Η Κομπίνα (The Hustle)
Η Πένι είναι μια κομπιναδόρος μικρού βεληνεκούς που εξαπατάει άνδρες προκειμένου να τους αποσπάσει χρήματα. Σε μία από τις κομπίνες της θα συναντηθεί με την Τζοζεφίν Τσέστερφιλντ μία επίσης κομπιναδόρο της υψηλής κοινωνίας που βρίσκει θύματα άνδρες χρησιμοποιώντας την γοητεία της και την αισθητική της. Η Τζόζεφιν θα εκπαιδεύσει την Πένι προκειμένου να δημιουργήσουν ένα δίδυμο και να εξαπατήσουν έναν νεαρό δισεκατομμυριούχο που παραθερίζει στην Γαλλική Ριβιέρα. Μέσα από αστείες και επικίνδυνες καταστάσεις οι δύο γυναίκες θα ανταγωνιστούν αλλά και θα ενώσουν τις δυνάμεις τους ενάντια στο ανδρικό φύλο.
Βραβευμένος με δύο Emmy Awards για το Veep, ο σκηνοθέτης Κρις Άντισον και η Κομπίνα του πατάει πάνω στο γνωστό μας από τα 80ς Απατεώνες και Τζέντλεμεν (Dirty Rotten Scoundrels) με τον Μάικλ Κέιν και τον Στιβ Μάρτιν, με το σεναριακό εύρημα να αλλάξει τους ρόλους σε γυναικείους. Βέβαια στην πρώτη ταινία υπήρχε ο Φρανκ Οζ, ένας σκηνοθέτης που γνώριζε καλά το είδος της κωμωδίας, σε αντίθεση με τον Κρις Άντισον που καταφέρνει να αποδώσει αποσπασματικά επιτυχημένα αστεία, αλλά όχι και να ολοκληρώσει καθολικά μια επιτυχημένη κωμωδία. Χωρίς όμως τις συγκρίσεις, η Κομπίνα είναι μια ταινία που διαθέτει την χημεία μεταξύ των δύο πρωταγωνιστριών του.
Η Αν Χάθαγουει χωρίς να διαθέτει το πηγαίο κωμικό ταλέντο, χρησιμοποιεί την σιλουέτα της και το όμορφο πρόσωπο της αποδίδοντας ικανοποιητικά την πλούσια και κυριλέ γυναίκα παγίδα ενώ η Ρέμπελ Γουίλσον κερδίζει την όλη παράσταση, όχι μόνο λόγω εκτοπίσματος αλλά επειδή το σενάριο της δίνει και το αβαντάζ. Μπορεί μερικές φορές το χιούμορ να δείχνει δευτεροκλασάτο και σεκάνς να θυμίζουν λυκειακές φάρσες , η ηθοποιός όμως καταφέρνει να τις κάνει σουρεαλιστικές. Και ακριβώς η συγκεκριμένη ηθοποιός είναι που κρατάει όλη την ταινία.
Ευχάριστο σαν αποτέλεσμα, σε ένα είδος που νοσεί στο Χόλυγουντ, αυτό της κωμωδίας, η Κομπίνα δεν καταφέρνει να μας εξαπατήσει όπως θα θέλαμε αλλά διαθέτει την Ρέμπελ Γουίλσον και αυτό από μόνο του αρκεί για να σώσει την ταινία από την αφάνεια. Να είχαμε και έναν ανάλογο σκηνοθέτη.
