TV Κριτικές

the 100: Όταν το Hunger Games συναντά το Lost

The 100: Περισσότεροι από τους  «9» του Σέιν Ακερ, λιγότεροι από τους «300» του Ζακ Σνάιντερ

H νεανική σειρά επιστημονικής φαντασίας «οι 100» βασισμένη σε σειρά βιβλίων του Kass Morgan, ξεκίνησε φέτος να προβάλλεται πρώτη χρονιά από το τηλεοπτικό δίκτυο The CW Television Network. Πλέον έβγαλε στον αέρα πάνω από τα μισά πρώτα της επεισόδια, γεγονός που μας βοηθά να έχουμε μια ολοκληρωμένη άποψη για τη σειρά. Μέσα στον κυκεώνα των νέων σειρών-απογοητεύσεων, που κατεβάζουν νωρίς τα ρολά τους, το the 100  μένει κοντά στις προσδοκίες των θεατών και δείχνει να ανταμείβει όσους το εμπιστευτούν.

 Νέα αποίκηση… στη Γη του αύριο!

Το post-apocalyptic μελλοντολογικό έτος  που διαδραματίζεται το έργο βρίσκει όλη την ανθρωπότητα στο διάστημα, αφού η πυρηνική καταστροφή έχει κάνει τον πλανήτη μας μη κατοικήσιμο. Για να κυριολεκτούμε ο πλανήτης έχει γίνει αυτό που λέμε «γης μαδιάμ». Περνάνε 97 χρόνια από την εγκατάλειψη της γη και τα προβλήματα στη διαστημική βάση (που εύστοχα ονόμασαν Ark: Κιβωτός) έχουν γίνει αφόρητα. Το οξυγόνο και οι προμήθειες συνεχώς λιγοστεύουν και οι νόμοι για να διατηρήσουν τη συνέχεια του είδους και την ισορροπία έχουν γίνει υπερβολικά αυστηροί. Σε μια προσπάθεια να δοκιμάσουν εάν ο πλανήτης είναι βιώσιμος ξανά για τους ανθρώπους παίρνουν 100 νεαρά παιδιά, που ήταν φυλακισμένα για διάφορους λόγους, τα βάζουν σε ένα διαστημόπλοιο και τα ‘ξαποστέλνουν πίσω στη γη. Και ενώ η επικοινωνία των ‘πάνω’ με τους ‘κάτω’ χάνεται από την πτώση, τα νεαρά παιδιά ανακαλύπτουν ότι η γη έχει ιαθεί πλήρως και έχει μεταμορφωθεί ολοκληρωτικά σε Εδέμ. Ή μήπως τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι;

Φυσικά το the 100 είναι μια survival σειρά, αλλά έχει την πρωτοτυπία ότι παρακολουθεί νεαρά άτομα που ήταν χρόνια φυλακισμένα που αφήνονται για πρώτη φορά ελεύθερα σε ένα πλανήτη που κρύβει μυστήρια και κινδύνους όσο και πρωτόγνωρες για αυτούς απολαύσεις. Βλέπουμε σε στιγμές να παρασύρονται σε ανώριμες αποφάσεις λες και είναι σε έφηβοι σε κατασκήνωση που θέλουν να κάνουν ξέφρενα πάρτι. Άλλοτε δουλεύουν ομαδικά σαν καλοκουρδισμένη ποδοσφαιρική ομάδα. Όμως, το survival κομμάτι δεν περιορίζεται μόνο στη γη αλλά και στο διάστημα, όπου η Κιβωτός φαίνεται να έχει τα δικά της προβλήματα και το ρολόι της αντίστροφης μέτρησης να κυλά εις βάρος των επιβατών. Η ανάπτυξη σε δυο χωροδιαστάσεις, γη και διάστημα, όπου οι εξελίξεις κυλούν χωρίς να γνωρίζει η μια πλευρά τι κάνει η άλλη, αυξάνουν τόσο την αγωνία όσο και τη δραματικότητα.

Οι αναφορές στους Αγώνες Πείνας (Hunger Games) είναι από την αρχή έντονες. Τόσο το πειραγμένο φυσικό τοπίο με τα παραμορφωμένα ζώα, τις τοξικές καταιγίδες, τα πυρηνικά μανιτάρια και τις φωσφορίζουσες πεταλούδες, όσο και οι κλίκες των ατίθασων παιδιών που σχηματίζονται φέρνουν στη μνήμη όχι τόσο τις ταινίες, όσο τα βιβλία της Σούζαν Κόλινς. Oι 100 είναι ένα Hunger Games αλλά πολύ πιο ρεαλιστικό.

Τα πρώτα επεισόδια της σειράς θυμίζουν λίγο τη δημοφιλή παλαιότερη σειρά Lost – Οι Αγνοούμενοι. Τώρα που το λέμε έχει και τον Henry Ian Cusick (o Nτέσμοντ) σε ένα δεύτερο μέχρι στιγμής ρόλο (μάλλον έχουμε να περιμένουμε). Τελικά, και στο «στήσιμο» του σεναριακού μυστηρίου που ξεδιπλώνεται σιγά σιγά θυμίζει Lost αρκετά. Παρόλο που παρακολουθούμε ένα διαστημόπλοιο με 100 νεαρά παιδιά να πέφτει στη γη δεν ξεκαθαρίζονται οι βασικοί πρωταγωνιστές από τα πρώτα επεισόδια. Έτσι παρακολουθώντας από κοντά μια βασική ομάδα κρατά ένα μεγάλο ‘σάκο αναπληρωματικών’ για να τραβά ενίοτε δευτερεύοντες χαρακτήρες.

Ας δούμε ορισμένους από τους καλοσχηματισμένους νεαρούς χαρακτήρες:

Η πριγκίπισσα (Eliza Taylor):  Η  Clarke είναι η κύρια πρωταγωνίστρια. Με αυτή ξεκινά η σειρά και αυτή παρακολουθούμε συνέχεια μέχρι να φτάσουν στη γη. Είναι αλήθεια ότι μοιάζει ‘λίγη’ για να κρατήσει το ενδιαφέρον από μόνη της. Εμφανισιακά δεν την λες και θεά, ενώ είναι και κακομαθημένη, ισχυρογνώμων και λίγο σνομπ. Έχει και θέματα με τη μάνα της! Αφού και τα άλλα παιδιά την πήραν χαμπάρι και την φωνάζουν πειραχτικά ‘πριγκίπισσα’ ένα παρατσούκλι που μάλλον της έμεινε. Παρόλα αυτά η Κλάρκ έχει γνώσεις τόσο επιστημονικές όσο και ηγετικές που θα την κάνουν να ξεχωρίσει στην ομάδα και να αποκτήσει κύρος.

Ο ωραίος (Thomas McDonell): O Finn είναι ωραίος και το ξέρει. Εξοπλισμένος με ένα πρόσωπο που θυμίζει έντονα τον Τζόνι Ντεπ σε νεαρή ηλικία, είναι το alternative μαλλιαρό τυπάκι της σειράς. Ο Φιν είναι ψευτο-αλητάκος αλλά ταυτόχρονα καλόψυχος. Μεγάλα του όπλα η αυτοπεποίθηση του και το χαμόγελό του. Έχει έντονο χαρακτήρα για κεντρικός ήρωας αλλά νιώθει την άνεση να αφήσει μια κοπέλα να οδηγήσει όταν δει ότι η Clarke έχει τα προσόντα. Όπως είναι αναμενόμενο θα αποτελέσει το ερωτικό μήλον της έριδος.

Η ωραία (Marie Avgeropoulos): H Octavia είναι σίγουρα το επίκεντρο του ενδιαφέροντος του ανδρικού μέρους των τηλεθεατών. Η ελληνικής καταγωγής καναδή σταρλετ με συμμετοχές στα 50/50, PercyJackson είναι σαν να είναι αυτή η πρωταγωνίστρια! …Όχι επειδή είναι «δικιά μας» και πανέμορφη, αλλά έχει και τον ατίθασο χαρακτήρα και τα προσόντα να κλέψει την παράσταση. Ήδη έχει φανατικούς οπαδούς στο διαδίκτυο. Έχοντας ζήσει δύσκολα παιδικά χρόνια, που θα μας αποκαλύψει η σειρά σε ένα από τα πρώτα επεισόδια, η Οκτάβια είναι θηρίο ανήμερο. Προκλητική, τόσο στα λόγια όσο και στις πράξεις, τολμά πρώτη εκεί που οι άλλοι διστάζουν. Είναι μικρότερη αδερφή και το πουλέν του Μπέλαμι.

