Stan & Ollie: Η πραγματική ιστορία του «Χοντρού – Λιγνού»

Υπήρξαν από τους χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της χολιγουντιανής κωμωδίας. Ο Χοντρός και ο Λιγνός με τις απίθανες περιπέτειές τους χαρίζουν μέχρι σήμερα χαμόγελα σε εκατομμύρια θεατές. Η ταινία «Χοντρός και Λιγνός» που βγαίνει στις αίθουσες την Πέμπτη αφηγείται μια άγνωστη στιγμή της ιστορίας του.

Στο κοινό πρωτοσυστήθηκαν τη δεκαετία του 1920, όταν ο παραγωγός Χαλ Ρόουτς σκέφτηκε ότι θα ήταν καλή ιδέα να ενώσουν τις δυνάμεις τους ένας λεπτός Άγγλος και ένας ολίγον τι παχύτερος Αμερικανός. Το δίδυμο θα γινόταν γνωστό ως Λόρελ και Χάρντι (ή Χοντρός και Λιγνός στην περίπτωσή μας με τον Σταν Λόρελ να ερμηνεύει τον λεπτό και τον Όλιβερ Χάρντι τον χοντρό) και η συνεργασία τους θα οδηγούσε σε δεκάδες ταινίες, επιτυχημένες θεατρικές περιοδείες και θα έγραφε το όνομά τους με χρυσά γράμματα στην ιστορία του παγκόσμιου σινεμά.

Οι ταινίες τους προβάλλονται ακόμα και σήμερα σε επανάληψη και μερικές παραμένουν κλασικές -όπως το Babes in Toyland του 1934. Το μονίμως εκνευρισμένο ύφος του Χάρντι με το απορημένο βλέμμα του Λόρελ θα οδηγούσε κατά χιλιάδες τους θεατές στις αίθουσες, κάνοντας το δίδυμο ένα από τα πιο επιτυχημένα κωμικά δίδυμα στην ιστορία του αμερικανικού σινεμά.

Ο Σταν Λόρελ, ο οποίος θεωρείται το «μυαλό» πίσω από το δίδυμο, καθώς έγραφε ο ίδιος πολλά από τα σκετς τους και είχε άποψη για την σκηνοθεσία των ταινιών, είχε εργαστεί επί χρόνια στο βοντβίλ και υπήρξε για ένα φεγγάρι αντικαταστάτης του Τσάρλι Τσάπλιν. Ο Χάρντι ήταν γιος πολιτικού στην Ατλάντα και είχε, μάλιστα, σπουδάσει νομική στο Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια πριν αποφασίσει να ασχοληθεί με το θέαμα και συγκεκριμένα με το τραγούδι.

Οι πρώτες κοινές ταινίες 

H πρώτη τους κοινή εμφάνιση ήταν το 1921 με την ταινία The Lucky Dog. Εκεί δεν εμφανίζονται ως το γνωστό κωμικό δίδυμο, αλλά ο Χάρντι παίζει τον ρόλο ενός ληστή και ο Λόρελ τον ρόλο ενός άνδρα που συναντά και γίνεται φίλος με έναν σκύλο. Η συνεργασία τους υπήρξε… έμπνευση του Χαλ Ρόουτς που αργότερα θα ερχόταν σε σύγκρουση με τον Λόρελ.

Το 1927 γυρίζεται η ταινία Duck Soup (δεν θα πρέπει να τη συγχέουμε με την κλασική ταινία των αδελφών Μαρξ του 1933). Η ταινία θεωρείτο χαμένη επί χρόνια, αλλά βρέθηκε και μπορείτε να τη δείτε παρακάτω:

Ακολούθησαν δεκάδες μικρού μήκους ταινίες και γρήγορα το δίδυμο πέρασε από τον βωβό στον ομιλούντα κινηματογράφο και μάλιστα με επιτυχία σπάνια για τους μεγάλους σταρ του βωβού εκείνη την εποχή. Οι Λόρελ και Χάρντι απέδειξαν ότι τα αστεία τους λειτουργούσαν και με λόγια. Δεκάδες μικρού μήκους, αλλά και μεγάλου μήκους ταινίες ακολούθησαν, με ορισμένες στιγμές να παραμένουν κλασικές (και να αναφέρονται με διάφορους τρόπους και στην ταινία Χοντρός και Λιγνός): στο The Music Box του 1932 που κέρδισε και Όσκαρ οι δύο κωμικοί επιχειρούν να ανεβάσουν ένα πιάνο σε κάτι σκάλες, ενώ στο County Hospital ο Λόρελ πηγαίνει να επισκεφθεί τον Χάρντι στο νοσοκομείο με την ατάκα «Σφιχτά αυγά και ξηροί καρποί!» να μένει κλασική στη φιλμογραφία τους.

Ανάγκη για γέλιο στην Αμερική του Κραχ

Σε μία Αμερική που είχε μόλις βγει από το οικονομικό Κραχ, ο κόσμος είχε ανάγκη να γελάσει, αναφέρει ο Σάιμον Λούβις, συγγραφέας του βιβλίου Stan and Ollie: The Roots of Comedy: The Double Life of Laurel and Hardy. «(Στις ταινίες των Λόρελ και Χάρντι) βλέπουμε δύο αλήτες που γυρνούν από δω και από εκεί. Έρχονται από το πουθενά. Δεν έχουν χρήματα. Προσπαθούν πάντα να κάνουν το σωστό, αλλά καταλήγουν να τα κάνουν θάλασσα. Παίρνουν αυτή την αποτυχία και τη μετατρέπουν σε κάτι που μπορεί να σε κάνει να γελάσεις». Έκαναν, δηλαδή, κάτι αντίστοιχο με τον Τσάρλι Τσάπλιν, αλλά ενώ ο Σαρλό έβγαζε γέλιο κυρίως από τις καταστάσεις, μεγάλο μέρος της κωμικής επιτυχίας των Λόρελ και Χάρντι οφείλεται στη μεταξύ τους χημεία και σχέση.

Αυτή τη χημεία εξερευνά η ταινία Χοντρός και Λιγνός που δεν επικεντρώνεται στα χρόνια της μεγάλης τους επιτυχίας, αλλά στην θεατρική περιοδεία τους στη Βρετανία, σε μια περίοδο που και οι δύο χρειάζονταν απεγνωσμένα χρήματα (φαίνεται ότι ήταν μονίμως άφραγκοι καθώς καλούνταν να πληρώσουν μεγάλα ποσά διατροφής σε πρώην συζύγους). Μετά το Babes in Toyland, ο παραγωγός Χαλ Ρόουτς και ο Λόρελ δεν είχαν και τις καλύτερες σχέσεις κυρίως εξαιτίας της επιθυμίας του δεύτερου να έχει περισσότερη δημιουργική ελευθερία όσον αφορά τις ταινίες. O Ρόουτς δεν ήθελε να δώσει στο δίδυμο τον δημιουργικό και οικονομικό έλεγχο που είχε στις ταινίες του ο Τσάπλιν και είχε βρει και ένα άλλο κόλπο: είχε σκεφτεί να βάλει τα συμβόλαια των Λόρελ και Χάρντι να λήγουν με έξι μήνες διαφορά, εμποδίζοντάς τους να διαπραγματευτούν ως δίδυμο. Στην ταινία Σταν και Όλι, ο Λόρελ φαίνεται ιδιαίτερα πληγωμένος από το γεγονός ότι ο Χάρντι -ο οποίος είχε ακόμα συμβόλαιο με τον Ρόουτς- αναγκάστηκε να συνεργαστεί με άλλο ηθοποιό, την ώρα που ο Λόρελ αναζητούσε νέα στέγη για το δίδυμο.

Η «Δύση» της καριέρας τους

Μετά το 1938, η καριέρα τους βρίσκεται σε πτώση αν και συνεχίζουν να γυρίζουν ταινίες. Το κοινό προτιμά άλλα κωμικά δίδυμα (όπως τους Άμποτ και Κοστέλο). Συνολικά, από το 1921 έως το 1931 οι Λόρελ και Χάρντι γυρίζουν 106 (!) ταινίες. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και ενώ προσπαθούν να βρουν παραγωγό για να γυρίσουν μια ταινία με τον Ρομπέν των Δασών, οι Λόρελ και Χάρντι αποφασίζουν να κάνουν μια περιοδεία στα θέατρα της Βρετανίας. Η περιοδεία δεν ξεκινά με επιτυχία, αλλά καταλήγει σε θρίαμβο, με το δίδυμο να φτάνει στην Ιρλανδία όπου οι καμπάνες παίζουν το διάσημο μουσικό θέμα του Χοντρού – Λιγνού, το Dance of the Cuckoos.

Η επιβαρυμένη υγεία του Χάρντι θα εμποδίσει το δίδυμο από το να συνεχίσει τη συνεργασία του. Τελευταία τους κινηματογραφική συνεργασία ήταν το Atoll K του 1951, μια παραγωγή που αντιμετώπισε πολλά προβλήματα, τόσο εξαιτίας της κατάστασης της υγείας των Λόρελ και Χάρντι. Η χήρα του Λόρελ, Ίντα, δήλωσε στον βιογράφο του ότι τα γυρίσματα επρόκειτο να διαρκέσουν 12 ημέρες και διήρκεσαν 12 μήνες. Αυτή ήταν η τελευταία εμφάνιση και για τους δύο. Ο Χάρντι πέθανε μερικά χρόνια αργότερα και ο Λόρελ δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά στο σινεμά, παρά τις προτάσεις που δέχθηκε (μεταξύ άλλων για μια εμφάνιση στο It’s a Mad, Mad, Mad, Mad World του 1963).

Απέσπασε τιμητικό βραβείο Όσκαρ και λέγεται ότι συνέχισε να γράφει κωμικά σκετς για το διάσημο δίδυμο, αν και ο Χάρντι είχε πλέον πεθάνει. Ο Λόρελ είχε, μάλιστα, βάλει το τηλέφωνό του στον τηλεφωνικό κατάλογο και οι θαυμαστές του (αλλά και πολλοί διάσημοι κωμικοί όπως ο Ντικ Βαν Ντάικ) μπορούσαν να τον καλέσουν και να του μιλήσουν. Εάν ζούσε σήμερα, σίγουρα το τηλέφωνό του δεν θα σταματούσε να χτυπά, καθώς νέες γενιές σινεφίλ ανακαλύπτουν το γέλιο μέσα από τις ταινίες του Χοντρού και του Λιγνού.

• H ταινία «Χοντρός και Λιγνός» κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Πέμπτη 24 Ιανουρίου, σε διανομή Tanweer.