Ένας Καλός Ψεύτης (The Good Liar)

Βαθμολογία: ** 1/2 (2,5 στα 5)

Ο Ρόι Κόρτνευ είναι ένας ηλικιωμένος Άγγλος που αρέσκεται στις απατεωνιές, προκειμένου να πολλαπλασιάζει τα ποσά στους τραπεζικούς του λογαριασμούς. Θα γνωρίσει την Μπέτυ, μία αρκετά ευκατάστατη χήρα την οποία θα πείσει μάλιστα να τον φιλοξενήσει και στο σπίτι της. Στο πρόσωπο της θα βρει το τέλειο θύμα για την νέα του πλεκτάνη, προκειμένου να της πάρει την περιουσία, αν και ο εγγονός της είναι επιφυλακτικός για τις προθέσεις του νέου φίλου της γιαγιάς του. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά και εύκολα όπως στα προηγούμενα σχέδια του Ρόι.

Κινηματογραφική μεταφορά του σχετικά πρόσφατου best seller του Nichola Searle δια χειρός του Οσκαρούχου Bill Condon ( Gods and Monsters, Dreamgirls, Kinsey), το Ένας Καλός Ψεύτης ποντάρει εξολοκλήρου στην πονηρή ιστορία του, στις ανατροπές του και φυσικά στις ερμηνείες των δύο μεγάλων ηθοποιών του. Ίαν ΜακΚέλεν και Έλλεν Μίρεν μαζί και μάλιστα σε μία ιστορία μυστηρίου και χιτσκοκικής ατμόσφαιρας που καταφέρνει να κάνει την ταινία ενδιαφέρουσα και διασκεδαστική…μέχρι που αρχίζει σεναριακά να αποκαλύπτει τα κρυφά χαρτιά του για να κάνει την ανατροπή. Το σεναριακό άγχος για να ολοκληρωθεί η ιστορία και να γίνουν οι αποκαλύψεις χαλάει ότι έχτιζε με την ωραία σκηνοθεσία του ο Bill Condon και αυτό που μένει στο τέλος είναι η ανάμνηση της χημείας μεταξύ των δύο ηθοποιών.

Αποτελεσματικό, όπως και η μουσική του Carter Burwell, αλλά σαν να βιάζεται να δείξει τα ατού του, η ταινία στο σύνολο της κερδίζει τις εντυπώσεις και απλά στέκεται με αξιοπρέπεια δίπλα στα μεγάλα ονόματα της. Συνδυάζει επιτυχημένα χιούμορ, λίγο δράση, το μεγαλείο ηθοποιίας του Ίαν ΜακΚέλεν και τους μορφασμούς του, το εκτόπισμα της Έλεν Μίρεν, με το ερώτημα ποιος εξαπατά ποιον και γιατί, αλλά και ένα flashback που έρχεται εντελώς ουρανοκατέβατο. Ψεύτες δεν θα βγούμε, μας άρεσε αλλά το ξεχάσαμε ήδη.