Χαμένοι στα απομεινάρια του the Leftovers

 H νέα σειρά του HBO, the Leftovers έβγαλε στον αέρα το τέταρτο επεισόδιο της και ήδη έχει εξασφαλίσει το δικό της φανατικό κοινό. Βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Τομ Περότα (εκδόθηκε το 2011) ο οποίος συμμετέχει και στο σενάριο και καμαρώνει να έχει τον συμπαραγωγό του Lost (Οι Αγνοούμενοι). Ακολουθώντας το συνήθειο πολλών τηλεοπτικών σειρών άλλαξε σκηνοθέτες (από τον Πίτερ Μπέργκ των πρώτων δυο επεισοδίων, στον Κέιθ Γκόρντον και από εκεί στους Καρλ Φράνκλιν και Λέσλι Λίνκα Γκλάτερ) και ακόμα περισσότερους σεναριογράφους. Διατηρεί όμως σταθερό το μεταφυσικό στοιχείο μυστηρίου και την ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία της. Είναι αυτά που δημιουργούν την ατμόσφαιρα που χρειάζεται, αρκετή για να πείσει τους περισσότερους θεατές να μείνουν κολλημένοι στην καρέκλα τους παρακολουθώντας την. 

…Ώσπου μια μέρα το 2% των ανθρώπων του πλανήτη απλά εξαφανίζονται.

Ύστερα από τη μυστηριώδη ταυτόχρονη ξαφνική εξαφάνιση πολλών ανθρώπων σε ολόκληρο τον πλανήτη η σειρά παρακολουθεί τις ζωές των ανθρώπων της κοινότητας του Μάπλετον. Οι απαντήσεις στο τι έγινε δεν φαίνεται να έρχονται σύντομα, όμως οι θεατές σίγουρα θα ευχαριστηθούν το ταξίδι ως εκεί. Το the Leftovers (-οι Εναπομείναντες) δεν ασχολείται τόσο με την αιτία που χάθηκαν από προσώπου γης οι «αποχωρήσαντες». Ξεκινά 3 χρόνια μετά το συμβάν και περιγράφει τις αλλαγές στην κοινωνία και τις επιρροές στην ψυχολογία των ανθρώπων. Μια κοινωνία στα όρια της αποσύνθεσης με ένα ‘γιατί’ που μένει αναπάντητο στα χείλη. Έφηβοι που θέλουν να αντιδράσουν με ακραίες συμπεριφορές, απομάκρυνση όχι μόνο από την εκκλησία αλλά και από την πίστη και τη δημιουργία πολλών περίεργων οργανώσεων με αλλοπρόσαλλες κοσμοθεωρίες. Ανάμεσα τους η απόκοσμη «αίρεση» των ανθρώπων με τα άσπρα που επέλεξαν να θυμούνται, όπως λένε, ντύνονται στα λευκά, παραμένουν σιωπηλοί και καπνίζουν ακατάπαυστα και μανιωδώς.

Οι ήρωες, οι αντί-ήρωες και η εμφάνιση του «Έλληνα» ψυχοπαθή

(περιέχει spoilers από τα 4 πρώτα επεισόδια του πρώτου κύκλου)

Κεντρικός χαρακτήρας ο αρχηγός της αστυνομίας Κέβιν Γκάρβεϊ (Justin Theroux) που είναι λογικό να είναι συνεχώς πνιγμένος στα προβλήματα. Θυμίζοντας τον δημοφιλή σερίφη Ρικ του Walking Dead, ο Κέβιν, εκτός του να κρατήσει ήρεμους τους γύρω του που σιγοβράζουν μέσα τους, έχει να αντιμετωπίσει τα δικά του προσωπικά προβλήματα, την ατίθαση κόρη του, τον ‘μπλεγμένο’ θετό γιο του και τη γυναίκα του που ορκίστηκε σιωπή και ντύθηκε στα λευκά. Σαν να μην έφταναν αυτά, έχει και εσωτερικά θέματα με τη βαριά κληρονομιά του πατέρα του (Scott Glenn) που θεωρείται σχιζοφρενής να τον κάνει να αμφιβάλλει για το αν ο μυστηριώδης κύριος Ντιν (Michael Gaston) είναι υπαρκτό πρόσωπο ή όχι.

