Θ.Νεοφώτιστος: Η συμμετοχή στη Βενετία ήταν όνειρο που έγινε πραγματικότητα

Λίγο πριν την πανελλήνια πρεμιέρα της ταινίας του Λεωφόρος Πατησίων -η οποία έχει ήδη κερδίσει δύο μεγάλα βραβεία σε ξένα Φεστιβάλ-, ο σκηνοθέτης Θανάσης Νεοφώτιστος μιλά στους Cinepivates για το Φεστιβάλ Βενετίας, την νέα του μικρού μήκους Sparkling Candles -που θα προβληθεί στην ίδια προβολή στο 59ο ΦΚΘ- και την μεγάλου μήκους ταινία που ετοιμάζει.

Διαβάστε την κριτική μας για την ταινία

– Πώς προέκυψε η «Λεωφόρος Πατησίων»;

Προέκυψε, όπως όλες μου οι ταινίες, συνειρμικά. Το πρώτο έναυσμα ήταν μια συνάντηση όταν ήμουν στη σχολή με κάποιο καθηγητή μου στο δρόμο. Εκεί παρατήρησα τους ρυθμούς που κινούμαστε στην πόλη και σκεφτόμουν πάνω στο πως βάζουμε προτεραιότητες στη ζωή. Στο πέρασμα του χρόνου μπήκε το θέμα γυναίκα, μητρότητα κτλ, πάλι εξαιτίας προσωπικών διεργασιών με σημαντική εννοείται την επιρροή των συνεργατών μου και των workshop στα οποία πήγε η ταινία. Κάπως έτσι αν μπορώ, απλουστευτικά, να περιγράψω μια διαδικασία που τη βιώνω ως πολύ περίπλοκη.

– Η ταινία αποτελεί ένα μονοπλάνο. Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισες στη διάρκεια των γυρισμάτων;

Το θέμα μονοπλάνο ήταν εξαρχής πολύ γοητευτικό και τρομακτικό ταυτόχρονα. Το πιο προκλητικό κομμάτι ήταν ότι το κάναμε την ώρα της δύσης και αυτό επέτρεπε μια προσπάθεια ανά ημέρα για δυο μέρες, με την πρώτη να λειτουργεί σαν πρόβα generale. Τα περιθώρια λάθους ήταν ελάχιστα, έως μηδενικά. Ευτυχώς βγήκε!

-Πρωταγωνίστρια της ταινίας είναι η Μαρίνα Συμέου. Πώς την επέλεξες;

Με τη Μαρίνα γνωριστήκαμε στο Berlinale Talents και η χημεία ήταν άμεση. Την εκτιμώ πάρα πολύ σαν ηθοποιό και είναι από τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους στο χώρο. Η επιλογή μου με δικαίωσε, είναι εξαιρετική.

-Η ταινία σου αναφέρεται στους διαφορετικούς ρόλους που καλείται να διαχειριστεί μια γυναίκα. Πώς προσέγγισες το θέμα αυτό;

Όπως σας είπα και πριν μέσα από προσωπικές διεργασίες. Είναι μια καθαρά βιωματική δουλειά. Είναι η ματιά μου πάνω σε αυτό το θέμα έχοντας δει πολλές γυναίκες, τη μητέρα μου, φίλες, γνωστές να παλεύουν με αυτούς τους ρόλους που λέτε.

-Η ταινία προβλήθηκε στο τμήμα Orizzonti του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Πώς αισθάνθηκες για αυτό;

Αισθάνομαι υπερήφανος και πολύ χαρούμενος. Είναι ένα ακόμα όνειρο μου που έγινε πραγματικότητα.

-Πριν από λίγους μήνες ανακοίνωσες ότι αποσύρεις την ταινία σου από το διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Δράμας λόγω του μεγάλου όγκου των ταινιών που προβάλλονται εκεί. Πώς οδηγήθηκες σε αυτή την απόφαση;

Ο κυριότερος λόγος ήταν αυτός που ανέφερα και στην ανακοίνωση. Θεωρώ ότι η επιλογή ταινιών που γίνεται στο διαγωνιστικό τμήμα της Δράμας έχει προβλήματα και αδικεί πρωτίστως το ίδιο το φεστιβάλ με την τόσο σημαντική ιστορία.

-Με τη Μαρίνα Συμέου συνεργάστηκες και στην επόμενη μικρού μήκους στο «Route-3», ταινία σε σενάριο δικό της και σκηνοθεσία δική σου. Μίλησέ μας λίγο για αυτή την ταινία.

Η ταινία έγινε στο πλαίσιο Sarajevo City of Film μέσω του Sarajevo Talents που είχαμε συμμετάσχει και οι δυο. Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία γιατί συνεργάστηκα πάλι με τη Μαρίνα ενώ ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία είναι ότι για τις ανάγκες των γυρισμάτων πήγα ενάμιση μήνα εκεί και τη γύρισα σε μια γλώσσα που δεν ήξερα  μεσυνεργάτες που μιλούσαν μέτρια Αγγλικά. Το χάρηκα πολύ και τώρα είμαστε στο στάδιο του post production.

-Παράλληλα βρίσκεσαι στο στάδιο της προετοιμασίας της πρώτης σου μεγάλου μήκους ταινίας. Τι μπορείς να μας πεις για αυτήν;

Έχω να σας πω ότι είμαι πολύ χαρούμενος γιατί «ο Πέτρος και ο Λύκος» (προσωρινός τίτλος) έχει κάνει ένα πολύ ενδιαφέρον ταξίδι από workshop (FFF, MFI, κλπ) και τώρα βρισκόμαστε με την παραγωγό μου, Ιωάννα Μπολομύτη, στο στάδιο της χρηματοδότησης (Media). Είναι ένα project που έχω αγαπήσει πολύ και ανυπομονώ πολύ!

– Πες μας για το νέο σου πρότζεκτ, Sparkling Candles που παρουσιάζεις στο πλαίσιο του Acrobatics με την Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών στη Θεσσαλονίκη;

Το sparkling candles είναι από αυτές τις πολύ ευχάριστες εκπλήξεις που προκύπτουν καμιά φορά όταν αναθέτουν σε κάποιον κάτι που δεν είχε σκοπό να κάνει και ψάχνει μέσα από τα ζητούμενα τις ανάθεσης να μιλήσει για κάτι που τον αφορά και βρίσκει να έχει νόημα. Έτσι λοιπόν εμένα μου ανέθεσε η Ελληνική Εταιρεία Σκηνοθετών να κάνω μια μικρού μήκους με θεματολογία Queer για τη σειρά Acrobatics που θα παρουσιαστεί στα πλαίσια του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης κι εγώ επέλεξα να κάνω αυτή την ταινία για μια ιδιαίτερη, καθόλου στερεοτυπικά κινηματογραφική, αλλά για μένα βαθιά ανθρώπινη, στιγμή στη ζωή ενός gay άντρα: τη στιγμή που προετοιμάζεται για σεξ με τον φίλο του προκειμένου να γιορτάσουν την επέτειο τους. Γίνανε όλα πολύ πηγαία και όμορφα και νομίζω τελικά βγήκε μια πολύ γλυκιά ταινία.