the Dragon Tattoo) που έγινε αργότερα και χολιγουντιανό με τον Ντάνιελ Κρεγκ. Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Mads Mikkelsen, γνωστός από το περσινό Κυνήγι (Jagten – the Hunt) αλλά και χολιγουντιανές ταινίες, μεταξύ των οποίων τα Casino Royale, Clash of the Titans, King Arthur. Δίπλα του η Alicia Vikander (από το Άννα Καρένινα) και ο Mikkel Boe Følsgaard. Το soundtrack υπογράφει ο βραβευμένος με όσκαρ Gabriel Yared. H υπόθεση εμπνέεται από αληθινά γεγονότα (με ξέρετε δε μου αρέσει ο όρος “βασίζεται σε αληθινά γεγονότα” μετά από τις τελευταίες ταινίες, πόσω μάλλον για ταινία εποχής). Πρόκειται για τον έρωτα μιας νεαρής βασίλισσας, τον 18ο αιώνα, που παντρεύτηκε έναν ψυχικά διαταραγμένο βασιλιά, με τον γιατρό της αυλής. Δεν είναι όμως μόνο μια ερωτική ιστορία, καθώς έχει βάθος τόσο από πολιτικής απόψεως, με την περιγραφή της ανόδου του κινήματος του Διαφωτισμού, όσο και κοινωνιολογική ανάλυση από άποψη ψυχογραφήματος χαρακτήρων.
Η εκδήλωση:
Στην πρεμιέρα παρευρέθηκαν αρκετοί επίσημοι, ανάμεσα τους η υπουργός Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη, ο αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, Χριστόφορος Καπαρουνάκης, ο γενικός διευθυντής του OTE TV, Γιώργος Γαμπρίτσος και η γενική διευθύντρια προγράμματος του MTV Greece, Άλκηστις Μαραγκουδάκη.
Προσφωνήσεις:
Αρχικά μας καλωσόρισε ως συνήθως ο Κωνσταντίνος Πιπέρας ανακοινώνοντας μας την κυκλοφορία της ταινίας στις ελληνικές αίθουσες στις 21 Φεβρουαρίου και μας ανακοίνωσε ότι ο σκηνοθέτης δε μπορεί να είναι κοντά μας μιας που είναι με όλο το καστ στο Λος Άντζελες όπου θα μείνουν ως την Κυριακή για τη βραδιά των όσκαρ. Το λόγο πήρε η πρέσβειρα της Δανίας στην Ελλάδα, Μέττε Κνούτσεν που προσπάθησε αρχικά στα ελληνικά και στη συνέχεια στα αγγλικά να μας ευχαριστήσει και να μας πει πόσο περήφανη είναι για αυτή την ταινία που περιγράφει μια σημαντική περίοδο της δανέζικης ιστορίας προς τον φιλελευθερισμό και τη μείωση της επιρροής της αριστοκρατίας. Με τη σειρά της κάλεσε τη μητέρα του σκηνοθέτη να μας πει λίγα λόγια.
Η Ελληνίδα μάνα:
Μορφή της πρεμιέρας ήταν αδιαμφισβήτητα η μητέρα του σκηνοθέτη. Η κυρία Λίμπυ Τατά Αρσέλ είναι αναγνωρισμένη λέκτορας ψυχολογίας στη Δανία και ομότιμη καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης. Παρόλα αυτά μας κέρδισε με τη λιτή της παρουσία, τη συγκίνηση της και το χιούμορ της. Εξάλλου η βραδιά ανήκε στο γιο της. Έτσι στη σκηνή ανέβηκε μια παχουλή χαρωπή κυριούλα που ξεχείλιζε από χαρά και περηφάνια για το παιδί της.
Θα ήθελα να πω εκ μέρος του Νικολάι ότι είναι πάρα πολύ χαρούμενος που παρουσιάζεται η ταινία του στην Ελλάδα, μια χώρα που τη θεωρεί δεύτερη του χώρα μετά τη Δανία. Ο Νικολάι είχε από μικρός την τάση να δημιουργεί ιστορίες, σενάρια και ταινίες. Όταν ήταν δέκα χρονών σκηνοθέτησε μια μικρή ταινία με τίτλο η “Πολιτεία των Άστρων” με ηθοποιούς όλη του την οικογένεια και λίγους γείτονες. Αργότερα στο Γυμνάσιο ηθοποιοί ήταν οι συμμαθητές του και η αδερφή του, η οποία τώρα είναι ηθοποιός. Από μικρός ήξερε πως να διευθύνει μια ομάδα να δημιουργεί ένα κλίμα συνεργασίας ώστε η ομάδα να ακολουθεί το σενάριο του και τη σκηνοθεσία της ηθοποιίας.
Ο Νικολάι είναι πολύ συνδεδεμένος με την Πέτρα Λέσβου, όπου έχουμε το εξοχικό μας και έχει αναμνήσεις καλοκαιριών με γιαγιάδες, παππού, θείες, θείους, ξαδέλφια. Στην Πέτρα γύρισε και την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, με την οποία έδωσε εξετάσεις για την κινηματογραφική σχολή της Δανίας. Η Πέτρα Λέσβου αποτέλεσε και αποτελεί για τον Νικολάι ένα ασφαλές καταφύγιο και είναι ένας τόπος για τον οποίο αισθάνεται πάντα μεγάλη νοσταλγία. Δεν νομίζω ότι πρέπει να πω περισσότερα για τρεις λόγους: πρώτον γιατί σύντομα θα μιλήσει ο ίδιος ο Νικολάι μέσω Skype, δεύτερον γιατί θα ακολουθήσει η ταινία του -και όλοι οι δημιουργοί θέλουν να μιλήσουν μέσα από το έργο τους- και τρίτον γιατί είμαι η μαμά του και καθώς ξέρετε οι μαμάδες έχουν την τάση να λένε πράγματα που ενοχλούν τα παιδιά τους, πόσω μάλλον που είμαι Ελληνίδα μαμά, γι’ αυτό ακόμα πιο ενοχλητική. Θα έλεγα παραδείγματος χάριν ότι όλοι στην Δανία θέλουν να δουλεύουν μαζί του γιατί ξέρει τι θέλει και είναι πολύ φιλικός, και, και, και… Γι’ αυτό θα σταματήσω και δεν θα πω περισσότερα.
H πρωτοτυπία του Skype:
Μιας που για τη βραδιά των βραβείων ο σκηνοθέτης με τους συνεργάτες του βρίσκεται στο Λος Άντζελες αναγκαστικά δε μπορούσε να παρευρεθεί. Η έκπληξη όμως ήταν ότι συνδεθήκαμε μαζί του μέσω skype. Η τεχνολογία απλοποιεί τη ζωή μας και μια σύνδεση με skype είναι τουλάχιστον πρωτότυπη. Το κακό είναι ότι με τη διαφορά της ώρας πρέπει να τον ξυπνήσαμε τον άνθρωπο! Παρόλα αυτά ήταν αρκετά ευδιάθετος και προσπάθησε όπου μπορούσε να μας μιλάει ελληνικά. Αν κάτι μου άρεσε ήταν ότι ήταν απλός και θετικός άνθρωπος. Την μίνι συζήτηση ανέλαβε ο Γιώργος Σατσίδης του ελληνικού Mtv:
Νικολάι: Καλησπέρα σας! Γεια σου μαμά! Τι κάνεις; Και θέλω να πω “γεια σου” στην οικογένεια, ξέρω ότι κάποιοι είναι εκεί και θέλω να πω γεια σε όλους.
Γ.Σ.: Θα σου κάνουμε κάποιες ερωτήσεις από το κοινό και από τους δημοσιογράφους και θα θέλαμε να μιλήσεις στα ελληνικά.
Νικολάι: Δυστυχώς, το βρίσκω αυτό πολύ δύσκολο, γιατί αν και όπως είδατε μιλάω ελληνικά, δεν ξέρω πολλές λέξεις και δεν μπορώ να τις συνδέσω, ειδικά όταν πρόκειται να μιλήσω για το έργο μου.
Γ.Σ.: Πώς αισθάνθηκες με την υποψηφιότητα για Όσκαρ; Το περίμενες;
Νικολάι: Θα περάσω αμέσως στα αγγλικά (“…I will immediately switch to english” – γέλια). Έμεινα έκπληκτος από την επιτυχία του φιλμ. Δεν ήξερα τι θα συμβεί. Είναι μια πολύ διάσημη ιστορία στη Δανία και ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της. Όταν έκανα την ταινία, την έκανα για τους Δανούς και δεν σκέφτηκα ότι μπορεί να ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Νομίζω ότι όταν φτάσαμε στο Βερολίνο, τότε ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα ότι υπάρχει ένα πιο ευρύ κοινό για την ταινία. Από τότε η πορεία της ταινίας ήταν λίγο τρελή και πολύ ενδιαφέρουσα, με τις Χρυσές Σφαίρες, τα Όσκαρ και όλα αυτά. Αλλά σίγουρα δεν περίμενα ότι θα ήμασταν υποψήφιοι για Όσκαρ. Αυτό αποτελούσε έκπληξη για μένα.
Γ.Σ.: Πιστεύεις ότι θα πάρεις το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας;
Νικολάι: (στα ελληνικά) Δε νομίζω. Γιατί έχουμε το έργο του Χάνεκε, το Amour που το έχω δει και είναι πολύ ωραίο έργο και νομίζω ότι αυτός θα πάρει μάλλον το Όσκαρ.
Γ.Σ.: Χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να γυριστεί η ταινία. Ποιο ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι στο να γυρίσεις την ταινία;
Νικολάι: Η ερώτηση σας δίνει ουσιαστικά την απάντηση. Μου πήρε πέντε χρόνια να κάνω την ταινία. Ένα χρόνο διήρκεσε η έρευνα και η συγγραφή του σεναρίου και μετά προσπαθούσαμε να βρούμε τα χρήματα, μιας και η παραγωγή είναι πολύ ακριβή για τη Δανία. Περίμενα άλλα δύο χρόνια και δεν πίστευα ότι θα γυριζόταν τελικά η ταινία. Περίμενα και περίμενα να βρεθούν λεφτά. Επομένως το ποιο δύσκολο πράγμα ήταν αυτή η αναμονή: το να περιμένεις και να μην ξέρεις εάν τελικά η ταινία σου θα γίνει.
Γ.Σ.: Πώς εξηγείς την επιτυχία του δανέζικου κινηματογράφου, αλλά και της δανέζικης τηλεόρασης, σε ολόκληρο τον κόσμο;
Νικολάι: Μου κάνουν συχνά αυτήν την ερώτηση. Είναι πολύ δύσκολο να απαντήσω. Νομίζω ότι ο δανέζικος τρόπος να λες ιστορίες στο σινεμά είναι αρκετά απλός και αρκετά καλαίσθητος. Έχουμε έναν ξεκάθαρο τρόπο να λέμε ιστορίες. (Το σινεμά μας) αφορά τους ανθρώπους, αφορά το κοινό, αφορά συναισθήματα, ιστορίες της καρδιάς. Πιστεύω ότι με εξαίρεση το σινεμά του Λαρς Φον Τρίερ, το δανέζικο σινεμά δεν είναι arthouse. Οι περισσότεροι σκηνοθέτες είναι πιο mainstream, φτιάχνουν ταινίες που όλοι μπορούν να κατανοήσουν. Αυτός πιστεύω είναι ο σπουδαιότερος λόγος (της επιτυχίας του δανέζικου σινεμά).
Γ.Σ.: Υπάρχει κάποια ελληνική ιστορία που θα ήθελες να κάνεις ταινία;
Νικολάι: Ναι, μάλλον. Δεν το έχω σκεφτεί. Θα έλεγα πιθανότατα η Οδύσσεια ή κάτι από την μυθολογία, την οποία λατρεύω. Τρελλαινόμουν για την ιστορία του Θησέα και του Μινώταυρου και θα μου άρεσε να κάνω κάποια στιγμή μια τέτοια ταινία.Υπάρχουν κάνα-δυο ταινίες που ασχολούνται με αυτά τα θέματα, όπως το Clash of the Titans, το οποίο όμως δεν μου άρεσε. Η μυθολογία είναι, πάντως, το θέμα με το οποίο θα ήθελα να ασχοληθώ κάποια στιγμή.
Γ.Σ.: Έχεις ένα μήνυμα για τους Έλληνες που είναι εδώ;
Νικολάι: Θα έλεγα ότι ελπίζω να καταλάβουν τη σημασία αυτής της ιστορίας. Παρ’ όλο που λαμβάνει χώρα στον 17ο αιώνα, περιγράφει θέματα που αφορούν το πώς είναι σήμερα ο κόσμος. Πλούσιοι και φτωχοί, ανισότητα, η ελευθερία του Τύπου… Όλα αυτά τα θέματα θίγονται στην ταινία και είναι θέματα που ακούμε στη σύγχρονη πολιτική. Νομίζω ότι είναι πολύ επίκαιρη ταινία. Επίσης, ελπίζω ότι θα την απολαύσετε γιατί είναι μια πολύ όμορφη ερωτική ιστορία. Λίγο τραγική, αλλά πολύ όμορφη. Είμαι περήφανος που θα παρουσιαστεί στην Ελλάδα και είμαι περήφανος που θα την δείτε όλοι εσείς και που θα την δει και η οικογένειά μου και απλά θέλω να πω: Ευχαριστώ πάρα πολύ και ελπίζω να έχετε ένα όμορφο βράδυ.
Γ.Σ.: Είναι αλήθεια ότι η πρωταγωνίστριά σου δεν γνώριζε καθόλου δανέζικα, αλλά την έπεισες να μάθει;
Νικολάι: Ναι, είναι από την Σουηδία και οι γλώσσες μοιάζουν, αλλά δεν γνώριζε δανέζικα και έπρεπε να μάθει πριν τα γυρίσματα.
Γ.Σ.: Έχεις κάποιο μήνυμα για τους Έλληνες που βιώνουν την κρίση αυτή την εποχή;
Νικολάι: Αγαπώ πάρα πολύ την Ελλάδα και όταν μαθαίνω όλα αυτά που γίνονται εκεί, στεναχωριέμαι. Σκέφτομαι: πώς γίνεται να συμβαίνει αυτό; Υπάρχει, όμως, και κάτι που με χαροποιεί. Το ελληνικό σινεμά είναι πιο δυνατό από ποτέ. Το συζητάνε παντού. Ακόμα και εδώ στο Λος Άντζελες (σ.σ. όπου βρίσκεται για τα Όσκαρ) μιλάνε για αυτό. Υπάρχει αυτό το νέο κύμα ταινιών. Είναι ευχάριστο να βλέπεις ότι η τέχνη παραμένει δυνατή παρά τις δυσκολίες.
Γ.Σ.: Ευχαριστούμε πολύ. Καλή επιτυχία, μακάρι να πάρεις το Όσκαρ.
Νικολάι: Θα δούμε.
Η εκδήλωση έκλεισε αναμενόμενα με κοκτέιλ πάρτι και φαγοπότι.