Ο ηγετικός (Bob Morley): Έπαιξε προηγούμενα, όπως και η Eliza Taylor (Clarke), στους Neighbors. Ο  Bellamy Blake υπερπροστατευτικός μεγάλος αδερφός της Οκτάβια, αποφάσισε να μπει στην αποστολή για να προσέχει την αδερφή του. Από την αρχή αυτοανακυρήσεται αρχηγός και φτιάχνει την ομάδα του από ακόλουθους. Μόλις πάρει γενικότερη αποδοχή αρχίζει να δίνει και διαταγές.  Ο προσανατολισμός του δείχνει να είναι κυρίως στρατιωτικός, μάλιστα «αμερικάνικου πρότυπου» ακόμα και σε σημεία που δε χρειάζεται. Φαίνεται σκληρός και αμείλικτος, έχει όμως γενναία ψυχή Έχει όμως και αυτός -όπως όλοι- πράγματα που κρύβει και αν βγουν στην επιφάνεια θα κληθεί να αντιμετωπίσει.

Ο γλυκούλης (Devon Bostick): γνωστός από τα Diary of a Wimpy Kid, Dead Before Dawn 3D, Saw IV&VI. Ο Jasper μπορεί να μην έχει τα φόντα για να είναι ένας από τους lead χαρακτήρες αλλά είναι αδιαμφισβήτητα ένας πολύ δυνατός support ρόλος. Μαζί με τον ασιάτη πολυτεχνίτη φίλο του, Monty, είναι οι Nerds της παρέας. Καλόψυχος, αστείος, αλλά άπειρος και αφελής είναι ένας ρεαλιστικός χαρακτήρας με τον οποίο μπορεί εύκολα να ταυτιστεί ένας μέσος θεατής. Όπως είναι αναμενόμενο, τα πράγματα για ένα χαρακτήρα σαν τον Τζάσπερ δεν θα είναι και τόσο εύκολα στην αφιλόξενη γη.

Mακάρι να ήταν τόσο ρεαλιστικό και το πρώτο Hunger Games
Ήταν ανάγκη τώρα στο καταφύγιο να έχει μείνει η αμερικάνικη σημαία;

 WoW: Και λέγαμε για το Doctor Who. Μόλις ανακάλυψα ότι η σειρά General Hospital (στην οποία έκανε ένα πέρασμα η Lindsey Morgan που παίζει την Raven) ξεκίνησε από το 1963 και συνεχίζεται ως και σήμερα! Νομίζω πρέπει μια καλή σειρά να τελειώνει μόνο όταν δε ζει πλέον κανένας τηλεθεατής που να έχει δει το πρώτο της επεισόδιο. Μόνο τότε.

Πολλά υποσχόμενη νέα σειρά και όλα δείχνουν ότι τα καλύτερα έπονται.
Για να δούμε.

Αντώνης Γκούμας

Θα μπορούσε να ζήσει εξίσου ευχάριστα στη Μέση Γη όσο στη Metropolis, από τα πιο ρεαλιστικά πλάνα στα πιο σουρεαλιστικά συννεφάκια. Μπαίνοντας στις αίθουσες παθιάζεται αμετανόητα κάθε φορά που σβήνουν τα φώτα. Στα Φεστιβάλ που καλύπτει αντί για τις πολυαναμενόμενες ταινίες προτιμά να ανακαλύπτει άγνωστα μικρά διαμαντάκια που ίσως να μην δούμε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες. Συνήθως καλοπροαίρετος, προσέξτε, όμως, όταν κραδαίνει το «τσεκούρι» του.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *