Πρώτη άποψη για το The Strain του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο

Η νέα πολυαναμενόμενη σειρά The Strain, σε παραγωγή και ιδέα Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο, έκανε πρεμιέρα προχτές στις ΗΠΑ (και χτες στην Ελλάδα). Οι Cinεπιβάτες την είδαν και σας μεταφέρουν την άποψή τους.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Τι αφορά το The Strain; Η σειρά βασίζεται στο βιβλίο του Ντελ Τόρο και του Τσακ Χόγκαν και εκτυλίσσεται στη Νέα Υόρκη, η οποία πλήττεται από έναν ιό που μετατρέπει τους ανθρώπους σε βαμπίρ. Αφηγείται την ιστορία του Dr Ephraim Goodweather (Corey Stoll). Ως επί κεφαλής του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων στη Νέα Υόρκη ο Eph και η ομάδα του, καλούνται να ερευνήσουν μια μυστηριώδη επιδημία, που μόλις έχει ξεσπάσει και φέρει όλα τα χαρακτηριστικά ενός αρχαίου είδους βαμπίρ. Καθώς η επιδημία εξαπλώνεται, η ομάδα του Κέντρου Ελέγχου, αλλά και απλοί κάτοικοι της Νέας Υόρκης, πολεμούν για την τύχη της ανθρωπότητας.

Οι Χόγκαν και Ντελ Τόρο έγραψαν και το σενάριο του πιλότου, ενώ ο Ντελ Τόρο τον σκηνοθέτησε κιόλας.

To The Strain ακολουθεί όλες τις συμβάσεις μίας σειράς τρόμου. Αυτό είναι και το πρόβλημά της. Είναι τόσο by the book που καταλήγει να μη σε τρομάζει, να γίνεται αναμενόμενη και όλο αυτό να το έχεις κάπου ξαναδεί (και μπορώ να σας πω και που: στο πρόσφατο Helix). Από τα οικογενειακά προβλήματα του επικεφαλής επιδημιολόγου, μέχρι το ακίνητο χέρι που ξέρεις ότι θα κουνηθεί και από εκεί στον γέρο σοφό που τον περνάνε όλοι για τρελό και στον πλούσιο που μηχανεύεται την καταστροφή του κόσμου, το The Strain μπορεί να είναι αξιοπρεπής σειρά, αλλά της λείπει ένα βασικό πράγμα: η φρεσκάδα.

Ένα από τα αρνητικά ήταν και η σκηνοθεσία του πρώτου επεισοδίου. Ο Ντελ Τόρο είναι καλός σκηνοθέτης, είναι γνωστό αυτό, αλλά είτε του έχουν πέσει πολλά μαζεμένα αυτό το διάστημα, είτε επειδή είναι γκεστ σκηνοθέτης δεν ήθελε να αφήσει κάποια συγκεκριμένη σκηνοθετική σφραγίδα (δεν είναι Φίντσερ που ξεκίνησε το House of Cards και από τότε όλοι σκηνοθετούν με τον ίδιο τρόπο). Ο Ντελ Τόρο φαίνεται να «ξεχνά» το στοιχείο της έκπληξης. Μένει λίγα παραπάνω δευτερόλεπτα σε ένα πλάνο που ξέρεις ότι σε λίγο θα μετατραπεί σε κάτι απειλητικό. Κι έτσι χάνει ολόκληρη την απειλή του. Όσα είναι να επιτεθούν θα επιτεθούν, όσα είναι να ζωντανέψουν θα ζωντανέψουν τη στιγμή ακριβώς που τα περιμένεις.

Μεγάλο βαθμό «ευθύνης» για την άποψή μου για το Strain φέρει και το Helix. Για τον πολύ απλό λόγο ότι το Helix είναι ένα (πολύ) καλύτερο Strain. Οι ομοιότητες είναι κάτι παραπάνω από φανερές.

Ας τις δούμε αναλυτικά:

[checklist]

• Ένας ιός που μετατρέπει τους ανθρώπους σε κάτι ανάμεσα σε ζόμπι/βαμπίρ (για το Strain δεν έχουμε ακόμα καταλάβει)
• Ήρωας επιδημιολόγος με οικογενειακά προβλήματα
• Που έχει/είχε μια σχέση με τη βοηθό του
• Μάτια που αλλάζουν και από ανθρώπινα γίνονται «εξωγήινα»
• Μία «φυλή» διαφορετικών πλασμάτων που θέλει να εγκαθιδρύσει τη δική της τάξη πραγμάτων

[/checklist]

Ακόμα και το να βλέπουμε τρομακτική σκηνή με τη συνοδεία ποπ μουσικής αντέγραψε το αθεόφοβο το Strain! Εντάξει, θα μπορούσε κανείς να πει ότι το βιβλίο των Ντελ Τόρο και Χόγκαν προϋπήρχε, οπότε ποιος αντέγραψε ποιον; Και πάλι μιλάμε μόνο για τον πιλότο της σειράς, καθώς στη συνέχεια τα πράγματα αναμένεται να διαφοροποιηθούν αρκετά από το Helix, η μεγάλη επιτυχία του οποίου υπήρξε το κλειστοφοβικό του περιβάλλον.

Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι βλέπουμε σοβαρούς ηθοποιούς. Ο Κόρεϊ Στολ, για παράδειγμα, αγαπημένος από το House of Cards (άτιμε, Φρανκ Άντεργουντ) αναλαμβάνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ και το Χόμπιτ-Σαμ -δηλαδή ο Σον Όστιν- έχει σημαντικό ρόλο (τουλάχιστον στον πιλότο). Αυτός που αποτελεί πραγματική απόλαυση (και τελικά από ό,τι καταλαβαίνουμε θα αναδειχθεί σε πρωταγωνιστή της ιστορίας, συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε παρελθόν και παρόν) είναι ο Ντέιβιντ Μπράντλεϊ που ερμηνεύει τον Άμπραχαμ Σετράκιαν. Ο Μπράντλεϊ είναι γνωστός για τον ρόλο του επιστάτη στις ταινίες του Χάρι Πότερ, αλλά και για το Game of Thrones.

Ακόμα και η σκηνή όπου βλέπουμε το πλάσμα σε δράση, περισσότερο αηδιαστική μου φάνηκε παρά τρομακτική.

Νομίζω ότι από το επόμενο επεισόδιο θα μπορέσουμε να καταλάβουμε πολλά περισσότερα. Να δούμε εάν θα είναι μία ένοχη απόλαυση ή μία… από τα ίδια.

• Διαβάστε την άποψή μας για το Helix