Συνυφασμένο με το χαρακτήρα του Κέβιν είναι και το φαινόμενο των άγριων σκυλιών που ξεδιπλώνει το μυστήριο του στο δεύτερο επεισόδιο. Κατά μια θεωρία τα σκυλιά μετά την εξαφάνιση των ανθρώπων αγρίεψαν εγκατέλλειψαν τα αφεντικά τους και ζουν σε αγέλες έξω από την πόλη. Ισχύει άραγε η πρόταση «δεν είναι πια τα σκυλιά μας» (they are not are dogs any more) ή όλα είναι είναι στο μυαλό του Κέβιν και δολοφονεί ο ίδιος τα σκυλιά χωρίς να το θυμάται;

Το τρίτο επεισόδιο, ένα από τα καλύτερα που είδαμε ως τώρα, αφιερώνεται εξολοκλήρου στο πρόσωπο του ιερέα Ματ Τζάμισον (Christopher Eccleston). Ο Eccleston παίρνει χρόνο συμμετοχής και με τη συμβολή της σκηνοθεσίας του Κέιθ Γκόρντον «κλέβει την παράσταση». Εξίσου χτυπημένος από τη ζωή, ο ιερέας προσπαθεί να κρατήσει την πίστη του ζωντανή σε ένα ποίμνιο που συνεχώς μειώνεται ενώ τα χρέη να απειλούν την ‘οικογενειακή’ εκκλησία να δημοπρατηθεί. Ο ίδιος, παρόλο που δε μπόρεσε να βοηθήσει την γυναίκα του (από την ημέρα του συμβάντος ως και τη χρονική στιγμή της εξιστόρησης τρία χρόνια μετά), θεωρεί ότι έχει το χάρισμα και την άνωθεν βοήθεια εκφραζόμενη σε περιστέρια που τον καθοδηγούν. Παράλληλα, προσπαθεί να καθαιρέσει από ‘ήρωες και άγιους’ κάποιους από τους «αποχωρήσαντες» βρίσκοντας στοιχεία εναντίον τους. Ο αγώνας του αυτός να ξεχωρίσει τους αθώους από τους ένοχους είναι ίσως η δική του προσπάθεια να βρει νόημα στο συμβάν της εξαφάνισης.

Οι πολλοί λοιποί χαρακτήρες, που παρακολουθούμε -έστω και λίγο, παρά το πλήθος τους, είναι καλά δουλεμένοι. Από την εφηβική παρέα της Τζίλ, της κόρης του αστυνόμου, μέχρι τον μυστηριώδη χαρακτήρα της Μέγκ Άμποτ (η πρώτη εμφάνιση της Λιβ Τάιλερ σε τηλεοπτική σειρά) μιας γυναίκας που εγκαταλείπει μια φαινομενικά ευτυχισμένη ζωή για να επιστρατευτεί από τους ανθρώπους με τα άσπρα. Έντονο το μεταφυσικό στοιχείο και στην παράλληλη, αυτόνομη μέχρι στιγμής, ιστορία του Τομ, παιδί από τον πρώτο γάμο της γυναίκας του αρχηγού της αστυνομίας, που ο αστυνόμος αισθάνεται σαν δικό του. Ο Τομ συναναστρέφεται με παράνομα στοιχεία εργαζόμενος για τον Ουέιν, που ισχυρίζεται ότι έχει ειδικές ικανότητες και γνωρίζει το τι έρχεται.

Σαν να μη μας είχε εκπλήξει αρκετά αυτή η σειρά στο τέταρτο επεισόδιο εισάγει εμβόλιμα έναν σχιζοφρενή, τσιτσιδωμένο από τη μέση και κάτω να μιλά ελληνικά και να επιτίθεται στην Κριστίν που έχει υπό την προστασία του ο Τομ. Σίγουρα για τους υπόλοιπους ξένους αυτή η σκηνή θα είναι μια σκηνή έντασης και αγωνίας, για τους Έλληνες πάντως δεν μπορεί παρά να είναι μια σκηνή που προκαλεί γέλιο βλέποντας τον Κύπριο ηθοποιό (Alex Malaos) να ορμά φορώντας μόνο ένα μπλουζάκι φωνάζοντας στα ελληνικά «Γιατί είσαι στο όνειρο μου;» στην σαστισμένη ασιάτισσα. Ένα ακόμα αστείο στοιχείο για όποιον το ‘ψάξει’ είναι ότι στο σενάριο ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Μαλάος είναι Γερμανός και αναφέρεται στο imdb ως «ο τρελός Γερμανός με το μούσι».