ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινεμά

Η Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά

Ένα άδειο ξενοδοχείο και μέσα σ’ αυτό κρυμμένος ένας άνθρωπος της τηλεόρασης, ο Αντώνης Παρασκευάς. Μια τηλεπερσόνα της πρωινής ζώνης, όπου είδε τα νούμερα τηλεθέασης της εκπομπής του να κατηφορίζουν και αποφάσισε να εξαφανιστεί προκειμένου να αναζωπυρωθεί το ενδιαφέρον γύρω από το όνομα του. Σκηνοθέτησε την απαγωγή του και θεώρησε εύκολη υπόθεση την απομόνωση. Το μυαλό του ανθρώπου όμως ακροβατεί σε μια εύθραυστη ισορροπία και τελικά ο Παρασκευάς πέφτει ο ίδιος στην παγίδα που έστησε στους άλλους. Παρακολουθώντας σαν θεατής reality show την ανταπόκριση στις εξελίξεις της εξαφάνισης του, οδηγείται στην παράνοια του «θέλω και άλλο!». Κι άλλη δημοσιότητα, και άλλα πρωτοσέλιδα (έστω και αν αυτό μεταφράζεται σε μικρές εικονίτσες στα δεξιά ή αριστερά – σίγουρα όχι στο κέντρο- των πρωτοσέλιδων) με θέμα την εξαφάνιση του Αντώνη Παρασκευά. Είναι διατεθειμένος να φτάσει, και θα φτάσει, στα άκρα προκειμένου να παραμένει το όνομά του «ζωντανό». Όσο για την επιστροφή του; Θα αργήσει όσο χρειαστεί, αρκεί να μην ξεχαστεί ο Αντώνης Παρασκευάς.

Μέσα από την «Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά» περνάνε όλα τα γεγονότα της ελληνικής τηλεοπτικής ιστορίας. Το πρώτο ιδιωτικό κανάλι, το ευρώ, τα καλλιστεία, η πρωινή ζώνη, η Eurovision ακόμα και οι τηλεοπτικές εγκυμοσύνες. Στο δεύτερο μισό της ταινίας ακολουθούμε τον Παρασκευά στο δρόμο προς την παράνοια λόγω της δίψας του για δημοσιότητα. Η κλοπή ενός πορτοφολιού μέσα σε μια εκκλησία, το πέρασμα ενός αγνοούμενου δίπλα από αστυνομικούς που πίνουν ανέμελοι τον καφέ τους σ’ ένα καφενείο, η εύκολη όμως αναγνώρισή του από έναν αγρότη, είναι μικρά σχόλια για την ελληνική πραγματικότητα που «ακούγονται» στην ταινία.

Η Ελίνα Ψύκου σκηνοθετεί την πρώτη της ταινία μεγάλου μήκους, σε σενάριο όπου έχει η ίδια την επιμέλεια (η ταινία βραβεύτηκε από την ένωση κριτικών Fipresci στο 54ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης). Η Ψύκου έχει δυνατή σκηνοθετική ματιά, με καλύτερες στιγμές της τις σκηνές στο ξενοδοχείο όπου μεταφέρουν την αίσθηση του εγκλωβισμού σ’ έναν τεράστιο άδειο χώρο, και αμφιλεγόμενες τις σκηνές των ακραίων αντιδράσεων του Παρασκευά εφ’ όσον έχει αφήσει πίσω του το ξενοδοχείο.

Πρωταγωνιστεί ο εξαιρετικός Χρήστος Στέργιογλου, ο οποίος βραβεύτηκε για την ερμηνεία του στο 54ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και σε δεύτερο ρόλο ο Σύλλας Τζουμέρκας (σκηνοθέτης της Χώρας Προέλευσης), όπου ερμηνεύει τον αντικαταστάτη του Παρασκευά στην τηλεοπτική εκπομπή. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η σκηνή όπου γίνεται η αλλαγή του χρόνου στο ξενοδοχείο, στην οποία ο Παρασκευάς ζει μια φαντασίωση περιφερόμενος σ’ ένα πρωτοχρονιάτικο πάρτι με πολλούς καλεσμένους, στους οποίους θα αναγνωρίσετε Έλληνες σκηνοθέτες όπου στήριξαν την Ελίνα Ψύκου με την φιλική συμμετοχή τους.

Γιώτα Τσιορβά

Θυμάται τον εαυτό της να κλαίει επειδή η μαμά της δεν ήθελε να την πάει να δει το «Μπάμπι το Ελαφάκι»... Σκασίλα της για το ελαφάκι, σινεμά ήθελε να πάει… και ακόμα αυτό θέλει… να πηγαίνει σινεμά… να βλέπει ταινίες… με αδυναμία στα κινούμενα σχέδια (όσα χρόνια και αν περάσουν!) και μεγάλη της αμαρτία οι ταινίες με μεταφυσικούς πρωταγωνιστές (βαμπίρ, λυκανθρώπους, ζόμπι κτλ.). Παρ’όλα αυτά θα δει τα πάντα. Και σημαντική σημείωση: δεν έχει κοιμηθεί ποτέ σε ταινία, όσο κουρασμένη και αν είναι, όσο βαρετή και να είναι η ταινία. Αρκεί να είναι σινεμά… χόμπι, ανάγκη, εξάρτηση, έρωτας…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *