ΜΗΧΑΝΗ ΠΡΟΒΟΛΗΣΣαββατιάτικες Προβολές

Σαββατιάτικες προβολές: The Alfred Hitchcock Hour – Annabel (1962)

Το έργο της Πατρίσια Χάισμιθ είναι ιδιαίτερα γοητευτικό για τους σκηνοθέτες που σπεύδουν να μεταφέρουν το μυστήριο και τον κοσμοπολιτισμό της στο σινεμά. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι, φυσικά, τα Δύο Πρόσωπα του Ιανουαρίου του Χοσεΐν Αμινί, ενώ ο Τοντ Χάινς ετοιμάζει το ομοφυλοφιλικό νουάρ Carol με τις Κέιτ Μπλάνσετ και Ρούνεϊ Μάρα.

Η σχέση των έργων της με το σινεμά έχει παράγει πολλές ενδιαφέρουσες ταινίες. Ο Άγνωστος του Εξπρές (Strangers on a train) του Χίτσκοκ γυρίστηκε λίγο μετά την κυκλοφορία του βιβλίου, ενώ η Χάισμιθ υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητή και στους γάλλους δημιουργούς. Στο Γυμνοί στον Ήλιο (1960) του Ρενέ Κλεμάν συναντάμε τον Τομ Ρίπλεϊ, έναν ήρωα που έχουμε δει αρκετές φορές στη μεγάλη οθόνη (στον Αμερικανό Φίλο του Βιμ Βέντερς, στον Ταλαντούχο Κύριο Ρίπλεϊ του Άντονι Μινγκέλα).

Το 1977 ο Κλοντ Μιλέρ μεταφέρει στο σινεμά το This Sweet Sickness (Dites-lui que je l’aime), ενώ δέκα χρόνια αργότερα, ο Κλοντ Σαμπρόλ μεταφέρει στο σινεμά την Κραυγή της Κουκουβάγιας.

Με την υπόθεση του βιβλίου «Αυτή η γλυκιά αρρώστια» καταπιάνεται και ένα επεισόδιο της σειράς The Alfred Hitchcock Hour, με τίτλο Annabel , όπου ένας νεαρός έχει διπλή ταυτότητα: ως ντροπαλός Ντέιβιντ τις καθημερινές και ως γεμάτος αυτοπεποίθηση Γουίλιαμ τα Σαββατοκύριακα. Ο Γουίλιαμ θεωρεί ότι έχει βρει την τέλεια γυναίκα: την πρώην σύντροφό του Άνναμπελ, η οποία είναι παντρεμένη και περιμένει παιδί. Σε ένα ειδυλιακό τοπίο το όνειρο γίνεται εφιάλτης.

Το επεισόδιο προβλήθηκε το 1962 (δύο χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου) και το σενάριο έχει γράψει ο Ρόμπερτ Μπλοχ (σεναριογράφος του Ψυχώ). Στο επεισόδιο (το έβδομο της πρώτης σεζόν) πρωταγωνιστούν οι Ντιν Στόκγουελ, Σούζαν Όλιβερ, Κάθλιν Νόλαν.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *