Star Wars, 40 χρόνια σε έναν μακρινό γαλαξία

Σε ένα επεισόδιο του Big Bang Theory, οι nerds-φίλοι του Σέλντον Κούπερ του λένε να ακυρώσει τις δουλειές του γιατί το Σαββατοκύριακο έχει «μαραθώνιο StarWars». «Ταινίες ή βιντεοπαιχνίδια; Όχι επιτραπέζιο; Ή παιχνίδια ανταλλαγής καρτών; Ή Lego; Ή μεταμφίεση; Ή κόμικ; Ή διάβασμα των βιβλίων; ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ!» λέει εκείνος.

Με αφορμή τα 40 χρόνια από την «γέννηση» του Star Wars, οι Cinεπιβάτες αποτίουν έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε μια από τις σπουδαιότερες ταινίες όλων των εποχών.

Για να καταλάβει κανείς τι ακριβώς σημαίνει Star Wars και γιατί ορισμένοι (όχι και τόσο) τρελοί έχουνε κάνει κλαμπ, βλέπουν τις ταινίες κάθε λίγο και λιγάκι, έχουν ηρωοποιήσει τον Λουκ Σκαϊγουόκερ και έχουν ακόμα φαντασιώσεις με την πριγκίπισσα Λέια (για να μην αναφέρουμε που ονομάζουν έτσι τα παιδιά τους), πρέπει να γυρίσει 40 χρόνια πίσω. Και συγκεκριμένα στο 1977.

Τη χρονιά εκείνη, ο νεαρός σκηνοθέτης Τζορτζ Λούκας θα έφτιαχνε μια μικρή ταινία επιστημονικής φαντασίας. Η οποία θα άλλαζε για πάντα την ιστορία του κινηματογράφου.

Ο Τζορτζ Λούκας άρχισε να γράφει το αστρικό του έπος την ώρα που η προηγούμενη ταινία του American Graffiti (ένα νεανικό δράμα) ετοιμαζόταν να βγει στις αίθουσες. Φαίνεται ότι δεν είχε και πολύ μεγάλες προσδοκίες. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι πριν την πρεμιέρα του Πολέμου των Άστρων είχε πάρει κάποιες μέρες άδεια για να ξεκουραστεί. Επιστρέφοντας στη Νέα Υόρκη, βλέπει πλήθος κόσμου συγκεντρωμένο σε κεντρικό σημείο της πόλης. «Τι συμβαίνει;» ρωτά. «Να, εδώ σε αυτή την αίθουσα παίζουν μια καινούρια ταινία, το Star Wars» του απαντούν. Και κάπως έτσι (λέγεται ότι) γράφτηκε κινηματογραφική ιστορία.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Τζορτζ Λούκας είναι ο γεννήτορας του μπλοκμπάστερ όπως το ξέρουμε σήμερα. Μετά την εμπειρία του American Graffiti, ο Λούκας αρνείται να παραχωρήσει τον έλεγχο της ταινίας του σε οποιονδήποτε άλλον. Γράφει ο ίδιος το σενάριο, κάνει την παραγωγή, δημιουργεί τη δική του εταιρεία οπτικών εφέ (την Industrial Light& Magic), ενώ βάζει τον εξής όρο στο συμβόλαιο: ο Λούκας θα κατέχει τα εμπορικά δικαιώματα από τις πωλήσεις προϊόντων που σχετίζονται με την ταινία (παιχνίδια, ρούχα κ.λπ.), καθώς και για τη χρήση της ταινίας. Ποιος –εκτός ίσως από τον Λούκας- θα ψυλλιαζόταν ότι κάπως έτσι γεννιούνται οι κινηματογραφικοί θρύλοι;

Ο Λούκας ξεκίνησε να κάνει μια ταινία για παιδιά ηλικίας 8 και 9 ετών. Στην πορεία κατάφερε να μαγέψει και το ενήλικο κοινό, προσφέροντάς του έναν παραμυθένιο κόσμο που ο σκληρός ρεαλισμός των σκηνοθετών της δεκαετίας του 1970 (το σινεμά του Κόπολα ή του Σκορσέζε για παράδειγμα) δεν είχε αφήσει χώρο να αναπτυχθεί. Συνδυάζοντας στοιχεία από τις ιστορίες των ιπποτών και τους μύθους των ηρώων, με την εποχή του διαστήματος, ο Λούκας συνδυάζει διάφορες θεωρίες, φτιάχνοντας το δικό του «ποπ διαστημικό έπος»: οι Τζεντάι βασίζονται στις αρχές των σαμανιστικών λατρειών της κεντρικής Αμερικής, η Αυτοκρατορία θυμίζει κάτι από το σύμπαν του Τζορτζ Όργουελ, ο C-3PO μοιάζει με την γυναικεία μορφή-ρομπότ στο Μετρόπολις του Φριτς Λανγκ. Και όμως. Ο Λούκας παίρνει όλες αυτές τις αναφορές και τις κάνει δικές του, κατασκευάζοντας μια ταινία απολαυστική τεχνικά και σεναριακά.

Το σύμπαν του Πολέμου των Άστρων περιλαμβάνει μια ιστορία που μοιάζει παλιά όσο και η ιστορία του σύμπαντος: οι δυνάμεις του Κακού (στην πρώτη ταινία τις εκπροσωπούν οι Μοφ Τάρκιν και Νταρθ Βέιντερ) έρχονται αντιμέτωπες με τους Ιππότες Τζεντάι (στις τάξεις των οποίων ανήκε και ο Βέιντερ). Τις δυνάμεις του Καλού εκπροσωπούν η πριγκίπισσα Λέια, ο Λουκ Σκάιγουόκερ, ο Χαν Σόλο και ο Τζεντάι Όμπι Ουάν Κενόμπι που με τη βοήθεια του R2-D2, του C-3POκαι μια ομάδα επαναστατών αντιστέκονται στην παλαιά Αυτοκρατορία και επιχειρούν να καταστρέψουν το τρομερό διαστημόπλοιο το «Άστρο του Θανάτου». Και όλα αυτά καλούμενοι να διαχειριστούν τη «Δύναμη», την ενέργεια που διέπει το σύμπαν και την οποία οι Τζεντάι έχουν μάθει να χειρίζονται.

«Ένας συνδυασμός παρελθόντος και μέλλοντος, γουέστερν και οδύσσειας του διαστήματος, μύθου και ενός ονειρικού κόσμου, ο Πόλεμος των Άστρων μπορεί να γίνει η πιο διαχρονική απόδραση από την πραγματικότητα που έγινε ποτέ» έγραψε η εφημερίδα Sacramento Bee.

Τριάντα πέντε χρόνια μετά, δύο συνέχειες (Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται και η Επιστροφή των Τζεντάι), αρκετά βραβεία Όσκαρ και εκατομμύρια δολάρια στο box office, δεκάδες βιβλία και κόμικ, παιχνίδια (κλασικά και σε μορφή βίντεο), ένα χρυσοφόρο «deal» για την Disney που αγόρασε τα δικαιώματα του franchise, πολλές ακόμα ταινίες Star Wars -και άλλες τόσες που αναμένεται να βλέπουμε από δω και πέρα στη μεγάλη οθόνη-, ένα ποπ φαινόμενο, το σύμπαν του Star Wars εξακολουθεί να μας ταξιδεύει. Σε έναν γαλαξία, πολύ πολύ μακριά.